از ایده شکل دادن وزارت ازدواج تا قطع وام ازدواج، سخن پیرامون سنگ بنای شکلگیری خانواده در کشورمان بسیار است؛ اما هیچ کدام نتوانسته در تسهیل این امر نقش داشته یا مانعی از پیش پای ازدواج بردارد.
به گزارش «تابناک»، چند سالی است، کارشناسان مختلف پیشنهاد دادهاند اول ذیحجه، سالروز ازدواج فرخنده حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع) که در تقویم کشورمان روز ازدواج نامگذاری شده، روز بدون طلاق لقب گیرد تا از این پیشنهاد بتوان دریافت اوضاع ازدواج در کشورمان تا چه اندازه بحرانی است.
سالهاست در سایه مشکلات اقتصادی، زندگی مردم با مشکلات متعددی روبهرو شده و مشکلاتی مانند بیکاری، گرانی نرخ مسکن و اجاره آن و ... آنچنان جامعه را در فشار گذارده که گذران روزگار برای بسیاری دشوار شده است، چه رسد به تشکیل زندگی برای افرادی که در سن ازدواج هستند.
بدین ترتیب روز به روز از میزان ازدواج در کشور کاسته میشود، سن ازدواج بالا میرود، بر احتمال تجرد قطعی برخی جوانان، به ویژه دختران افزوده میشود و پیرو آن، میزان زادآوری کاهش چشمگیر نشان میدهد؛ اما از همه این آمار و ارقام منفی بدتر، بیثباتی ازدواجهای شکل گرفته است که در قالب آمار طلاق خود را نشان میدهد.
هر چه از نقش مؤلفههای گوناگون در شکل نگرفتن ازدواج سخن به میان میآید، وقتی پای طلاق و فرجام نامطلوب ازدواج به میان میآید، بر میزان مؤلفهها افزوده میشود و پای مسائل زناشویی و سبک زندگی به میان میآید تا تحلیل اوضاع سختتر از پیش شده و راهگشایی مشکلات به غایت دشوار به نظر برسد.
اینجاست که بسیاری بر این باورند، اگر به دنبال حل مشکلات پیش روی ازدواج باشیم، باید به حل مشکلاتی که طلاق را پدید میآورند، بیندیشیم، زیرا بیشتر مشکلات پیش روی ازدواج را به نوعی کامل و جامعتر در طلاق میتوان دید؛ اینجاست که ایده روز بیطلاق نامیدن روز ازدواج توجیه پیدا میکند.
آن گونه که آمارهای ثبت شده از میزان وقوع این دو پدیده مهم حیاتی در کشورمان در سالهای اخیر نشان میدهد، میزان ازدواج که تا سال ۸۸ روند صعودی نشان میداد و هم پا با افزایش تعداد جوانانی که به سن ازدواج میرسیدند، پیش میرفت، چند سالی است در سراشیبی سقوط قرار گرفته و هر ساله کاهش مییابد.
از سوی دیگر، میزان طلاق در سالهای گذشته همواره رشد نشان میدهد تا در نتیجه قیاس آمار ازدواج و طلاق، تناسب ازدواج به طلاق روز به روز به نفع طلاق تغییر کرده و به آنجا برسیم که میبینیم به ازای هر پنج ازدواج ثبت شده، یک طلاق به ثبت میرسد.
اینجاست که جای تعجب ندارد، بشنویم روند شکلگیری ازدواج در کشورمان به نسبت دیگر کشورهای جهان به شدت کاهش یافته و در مقابل در طلاق، از جمله کشورهای رده بالای جهان هستیم؛ آماری تلخ که در اندازه خود مورد توجه مسئولان قرار نگرفته و به همین دلیل تغییری در روند آن دیده نمیشود.
این در حالی است که در چند سال اخیر، همواره سخن از ضرورت مقابله با کاهش ازدواج و افزایش طلاق میان برخی مسئولان، به ویژه نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی رایج بوده و رد پر رنگ تصمیمات گوناگون در این باره به شدت میان اخبار مختلف دیده میشده است.
با این تفاسیر، کافی است بار دیگر نگاهی به نمودارهای ثبت شده از نرخ ازدواج و طلاق در سالهای اخیر در کشورمان بیندازیم و بعد قضاوت کنیم، آیا سخنرانیهای متعدد در این باره ثمری هم داشته یا خیر؟ آیا با چنین کارنامهای، باز میتوان درباره ازدواج و طلاق ایده داد؛ امثال طرحهایی مانند شکلگیری وزارت ازدواج را مطرح کرد و نتیجه اتفاقهایی مانند قطع شدن وام ازدواج برای چند ماه را ندید گرفت؟!