توافق هسته‌ای در نیویورک محتمل نیست
غیر از غنی‌سازی جنبه‌های مبهم دیگری نیز در مورد برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد و مهم‌ترین آن طول مدتی است که واشنگتن می‌خواهد برنامه هسته‌ای ایران با دامنه بسیار کم پی گرفته شود. واشنگتن به زمانی بیش از 10 سال و تهران به زمانی بسیار کمتر از آن معتقد است.
«دستیابی به توافق نهایی میان ایران و 5+1 در نیویورک محتمل نیست».
به نوشته کیهان، خبرگزاری فرانسه با انتشار این تحلیل و در توضیح دلایل خود نوشت: مهم‌ترین مشکل غنی‌سازی است. آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر عالی ایران در ماه ژوئیه گفت ایران می‌خواهد توانایی غنی‌سازی خود را در سطح صنعتی افزایش دهد، اما قدرت‌ها از ایران می‌خواهند آن را کاهش دهد.
فرانس پرس اضافه می‌کند: غیر از غنی‌سازی جنبه‌های مبهم دیگری نیز در مورد برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد و مهم‌ترین آن طول مدتی است که واشنگتن می‌خواهد برنامه هسته‌ای ایران با دامنه بسیار کم پی گرفته شود. واشنگتن به زمانی بیش از 10 سال و تهران به زمانی بسیار کمتر از آن معتقد است.
این گزارش حاکی است: دشواری دیگر سرعتی است که تحریم‌ها براساس آن لغو می‌شود و اینکه چطور می‌توان کاهش یا لغو تحریم‌ها را با اقدامات اساسی ایران متناسب کرد.
خبرگزاری فرانسه با بیان اینکه لغو تحریم‌ها توسط شورای امنیت و کنگره آمریکا که به شدت بدبین است، یکی دیگر از مشکلات حقوقی در این زمینه است، نوشت: مانع دیگر برای رسیدن به توافق هسته‌ای، بررسی ابعاد نظامی است.
فرانس پرس نوشت: تمدید مذاکرات برای یک دوره دیگر، با آنکه مذاکره‌کنندگان اصرار دارند که 24 نوامبر (3 آذر) را آخرین ضرب‌الاجل برای دست یافتن به توافق می‌دانند، کارشناسان گمانه‌زنی می‌کنند که تمدید توافق سال گذشته ژنو برای یک بار دیگر ممکن است، دست کم به دلیل وضعیت بحرانی خاورمیانه. «مارک فیتز پاتریک» از مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی می‌گوید: خوشبختانه گزینه دیگر در مقابل دست یافتن به توافق نهایی لزوماً به معنای شکست روند دیپلماتیک و بازگشت به تحریم‌های شدید از طرف غرب یا غنی‌سازی بیشتر ایران نیست، یا اقدام نظامی در چشم‌انداز دیده نمی‌شود. بلکه گزینه دیگر می‌تواند دست یافتن به توافق موقت دیگری با شرایط و قوانین متفاوتی مانند توافق برای تغییر طراحی راکتور اراک باشد به نوعی که پلوتونیوم کمتری تولید کند.
از سوی دیگر المانیتور وبسایت آمریکایی در گزارشی به نقل از یکی از مقامات گروه 5+1 نوشت: اصلاً خوشبین نیستیم زیرا اختلاف‌ها زیاد است.
این مقام که خواست نامش فاش نشود، افزود: مسأله تعداد (سانتریفیوژ)ها مطرح است، به نظر گروه 5+1 تعداد سانتریفیوژها باید بسیار محدود باشد اما تعدادی که ایرانی‌ها در مورد آن صحبت می‌کنند بسیار بیشتر است. به سختی می‌توان این مواضع را به هم نزدیک کرد.
وی افزود: زمانی که تاریخ دست یافتن به توافق نهایی را به عقب می‌بردیم، تصور می‌کردیم بالاخره نتیجه‌ای حاصل می‌شود و ایران قدمی به جلو برخواهد داشت، ممکن است آنها هم نظر مشابهی مانند ما داشته‌اند اما اکنون بسیار از هم فاصله داریم.
«رابرت اینهورن» مقام پیشین مذاکره کننده آمریکایی می‌گوید به نظر من بن بست اساسی همچنان باقی است، جان پرکویچ کارشناس بنیاد کارنگی نیز معتقد است فاصله غیرقابل عبوری میان دیدگاه آمریکا و ایران وجود دارد.
به نوشته کیهان، خبرگزاری فرانسه با انتشار این تحلیل و در توضیح دلایل خود نوشت: مهم‌ترین مشکل غنی‌سازی است. آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر عالی ایران در ماه ژوئیه گفت ایران می‌خواهد توانایی غنی‌سازی خود را در سطح صنعتی افزایش دهد، اما قدرت‌ها از ایران می‌خواهند آن را کاهش دهد.
فرانس پرس اضافه می‌کند: غیر از غنی‌سازی جنبه‌های مبهم دیگری نیز در مورد برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد و مهم‌ترین آن طول مدتی است که واشنگتن می‌خواهد برنامه هسته‌ای ایران با دامنه بسیار کم پی گرفته شود. واشنگتن به زمانی بیش از 10 سال و تهران به زمانی بسیار کمتر از آن معتقد است.
این گزارش حاکی است: دشواری دیگر سرعتی است که تحریم‌ها براساس آن لغو می‌شود و اینکه چطور می‌توان کاهش یا لغو تحریم‌ها را با اقدامات اساسی ایران متناسب کرد.
خبرگزاری فرانسه با بیان اینکه لغو تحریم‌ها توسط شورای امنیت و کنگره آمریکا که به شدت بدبین است، یکی دیگر از مشکلات حقوقی در این زمینه است، نوشت: مانع دیگر برای رسیدن به توافق هسته‌ای، بررسی ابعاد نظامی است.
فرانس پرس نوشت: تمدید مذاکرات برای یک دوره دیگر، با آنکه مذاکره‌کنندگان اصرار دارند که 24 نوامبر (3 آذر) را آخرین ضرب‌الاجل برای دست یافتن به توافق می‌دانند، کارشناسان گمانه‌زنی می‌کنند که تمدید توافق سال گذشته ژنو برای یک بار دیگر ممکن است، دست کم به دلیل وضعیت بحرانی خاورمیانه. «مارک فیتز پاتریک» از مؤسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی می‌گوید: خوشبختانه گزینه دیگر در مقابل دست یافتن به توافق نهایی لزوماً به معنای شکست روند دیپلماتیک و بازگشت به تحریم‌های شدید از طرف غرب یا غنی‌سازی بیشتر ایران نیست، یا اقدام نظامی در چشم‌انداز دیده نمی‌شود. بلکه گزینه دیگر می‌تواند دست یافتن به توافق موقت دیگری با شرایط و قوانین متفاوتی مانند توافق برای تغییر طراحی راکتور اراک باشد به نوعی که پلوتونیوم کمتری تولید کند.
از سوی دیگر المانیتور وبسایت آمریکایی در گزارشی به نقل از یکی از مقامات گروه 5+1 نوشت: اصلاً خوشبین نیستیم زیرا اختلاف‌ها زیاد است.
این مقام که خواست نامش فاش نشود، افزود: مسأله تعداد (سانتریفیوژ)ها مطرح است، به نظر گروه 5+1 تعداد سانتریفیوژها باید بسیار محدود باشد اما تعدادی که ایرانی‌ها در مورد آن صحبت می‌کنند بسیار بیشتر است. به سختی می‌توان این مواضع را به هم نزدیک کرد.
وی افزود: زمانی که تاریخ دست یافتن به توافق نهایی را به عقب می‌بردیم، تصور می‌کردیم بالاخره نتیجه‌ای حاصل می‌شود و ایران قدمی به جلو برخواهد داشت، ممکن است آنها هم نظر مشابهی مانند ما داشته‌اند اما اکنون بسیار از هم فاصله داریم.
«رابرت اینهورن» مقام پیشین مذاکره کننده آمریکایی می‌گوید به نظر من بن بست اساسی همچنان باقی است، جان پرکویچ کارشناس بنیاد کارنگی نیز معتقد است فاصله غیرقابل عبوری میان دیدگاه آمریکا و ایران وجود دارد.
