با تهدید باشگاه‌ها به ندادن بازیکن؛
تشکیل تیم ملی امید در هاله‌ای از ابهام
از یک سو بحث بر سر این است که باید ترکیب تیم با نفرات زیر ۲۱ سال بسته می‌شد تا تاریخ مصرف آن به بازی‌های آسیایی اینچئون منحصر نشود و از سوی دیگر، عده‌ای می‌گویند شانس قهرمانی ما در اینچئون در صورتی است که از سقف سنی قانونی نفرات یعنی زیر ۲۳ سال در تیم خود استفاده کنیم تا تیمی که به زودی به کره جنوبی می‌رود، بیش از اندازه کم تجربه نباشد.
آیا اردوهای تیم ملی پیش از جام‌جهانی ۲۰۱۴ را به یاد دارید؛ همان‌هایی که برخی تیم‌ها حاضر به در اختیار گذاشتن بازیکنانشان نشدند و اردو تیم ملی را در آفریقای جنوبی، دوازده نفره کردند؟ اکنون همین اتفاق در انتظار تیم ملی امید ایران است و برخی باشگاه‌های لیگ بر‌تر تهدید کرده‌اند که بازیکنان خود را در اختیار این تیم نخواهند گذاشت. مخالفت باشگاه‌ها برای تشکیل اردوهای تیم ملی، رویدادی است که تنها در فوتبال ایران رخ می‌دهد. به گزارش «تابناک»، این روز‌ها نلو وینگادا در غیاب هموطن نامدارش ـ که هنوز ماندن یا نماندنش در ایران در هاله‌ای از ابهام است ـ سخت مشغول آماده‌‌سازی تیمش برای بازی‌های آسیایی اینچئون است؛ بازی‌هایی که مقدمه حضور تیم او در انتخابی المپیک ریو است و فدراسیون و کمیته ملی المپیک، بسیار امیدوارند پس از سال‌ها و برای نخستین بار در تاریخ ورزش بعد از انقلاب، تیم فوتبال ما راهی رقابت‌های المپیک شود تا این صفحه خالی ورزش ایران هم پر شود.
اما در آستانه بازی‌های آسیایی اینچئون، تیم‌های لیگ برتری می‌گویند که حاضر به همکاری با تیم ملی امید نیستند. سپاهانی‌ها که در آغاز امسال به دلیل درگیری در لیگ قهرمانان آسیا، حاضر به همکاری با تیم ملی فوتبال بزرگسالان نبودند، این روز‌ها سردمدار مخالفت با تشکیل تیم ملی امید هستند.
رسول خوروش با تأکید بر اینکه بر پایه اعلام نظر زلاتکو کرانچار، سرمربی تیم فوتبال سپاهان، این تیم تنها در روزهای فیفا و بنا بر قوانین فدراسیون فوتبال جهانی به تیم ملی امید بازیکن می‌دهد، می‌گوید: «تیم سپاهان، مهدی شریفی و علی کریمی را به عنوان دو بازیکن ملی در ترکیب تیم خود دارد. هیچ تیمی همانند ما دو بازیکن اصلی‌اش در ترکیب تیم باشگاهی‌شان قرار ندارند».
اما ذوب‌آهن دیگر تیمی است که نسبت به این موضوع واکنش نشان داده است. سعید آذری، مدیرعامل این تیم از نحوه انتخاب بازیکنان جوان تیمش انتقاد دارد و می‌گوید: «فدراسیون زرنگی کرد و تعداد بازیکنان امید ما را تغییر داد. از تیم ما صائب محبی، حجت حق‌وردی و احسان پهلوان به تیم امید دعوت می‌شدند. بر پایه آنچه فدراسیون اعلام کرده بود، تیم‌هایی که سه بازیکن امید داشتند، بازی‌هایشان به تعویق می‌افتاد. در ادامه دو بازیکن ما را خط زدند و به جایشان محسن مسلمان را دعوت کردند تا تعداد نمایندگان ما در تیم امید دو بازیکن شود. این گونه هم آن‌ها بازیکنان را می‌گرفتند و هم بازی‌ها به تعویق نمی‌افتاد».
این در حالی است که فدراسیون فوتبال در نامه‌ای تهدید‌آمیز، تیم‌های لیگ برتری را تهدید کرده که در صورت همکاری نکردن با تیم امید، بازی‌های آن‌ها ۳-۰ اعلام خواهد شد.
هرچند کار تیم‌های لیگ بر‌تر در تهدید تیم ملی امید، ناپسند است و همانند آن را در هیچ جای فوتبال دنیا نخواهید دید، انتقاد سعید آذری کمی تا قسمتی در خصوص نحوه دعوت بازیکنان به تیم امید وارد است. در واقع ترکیبی که افاضلی و وینگادا برای تیم ملی در اینچئون برگزیده‌اند، ترکیبی است که در برزخ بزرگ نتیجه‌گرایی و آینده‌سازی گرفتار آمده است.
از یک سو بحث بر سر این است که باید ترکیب تیم با نفرات زیر ۲۱ سال بسته می‌شد تا تاریخ مصرف آن به بازی‌های آسیایی اینچئون منحصر نشود و از سوی دیگر، عده‌ای می‌گویند شانس قهرمانی ما در اینچئون در صورتی است که از سقف سنی قانونی نفرات یعنی زیر ۲۳ سال در تیم خود استفاده کنیم تا تیمی که به زودی به کره جنوبی می‌رود، بیش از اندازه کم تجربه نباشد.
مجموعه این مسائل شرایط امید‌ها را در آستانه تشکیل اردو تدارکاتی نهایی‌شان نامناسب ساخته و امیدهای پیروزی را کمتر کرده است. این تیمی است که تلاش و وقت زیادی صرف آن شده، ولی تضادهای تشکیلاتی از سر و روی آن می‌بارد و اگر عنصر فوتبال غیرقابل پیش‌بینی و گاه درخشان ایران و استعدادهای ذاتی تعدادی از نفراتش را از آن بگیرید، هیچ امید و بختی در اینچئون ندارد و پنج ماه و اندی از اول سال را صرف اردوهای مکرری کرده که وجه غایبان آن همواره مهم‌تر و بیشتر از وجه حاضرانش بوده و بیشتر فقط زمان را کشته است.
