بررسی اسناد جدید منتشره در آمریکا؛
چگونه دولت آمریکا به ساخت سلاح هسته‌ای رژیم اسرائیل کمک کرد؟
دولت اوباما به تازگی اسنادی را منتشر کرده که از آغاز روند همکاری‌های هسته‌ای میان آمریکا و رژیم اسرائیل در دهه ۱۹۶۰ میلادی پرده برمی‌دارد. اهمیت این اسناد به ویژه از آنجاست که در سال‌های اخیر، رژیم اسرائیل همواره ایران را به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم کرده و خواستار محدود شدن و تعطیلی برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران شده است.
دولت اوباما به تازگی اسنادی را منتشر کرده که از آغاز روند همکاری‌های هسته‌ای میان آمریکا و رژیم اسرائیل در دهه ۱۹۶۰ میلادی پرده برمی‌دارد. اهمیت این اسناد به ویژه از آنجاست که در سال‌های اخیر، رژیم اسرائیل همواره ایران را به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم کرده و خواستار محدود شدن و تعطیلی برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران شده است.این اسناد نشان می‌دهد که چگونه دولت آمریکا پیش از دیدار ریچارد نیکسون، رئیس جمهور ایالات متحده و گلدا میر، نخست وزیر رژیم اسرائیل در سپتامبر ۱۹۶۹ تلاش داشتند تا توافقی سه ماده‌ای را به طرف اسرائیلی بقبولانند که بر پایه آن رژیم اسرائیل از موضع خود مبنی بر عدم امضای معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان پی تی) و عدم صدور اجازه بازدید بازرسان آمریکایی از رآکتور هسته‌ای دیمونا عقب‌نشینی کرده و همچنین حاضر شود در ازای دریافت موشک‌هایی که قابلیت رسیدن به «برخی پایتخت‌های کشورهای عربی، نه همه آنها» را دارند، از تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای دست بردارد.
اما مقامات آمریکایی نگارنده این اسناد، قدم به قدم از مواضع فوق عقب نشینی کردند و در نهایت، کار به جایی رسید که آمریکا موجودیت رژیم اسرائیل را به عنوان یک دولت هسته‌ای پذیرفت. در حقیقت، بر اساس این اسناد، دولت نیکسون یک دوره دو مرحله‌ای را برای حرکت رژیم اسرائیل از در اختیار داشتن گزینه هسته‌ای در حکم «گزینه فنی» به موقعیت یک «دارنده سلاح هسته‌ای» تعریف کرد.
مرحله نخست، شامل در اختیار داشتن اجزای یک سلاح هسته‌ای قابل انفجار به عنوان بخشی از توانایی نظامی رژیم اسرائیل بود. مرحله دوم، عبارت بود از آگاهی جامعه بین‌المللی از در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای توسط رژیم اسرائیل و آشکار شدن این موضوع.
مقامات دولت نیکسون در آستانه دیدار وی با میر به وی پیشنهاد کردند، اگر نیکسون بتواند درباره این نکات با اسرائیلی‌ها به توافق برسد، در مقابل برنامه هسته‌ای رژیم اسرائیل از خود خویشتنداری نشان داده و تلاش‌های خود برای جلوگیری از دستیابی این رژیم به موشک‌های دارای قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای با برد ۵۰۰ کیلومتر را نیز رها کند.
بر پایه اسناد جدید، سیاست «ابهام هسته‌ای» رژیم اسرائیل که در چهارچوب آن، این رژیم داشتن برخی عناصر هسته‌ای را منکر شده، اما بر استفاده از آنها به عنوان «گزینه» تأکید می‌کند، نتیجه همین دیدار نیکسون و میر بوده است.
البته این اسناد تنها به سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۶۹ مربوط می‌شود؛ یعنی پایان دوره ریاست جمهوری لیندون جانسون در آمریکا و نخست‌وزیری لوی اِشکول در رژیم اسرائیل و آغاز دوره نیکسون ـ میر. یکی از این اسناد، به تشکیل گروهی کار‌شناسی تحت هدایت هنری کیسینجر، مشاور امنیت ملی وقت آمریکا مربوط می‌شود که وظیفه آن، بررسی ماهیت برنامه هسته‌ای رژیم اسرائیل بوده است.
بر اساس این سند، نیکسون کیسینجر را مأمور می‌کند، گروهی از کار‌شناسان را گرد هم آورد و از این کار‌شناسان خواسته شده تا ارزیابی خود از میزان پیشرفت رژیم اسرائیل به سمت دستیابی به سلاح هسته‌ای و همچنین گزینه‌های بدیل آمریکا در مقابل این رژیم در صورت دستیابی به این سلاح را بیان کنند. از جمله مطالب جالب توجه مطرح در این سند، اختلاف نظر میان مقامات آمریکایی بر سر نحوه برخورد با رژیم اسرائیل و این موضوع بوده که آیا روند مورد نظر در مقابل این رژیم، از طریق اعمال فشار پیگیری شود یا تلاش برای اقناع؟
در این زمینه، موضع وزارت خارجه آمریکا نرم‌تر بوده و با این استدلال که امکان به خطر افتادن توافقات قبلی با رژیم اسرائیل وجود دارد، با اعمال تهدید و تحریم علیه این رژیم مخالفت می‌شده است. به باور وزارت خارجه آمریکا، در صورت اعمال فشار بیش از حد به رژیم اسرائیل، امکان به خطر افتادن روند صلح اعراب و اسرائیل نیز وجود داشت. با این حال، موضع وزارت دفاع آمریکا متفاوت بود و مقامات این وزارتخانه در پی آن بودند که با دادن برخی تجهیزات نظامی به رژیم اسرائیل، موضع این رژیم را در ازای دستیابی به سلاح هسته‌ای تغییر دهند.
اما مرد کلیدی رژیم اسرائیل در مذاکرات با آمریکایی‌ها در موضوع هسته‌ای، اسحاق رابین بود که پیشتر نیز تجربیات موفقی در قانع کردن آمریکایی‌ها به حمایت از درخواست‌های نظامی رژیم اسرائیل داشت. رابین توانست آمریکایی‌ها را قانع کند که رژیم اسرائیل به دو دلیل به سلاح هسته‌ای نیاز دارد: نخست، برای جلوگیری از حمله اعراب علیه اسرائیل و دوم، در صورتی که بازندارندگی جواب ندهد و رژیم اسرائیل در خطر قرار گیرد، بتواند با سلاح هسته‌ای اعراب را نابود کند.
در پایان مشاوران نیکسون به این نتیجه رسیدند که با در نظر گرفتن همه جوانب، آمریکا نخواهد توانست رژیم اسرائیل را به از میان بردن اطلاعات، طرح‌ها و اجزای برنامه هسته‌ای خود وادار کند و از آن مهم‌تر، دانش فنی هسته‌ای دانشمندان این رژیم نیز به هیچ وجه قابل از میان بردن نیست؛ بنابراین، بهترین تصمیم آن است که آمریکا از «گزینه فنی» رژیم اسرائیل برای ساخت سلاح هسته‌ای حمایت کند و به این ترتیب، رژیم اسرائیل عملاً زمینه پیشبرد برنامه سلاح هسته‌ای خود را پیدا کرد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳
انتشار یافته: ۵
رشته های ورزشی و جام جهانی و برنامه های تلوزیونی و هالیوود ساخته و پرداخته اسرائیله که مردم دنیا هواسشون از این رژیم بپره تا وقتیکه امریکا سازمانهای بین المللی رو میخرد حرف از خلع سلاح هسته ی اسراییل بیهوده است! و این است قدرت پول از ابتدای موجودیت اسرائیل و حتی قبل از آن ایجاد رعب و وحشت در اعراب در دستور کار صهیونیست ها قرار دارد. ادعای قوی ترین ارتش، ادعای اینکه تمام یهودی ها سربازان ورزیده آماده به جنگ هستند. شایعات اینکه آمریکا مانع حمله اسرائبل به اعراب هست و گرنه آنها الان نیل تا فرات را گرفته بودند. اینکه همه جا جاسوس دارند. اینکه با روغن ماساژ عبدالناصر کشتند. اینکه یاسر عرفات را مسموم کردند. داشتن سلاح هسته ای، شیمیایی. اعتراف علنی به ترور مخالفین و حتی دانشمندان کشور های مخالف....چرا با اینکه همه می دانند که این اقدامات در نزد افکار عمومی محبوبیت ندارد، اما اسرائیل تعمدا به آن دامن می زند؟ بدیهی است سیاست ارعاب آنها بر علیه محافظه کاران عرب جواب داده است. و از طرفی با تسلط بر ابر رسانه های خبری جهان پیامد منفی این سیاست ارعاب را به نفع خود خنثی می کنند.اگر گاهی هم به افکار عمومی اندک توجهی شده درخواست دولت های متعهد آنها از فشار افکار عمومی اتباعشان بوده است. و گرنه برای تندرو های یهود مهم نیست که دیگران آنها را سفاک و جنایتکار بدانند. آنها به یک چیز بیشتر فکر نمی کنند، پول زمین و قدرت
تاسیسات هسته ای اسرائیل توسط فرانسه بطور مخفیانه ایجاد شد