متهم جدید تولید دیاکسیدکربن در قطب شمال
کارشناسان محیط زیست نور خورشید را عامل اصلیِ تبدیل کربن‌های محبوس‌شده در قطب شمال به دیاکسیدکربن معرفی کردند.
به گزارش ایسنا، حجم وسیعی از کربن محبوس در «پرمافراست»های قطب شمال به محض ورود به آب‌های شیرین طی فرآیندی به دیاکسیدکربن تبدیل می‌شود. این فرآیند که موجب نگرانی کارشناسان محیط زیست شده تا پیش از این تصور می‌شد به واسطه یک فعالیت میکروبی صورت می‌گیرد اما کارشناسان به تازگی متوجه شدند به احتمال زیاد نور خورشید تنها عامل وقوع این فرآیند است.
پرمافراست به لایه‌ای از آب زیرزمینی اطلاق می‌شود که فضاهای خالی خاک و سنگ را پر می‌کند و همیشه یخ‌زده است. پرمافراست‌ها در زیر خاک‌های یک ناحیه محبوس شده‌اند و هرگز به اندازه‌ای گرم نمی‌شوند تا ذوب شوند اما با بیداری پدیده تغییرات جوی، بخش‌هایی از قطب شمال ناگهان شاهد افزایش دما، ذوب پرمافراست‌ها و کاهش وسعت سرزمین‌های منجمد شده است.
در طول فرآیند ذوب، آب ناشی از ذوب یخ‌ها با کربن موجود در خاک واکنش ایجاد کرده و حجم نگران‌کننده‌ای گاز دیاکسیدکربن و متان آزاد می‌کند و تا پیش از این کارشناسان محیط زیست تصور می‌کردند که باکتری‌ها عامل اصلی این فرآیند هستند. با این حال نتایج مطالعه‌ای که در مجله «ساینس» منتشر شده جزئیات چگونگی انجام این فرآیند را بدون دخالت میکروب‌ها دست‌کم در مرحله‌ای که کربن‌های ذخیره شده راهی منابع آب شیرین می‌شوند، نشان می‌دهد.
به نقل از نیچر ورلد ریپورت، «رز کوری»، سرپرست اصلی این مطالعه می‌گوید: نتایج مطالعات ما نشان می‌دهد فرآیند بیولوژیک در این رخداد نقشی نداشته و در حقیقت این نور خورشید است که سرنوشت کربن‌های آزاد شده از ذوب پرمافراست‌ها را تعیین می‌کند.
«برایون کرامپ» از دیگر حاضران در این مطالعه افزود: دریافت این مساله که آزاد شدن کربن بدون وجود زندگی میکروبی نیز صورت می‌گیرد دگرگونی وسیعی در تصورات، درباره چگونگی عملکرد چرخه کربن در قطب شمال ایجاد خواهد کرد.
وی گفت: در این مطالعه دریافتیم که نور خورشید سریعتر از باکتری‌ها در تبدیل کردن مواد ارگانیک به دیاکسیدکربن در رودخانه‌ها و دریاچه‌های قطب شمال عمل می‌کند.
به گزارش ایسنا، حجم وسیعی از کربن محبوس در «پرمافراست»های قطب شمال به محض ورود به آب‌های شیرین طی فرآیندی به دیاکسیدکربن تبدیل می‌شود. این فرآیند که موجب نگرانی کارشناسان محیط زیست شده تا پیش از این تصور می‌شد به واسطه یک فعالیت میکروبی صورت می‌گیرد اما کارشناسان به تازگی متوجه شدند به احتمال زیاد نور خورشید تنها عامل وقوع این فرآیند است.
پرمافراست به لایه‌ای از آب زیرزمینی اطلاق می‌شود که فضاهای خالی خاک و سنگ را پر می‌کند و همیشه یخ‌زده است. پرمافراست‌ها در زیر خاک‌های یک ناحیه محبوس شده‌اند و هرگز به اندازه‌ای گرم نمی‌شوند تا ذوب شوند اما با بیداری پدیده تغییرات جوی، بخش‌هایی از قطب شمال ناگهان شاهد افزایش دما، ذوب پرمافراست‌ها و کاهش وسعت سرزمین‌های منجمد شده است.
در طول فرآیند ذوب، آب ناشی از ذوب یخ‌ها با کربن موجود در خاک واکنش ایجاد کرده و حجم نگران‌کننده‌ای گاز دیاکسیدکربن و متان آزاد می‌کند و تا پیش از این کارشناسان محیط زیست تصور می‌کردند که باکتری‌ها عامل اصلی این فرآیند هستند. با این حال نتایج مطالعه‌ای که در مجله «ساینس» منتشر شده جزئیات چگونگی انجام این فرآیند را بدون دخالت میکروب‌ها دست‌کم در مرحله‌ای که کربن‌های ذخیره شده راهی منابع آب شیرین می‌شوند، نشان می‌دهد.
به نقل از نیچر ورلد ریپورت، «رز کوری»، سرپرست اصلی این مطالعه می‌گوید: نتایج مطالعات ما نشان می‌دهد فرآیند بیولوژیک در این رخداد نقشی نداشته و در حقیقت این نور خورشید است که سرنوشت کربن‌های آزاد شده از ذوب پرمافراست‌ها را تعیین می‌کند.
«برایون کرامپ» از دیگر حاضران در این مطالعه افزود: دریافت این مساله که آزاد شدن کربن بدون وجود زندگی میکروبی نیز صورت می‌گیرد دگرگونی وسیعی در تصورات، درباره چگونگی عملکرد چرخه کربن در قطب شمال ایجاد خواهد کرد.
وی گفت: در این مطالعه دریافتیم که نور خورشید سریعتر از باکتری‌ها در تبدیل کردن مواد ارگانیک به دیاکسیدکربن در رودخانه‌ها و دریاچه‌های قطب شمال عمل می‌کند.
