با عدم حضور رئیس جمهور در مجلس پشت وزیر خالی شد

سرانجام روز گذشته پس از سه ماه کش‌و‌قوس بین خانه ملت و دولت، وزیر علوم تحقیقات و فن‌آوری در مجلس شورای اسلامی استیضاح شد و نتوانست بار دیگر اعتماد مجلس به خود را جلب کند؛ اما این قضیه حاشیه‌هایی داشت که مهم‌ترین آن، حاضر نشدن رئیس‌جمهور در صحن علنی مجلس و دفاع از وزیر خود بود.

به گزارش «تابناک»، دیدگاه‌های مختلفی درباره حاضر نشدن رئیس جمهور در مجلس شورای اسلامی، وجود دارد و برخی از افراد، تعابیر گوناگونی از این ‌ماجرا دارند. برخی بر این باورند‌ ‌که رئیس‌جمهور گمان می‌کرده ‌که بار دیگر وزیر از مجلس، رأی اعتماد بگیرد و حاضر نشدنش در مجلس شاید بهتر نیز باشد

اما برخی دیگر می‌گویند: رئیس‌جمهور خود نیز در‌باره وزیر ابهاماتی داشته ‌و با حضور پیدا نکردن در مجلس، خواست ‌به عنوان یک ناظر بیرونی اظهارات وزیر خود را زیر نظر داشته باشد تا شبهات موجود برطرف شود.

‌برخی دیگر تصورشان بر این است که روحانی می‌دانست، وزیر رأی نخواهد آورد و به تعبیری با خالی کردن پشت وزیر‌ در مجلس حاضر نشد تا مجلس ساده‌تر کار خود را انجام دهد.

به هر ترتیب، بر پایه برنامه‌ریزی‌های قبلی، رئیس مجهور کشور در روز استیضاح وزیر در قالب سفر استانی و به عنوان نخستین سفر ‌به اردبیل رفت و ‌ساعت ۹ صبح با حضور در استادیوم این شهر با مردم آن دیدار کرد.

احمد توکلی، یکی از نمایندگان مخالف استیضاح وزیر در خصوص این کار رئیس جمهور‌ اظهار داشت: در اینکه ما بگوییم رئیس جمهور می‌دانسته ‌استیضاح رأی خواهد آورد و نمی‌تواند رأی بیاورد، باورش سخت است، چرا که ما خودمان در مجلس نمی‌دانستیم، من نمی‌دانم چرا رئیس جمهور در این جلسه حاضر نشد. تصور من این است که چون رئیس جمهور به مردم اردبیل قول داده بودند، نمی‌توانستند زیر قول خود بزنند.

این نماینده افزود: البته هیأت دولت چند روز پیش از مجلس ‌خواسته بود که جلسه استیضاح یک روز زود‌تر برگزار شود، ولی به هر ترتیب این گونه نشد و در روز چهارشنبه برگزار شد؛ اما به هر حال نیامدن رئیس جمهور اثر خود را گذاشت و در ‌‌نهایت به زیان وزیر پایان یافت.

وی گفت: نیامدن رئیس جمهور با این جمله تعبیر شد که برای وی این مسأله خیلی مهم نیست. من این را نمی‌گویم که رئیس جمهور پشت وزیر را خالی کرد؛ ‌اما اثر منفی در روند استیضاح گذاشت.

این نماینده گفت: حضور پیدا نکردن رئیس جمهور در مجلس اهانت به مجلس نیست. در این نامه نیز اصراری بر بودن رئیس جمهور نیست و تأکید شده ‌که رئیس جمهور می‌تواند از وزیر دفاع کند، اما اگر نیاید، شاید در نظر برخی ‌به بی‌اعتنایی تعبیر شود و یا اینکه رئیس جمهور خیلی برای دفاع از وزیرش آمادگی نداشته است.

این نماینده گفت: ما از آغاز با این کار مخالف بودیم و تلاش زیادی کردیم که این اتفاق نیفتد، و سعی داشتیم ‌به تفاهم در این زمینه برسیم، ولی متأسفانه اقبال عملی رخ نداد، و بناچار استیضاح انجام شد و به نظر می‌رسید ‌در این قضیه هم راهی جز این نبود.

وی افزود: اطرافیان آقای وزیر،‌‌ همان گونه که برخی دیگر از نمایندگان نیز گفتند، به نظر می‌رسد یک مقدار کمتر با مجلس مشورت کردند؛ جایی که اینها همیشه مدعی بوده‌اند که مجلس نماد دمکراسی و جمهوریت است‌ و باید در مقابل آن رفتار متواضعانه داشته باشند، در حالی که رفتار تقابل جویانه از خود نشان داده‌اند.

همچنین‌ غلامعلی جعفر‌زاده ایمن آبادی در این خصوص این موضوع ‌گفت: اینکه رئیس جمهور چرا نیامد به خودشان مربوط است؛اما آمدنش می‌توانست مفید باشد، این چیزهایی هم که در این باره مطرح می‌شود، فرضیات هستند و نه می‌شود گفت درست است و نه نادرست؛ تنها در حد فرضیه است.

وی گفت: منظور رئیس جمهور از حضور نیافتن در صحن، اهانت به مجلس نبود، سفر استانی از قبل تصویب شده بود، و همه ‌از قبل می‌دانستند که رئیس جمهور باید در اردبیل باشد. اما اگر نمی‌رفت بهتر بود و فوقش این بود که با یک ساعت دیرکرد به اردبیل می‌رفت.

این نماینده مجلس گفت، حیف شد وزیرش افتاد. اینکه برخی می‌گویند رئیس جمهور پشت وزیر خود را خالی کرده، سخن درستی نیست اما اینکه پشت وزیر خالی شد، حرف درستی است،‌ زیرا وجود وی در مجلس می‌توانست بسیاری از چیز‌ها را تغییر دهد.

این نماینده مجلس گفت: این استیضاح خواسته مردم نبود. خواسته مردم مشخص است، مردم اشتغال، بهبود وضعیت معیشتی و خروج از رکود را می‌خواهند. اگر بخواهیم این استیضاح را اولویت بندی کنیم، در پنج اولویت اول هم نبود. با نگاه به کارنامه دولت، درمی‌‌یابیم ‌در وزارت‌خانه‌های دیگر ضعف‌های‌ ‌‌مشهود‌تری است‌.