چرا مجلس گزارش فساد در فوتبال را نمی‌دهد؟

هفته گذشته، بار دیگر فدراسیون فوتبال به خانواده‌ها تذکر داد که در انتخاب مدارس فوتبال برای کودکانشان بیشترین دقت را به ‌کار ببندند. این مسأله بار دیگر روایات‌ ناراحت‌کننده سال گذشته برخی از بزرگان فوتبال ما را به ذهن متبادر می‌کرد که از وقایع دردناک مدارس فوتبال سخن می‌گفتند.

به گزارش «تابناک»، مدارس فوتبال و فوتبال پایه، تنها بخشی از ماجرای طولانی فساد و ناپاکی در فوتبال ماست. قراردادهای غیرقانونی و غیرواقعی، کارت‌های پایان خدمت جعلی، مصاحبه کاپیتان تیم ملی و سرمربی استقلال، همه و همه بخشی از پیکره بزرگ فوتبال بیمار ایرانی است که این روز‌ها از آن سخن به میان آمده است و البته گفته جدیدی هم نیست؛ تا بوده فوتبال ما درگیر مسائلی از این دست بوده و همیشه رگه‌های فساد و ناپاکی در بدنه فوتبال ما آشکار بوده و متأسفانه هیچ اتفاقی هم برای آن رخ نداده است.

اوایل مهر ماه سال گذشته بود که پس از جنجال‌های معروف لیگ سیزدهم و بازی پرسپولیس و سپاهان مجلس شورای اسلامی به بحث فساد در فوتبال ایران وارد شد و بر خلاف تصور همه، نه تنها فراکسیون ورزشی ـ که متشکل از مدیران ورزشی است ـ که کمیسیون اصل نود مجلس وارد کار شد تا با بررسی‌های خود، ریشه‌های فساد در فوتبال ایران را شناسایی کند و به این ترتیب، کمیسیون اصل نود، مسئولیت بررسی پرونده را به حمید رسایی داد.

بنا بر این گزارش، اعضای این کمیسیون در ده ماه گذشته، تقریبا با بیش از شصت تن از افراد شناخته شده فوتبالی درباره مسائل گوناگون به بحث و تبادل نظر پرداخته‌اند؛ از پرونده فوتبال پایه و مدارس فوتبال گرفته تا موضوع دلالیسم و رسوخ فساد به نظام باشگاهداری و البته فساد بین مدیران، مربیان سرپرستان و بعضا بازیکنان و رسانه‌ها!

بی‌گمان کار مجلس و اعضای کمیسیون اصل نود در بررسی این پرونده بسیار گسترده و طاقت‌فرسا بود؛ اما نزدیک به ده ماه هم زمان مناسبی برای بررسی ابعاد گسترده پرونده‌ای به این بزرگی است. اردیبهشت ماه امسال بود که محمدعلی پورمخبر، نماینده مردم کبودرآهنگ در مجلس شورای اسلامی و رئیس کمیسیون اصل ۹۰ از نهایی شدن گزارش پرونده فساد در فوتبال خبر داد، ولی زمان ارائه آن را به بعد از جام‌جهانی و بازگشت تیم ملی فوتبال ایران از برزیل عنوان کرد.

در آن مقطع، تیم ملی فوتبال ایران در اردو آماده‌سازی خارج از کشور است و یک ماه تا آغاز جام‌جهانی فرصت بود و می‌شد رفتار نمایندگان مجلس را درک کرد. چه اینکه قرائت گزارش می‌توانست بسیاری از معادلات را به هم ‌بزند و در روحیه تیم ملی و نحوه آماده سازی آن و امور اجرایی حضور در جام‌جهانی تأثیر منفی بگذارد. چه اینکه در‌‌ همان زمان، مصطفی افضلی‌فرد، سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی اعلام کرده بود، نام برخی چهره‌های سر‌شناس به عنوان آگاه و برخی نیز به عنوان متهم در پرونده «فساد در فوتبال» وجود دارد.

البته در آن زمان، بسیاری این توجیه مجلس را نپذیرفتند، زیرا مثلا در ماجرای معروف کالچوپولی که بزرگ‌ترین رسوایی فوتبال ایتالیا بود، مقامات مسئول بدون در نظر گرفتن حضور تیم ملی ایتالیا در جام‌جهانی و در حین برگزاری جام احکام سنگین متهمان این پرونده را اعلام کردند. جالب اینجاست که تیم ملی ایتالیا در آن جام قهرمان جهان هم شد. با این حال ذهن همیشه مصلحت‌اندیش ایرانی‌ها پذیرفت که تعلل یک ماه و چند روزه برای قرائت گزارش را تحمل کند، ولی متن گزارش پس از بازگشت تیم ملی از برزیل به اطلاع افکار عمومی برسد.

حالا نزدیک به یک ماه از بازگشت تیم ملی از جام‌جهانی گذشته و لیگ بر‌تر فوتبال ایران هم از امروز استارت می‌خورد و به طرز عجیبی هنوز خبری از گزارش مجلس نیست و به طرز عجیبی ما همچنان شاهد اتفاقات ناگوار در فوتبالمان هستیم؛ از کارت‌های پایان خدمت جعلی تا قراردادهای مشکوک برخی از تیم‌ها تا سخنان عجیب جواد نکونام و امیر قلعه‌نویی که همه و همه خبر از حضور جاری ناپاکی در فوتبالمان می‌دهد.

مردم به فوتبال علاقه دارند و به‌‌ همان میزان هم از اتفاقات آزاردهنده‌ای که در فوتبال ایران رخ می‌دهد ناراحت و دلزده هستند و منتظر کسی یا کسانی هستند که آستین همت را بالا بزنند و ناپاکی را از دامن آن بزدایند. گزارش مجلس می‌توانست و می‌تواند گام مهم و مؤثری در مسیر این اقدام باشد. باید دید، سرانجام گزارش مشهور فساد در بعد از نزدیک به ده ماه، چه هنگام و با چه کیفیتی خوانده می‌شود.