بیش از دوازده میلیون دانشآموز؛ همین که بدانیم جمعیت دانشآموزی کشورمان از جمعیت بسیاری از کشورهای جهان بیشتر است، چه بسا پذیرش مشکلات فراوان مجموعه آموزش و پرورش برایمان آسانتر شده و رویکردمان از نقد و گلایه به اقداماتی از این دست سوق یابد.
به گزارش «تابناک»، به فاصله چند روز تا نیمه تابستان و در حالی که نامنویسی مدارس، تقریبا به پایان خود نزدیک شده است، همزمان با آغاز فصل، دغدغه اولیای دانشآموزان برای تهیه و تدارک مایحتاج تحصیل فرزندان چون کیف و کفش و لوازم التحریر است؛ دانشآموزانی که گاه از کار در مزارع و باغات یا چرای گوسفندان خسته میشوند، ولی رغبتی به آغاز سال تحصیلی و بازگشت به مدرسه ندارند!
کافی است، فیلمی که به تازگی از مدرسهای واقع در نقطهای محروم منتشر کردیم (
اینجا) به یاد آورید تا چرایی رویگردان بودن دانش آموزان سختکوش ساکن مناطق محروم از مدرسه برایمان حل شود و جای آن را انبوه سؤالات و گلایهها بگیرد؛ انتقاداتی که تا اندازه بسیاری وارد هستند.
این در حالی است که اگر بدانیم جمعیت دانشآموزی کشورمان از جمعیت بسیاری از کشورهای جهان بیشتر است و به این مؤلفه، جمعیت معلمان و اولیای مدارس را بیفزاییم، دور از انصاف خواهد بود که حل همه این مشکلات انباشته شده از سالیان طولانی را یکباره بخواهیم و توقع داشته باشیم، مشکلات این جمعیت بزرگ، به سرعت حل و فصل شود؛ هرچند پذیرفته نخواهد بود که از یک سو از مدارس کپری بشنویم و از سوی دیگر، وعده هوشمندسازی مدارس به گوشمان برسد!
تکیه بر جمعیت بزرگ دانش آموزی، شاید بهترین راه برای درک مشکلات این عرصه بوده و ترغیبی برای ورود مردم به حل مشکل باشد؛ یعنی همین رویکردی که یک جمعیت داوطلب جهادی مد نظر قرار داده و ثابت کردهاند که ترجیح میدهند به جای نقد بحق مسئولان و نهادهای گوناگون بابت کوتاهیهایی که کردهاند ـ و موجب محرومیت زایی شده ـ آستین بالا زده و وارد گود شوند.
از جمله این کارها، ساخت مدارس در نقاط محروم یا بازسازی آنهاست که مدتی است در دستور کار برخی اردوگاههای جهادی قرار گرفته است؛ به این صورت که نخست مناطق محروم و مشکلات در سفرهایی شناسایی میشوند و بعد با بهرهگیری از تواناییهای افراد، برای رفع آنها اقدام میشود.
شاید ساخت مدرسه روستای دشتک که میخواهیم در قالب فیلم روایتش کنیم، بهترین نمونه برای تشریح این روند باشد؛ مدرسهای فرسوده و مستهلک که بیم آن میرفت، تیرهای چوبی سقف کلاسهای درسش به زودی بر سر دانش آموزان آوار شود و فاجعهای را رقم بزند و با کمک تعدادی از هموطنان دلسوز در قالب اردویی جهادی به سرعت تجدید بنا شد.
کافی است، به همراهی دانش آموزان و معلم مدرسه با گروهی که برای ساخت مدرسه آستین بالا زدهاند، دقت کنیم تا دریابیم چگونه میتوان بهترین کلاس درس تابستانی دانشآموزان ساکن منطقهای محروم را رقم زد و در اقدامی خیرخواهانه، جور کمکاری مسئولان را به نفع مردمان سختی دیده، کشید.