سرمربی تیم کشتی آزاد نوجوانان کشورمان گفت: اگر تاتاری ۲ ثانیه زودتر زیرگیری کرده بود، ایران قهرمان جهان شده بود. ما قهرمانی جهان را در ۲ ثانیه از دست دادیم.
مراد محمدی در گفتوگو با تسنیم، در خصوص نایب قهرمانی تیم کشتی آزاد نوجوانان در مسابقات جهانی اظهار داشت: با توجه به اینکه در مسابقات آسیایی نتایج قابل قبولی کسب نکردیم، فشار زیادی روی تیم و خودم وجود داشت.
وی افزود: با توجه به فرصت اندکی که برای مسابقات جهانی وجود داشت، تلاش زیادی انجام دادیم تا نتیجه خوبی کسب شود. دلیلش هم این بود که پس از مسابقات آسیایی حرفهایی زده شد که من قصد داشتم ثابت کنم در صورت وجود زمان هر کاری را میتوان انجام داد.
سرمربی تیم ملی کشتی آزاد نوجوان خاطرنشان کرد: واقعا در 2 ماه گذشته کشتیگیران فشار زیادی را تحمل کردند و گاهی فشار آن قدر زیاد بود که تنها با آنها همدردی میکردم، چون میدانستم اگر قرار است نتیجهای گرفته شود باید این مسائل را تحمل کرد.
محمدی عنوان کرد: نتیجه به دست آمده حاصل زحمت همه است. از مربیان شخصی گرفته تا هیئتهای کشتی مربوطه و کادرفنی که چه در مسابقات آسیایی و چه در جهانی مانند یک یاور کنار من بودند و شبانه روز زحمت کشیدند. مدیریت فنی تیمهای ملی و رضا لایق و خودم به شخصه دست به دست هم دادیم و در این 2 ماه تلاش کردیم تا تیم ایران در مسابقات جهانی نتایج بد مسابقات آسیایی را جبران کند.
وی گفت: ما در مسابقات آسیایی حتی یک مدال طلا هم کسب نکردیم اما در این مسابقات کشتیگیران فعل خواستن را صرف کردند.
سرمربی تیم ملی کشورمان ادامه داد: از 80 درصد کشتیگیران راضی هستم و تنها راسلان تاتاری بود که میتوانست بهتر باشد و اگر وی 2 ثانیه زودتر زیرگیری انجام میداد هم خودش قهرمان میشد و هم تیم ایران قهرمان جهان شده بود. ما به خاطر 2 ثانیه قهرمانی جهان را از دست دادیم. البته بذری نیز لایق کسب مداال بود و زحت زیادی کشید اما نتوانست روی سکو برود.
محمدی در پاسخ به این سؤال که تکلیف ماندن یا رفتن شما چه خواهد شد، تصریح کرد: از رئیس فدراسیون تشکر میکنم که بعد از مسابقات آسیایی بار دیگر به من فرصت داد تا به خیلیها اثبات کنم میشود نتیجه گرفت. اکنون هم کمی خسته هستم و خیلی اذیت شدهام و حرفهایی شنیدم که نباید زده میشد و البته از نزدیکانی که نباید این حرفها را میزدند اما زدند. البته از خیلیها دل چرکین هستم و آنها را به خدا واگذار میکنم. با این حال باید کمی فکر کنم و ببینم که میتوانم شرایط را تحمل کنم یا اتفاق دیگری قرار است رخ دهد.