آلسیدس جیجیا، مردی که با زدن گل دوم اروگوئه به برزیل در فینال معروف ۱۹۵۰ فاجعه ماراکانا را رقم زد و بعدها در توصیف آن لحظه گفت: «در تاریخ، فقط سه تن توانستند ماراکانا را با یک حرکت ساکت کنند: پاپ، فرانک سیناترا و من». برزیلیها هرگز فکرش را هم نمیکردند که در شصت و چهار سال این بار یک تیم کل کشورشان را در سکوت فرو ببرد.
به گزارش «تابناک»، نزدیک به بیست ساعت از شکست سنگین و تاریخی برزیل در نیمهنهایی جامجهانی میگذرد و هنوز پسلرزههای این زلزله بزرگ در سرزمین فوتبال فرو ننشسته است.
بنا بر این گزارش، برزیل یکی دو سالی است همپای آشوبهای بزرگ خیابانی سرتاسر جهان خیابانهایش را ناآرام میبیند و چه درمانی برای بازگرداندن آرامش به این خیابانهای آشفته، بهتر از «فوتبال»؟!
اما ارتش آلمانها یکباره همه چیز را به هم ریخت تا همان «فوتبال» به جای اینکه التیامبخش زخمهای مردم باشد، عاملی شد برای شورش در خیابانهای این کشور و اکنون معترضان که در حین برگزاری جامجهانی هم به سیاستهای اقتصادی این کشور معترض بودند و برگزاری جامجهانی را در کشوری بحرانزده ضروری نمیدانستند، حسابی از خجالت نیروهای ضد شورش برزیل درآمدند.
رسانههای برزیلی حال و هوای خیابانهای برزیل را پس از شکست تاریخی برابر آلمان چنین توصیف کردهاند: «درگیری در شهر بلو هوریزونته، محل برگزاری مسابقه، بیش از دیگر نقاط برزیل بود و ۲۵ هزار تن در اعتراضات خیابانی شرکت داشتند که دوازده تن از آنها دستگیر شدند.
شرکت حمل و نقل عمومی «اس بیترانس» در جنوب شهر سائوپائولو تأیید کرد که پانزده اتوبوس در یک گاراژ متعلق به این شرکت توسط افراد ناشناس دچار آتش سوزی شد. همچنین افراد ناشناس در شهر سائو ماتیوس، تجهیزات انتقال برق را به آتش کشیدند که در این باره دو تن به دست پلیس دستگیر شدند؛ اما در شهر سالوادور، مرکز ایالت باهیا، یکی از مقرهای برگزاری جام جهانی ۵۰ هزار تن که خود را برای برپایی جشن صعود آماده کرده بودند، به خیابانها آمده و با پلیس درگیر شدند.
بر پایه گزارش پلیس، پنج تن در این ارتباط دستگیر شدند. در کوریتیبا نیز افراد ناشناس، ۱۵ اتوبوس را به آتش کشیدند و دست به سرقت مسلحانه زدند. رسانهها حتی تصاویری از اتش زدن پیراهن تیم ملی برزیل به دست چند هوادارا را هم مخابره کردهاند».
اما این فقط در کف خیابانها نبود که بلوایی به پا شد، بلکه در فضای مجازی که آتشبازی آلمان برابر برزیل غوغا به پا کرده بود، چنانکه توئیتر در این شب رکوردشکنی کرد و بنا بر آمار پس از گل اول و دوم تونی کروس، شمار توئیتها نزدیک ۵۰۰ هزار توئیت در دقیقه رسید؛ اما گل پنجم آلمان که توسط خدیرا زده شد، رکورد ۵۸۰ هزار توئیت در دقیقه را به یادگار گذاشت. همچنین شمار توئیتها درباره بازی برزیل و آلمان از مرز ۳۵.۶ میلیون توئیت گذشت.
کاربران ایرانی شبکههای مجازی هم البته شب پرکاری را تا صبح داشتند و در شبکههای اجتماعی درباره بازی عجیب شب گذشته صحبت میکردند. بخشی از مطالبی که در خصوص بازی شب گذشته در فضای مجازی منتشر شده به شرح زیر است؛
* کانون مربیان برزیل در بیانیهای انزجار خود را اسکولاری اعلام داشت.
* آبادان، آلمانته؟
* این باخت چیزی از ارزشهای برزیل کم نمیکنه! (استاد خیابانی)
* اسکولاری مهمان ویژه برنامه فردا شب ماه عسل
* دسته خرابه رو دادن به اسکولاری
* از این به بعد موقع خواب به جای اینکه گوسفند بشمرم، حساب میکنم که مثلا اگه بازی ۵۰۰ دقیقه طول میکشید، آلمان چند گل دیگه به برزیل میزد؟
* بنا بر اخبار موثق برای جلوگیری از خیزش و قیام ناشی از خوشحالی پس از برد، دستور از بالا به برزیلیها رسیده بود که باید ببازند.
افزون بر اینها پس از شکست برزیل برابر آلمان شبکههای اجتماعی عکسهای جالب و طعنهآمیزی از نتیجه این بازی ساخته و منتشر کردند. شبکههای اجتماعی و وبسایتهای گوناگون در اینترنت که از آغاز جام جهانی با رویدادهای جالب این جام شوخی کرده و به آنها نگاه طنز داشتهاند، پس از بازی بامداد امروز با ساختن عکسهای جالب به استقبال برد تاریخی آلمان رفتهاند.
حالا البته این این روی بامزه ماجرا برای مایی است که این سوی دنیا نشستهایم و شکست سنگین برزیل را مسخره میکنیم؛ اما در آن سوی دنیا یک ملت شبی را نخوابید و سوگوار بود.
تصاویری که خبرگزاریهای دنیا از برزیل منتشر کردهاند، خبر از شکستن غرور ملتی میدهد که یک عمر فوتبال همه هویتشان بود.