با ماهواره و شبکه های اجتماعی چگونه برخورد شود؟
سیدرضا اکرمی
موضوع فرهنگ در هزاره سوم به یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین چالش دولت‌ها تبدیل شده است. امروزه فرهنگ در تمامی بخش‌های زندگی بشری از قبیل رفاه، آموزش، بهداشت، درمان و ... تأثیرگذار بوده و تعامل بین فرهنگ و شبکه‌های ارتباط جهانی بر همگان آشکار است. فرهنگ‌ها هر چند که در تولید محصولات مادی و معنوی جامعه تأثیر پنهان و آشکار دارند، اما خود نیز نیازمند مدیریت، سیاست، تغییر و دگرگونی برای بهبود مستمر هستند.
به گزارش« تابناک »، جامعه ایران در حال حاضر همانند اکثر کشورهای دنیا با چالش‌های بزرگی در عرصه فرهنگی مواجه است. در این میان در مدت اخیر انتقاداتی نسبت به عملکرد دولت و اظهار نظرهای مقامات دولتی نسبت به موضوعات فرهنگی در کشور افزایش پیدا کرده است.
به عنوان مثال آقای روحانی در اظهار نظری بیان نمود که « اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد. پیامبر (ص) شلاق در دست نداشت، پیامبر (ص) بشیر و نذیر بود..»
در همین ارتباط سید احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران در پاسخ به موضع گیری رئیس جمهور نسبت به دخالت در زندگی مردم به بهانه های مختلف انتقاد کرده بود، هموار کردن راه بهشت برای مردم را وظیفه حکومت دانست.
از این موارد مناظرهای رسانه ای و کلامی در مدت اخیر کم به چشم نمی خورد. تفاوت دیدگاه ها در ارتباط با وسایل رسانه های جمعی از جمله شبکه های اجتماعی، ماهواره و خصوصا مسئله حجاب و عفاف تبدیل به موضوعات مهم در عرصه فرهنگ کشور شده است.
در همین ارتباط حجت الاسلام سیدرضا اکرمی نماینده سابق مجلس شورای اسلامی، رییس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری و مشاور عالی وزیر کشور (عبدالرضا رحمانی فضلی) در امور روحانیت در گفت و گو با تابناک موضوعات اخیر در عرصه فرهنگی را مورد بررسی قرار داده است.
آقای اکرمی در روزهای گذشته نسبت به برخی از رویکردهای دولت به خصوص در عرصه فرهنگ انتقاداتی شده است. به نظر شما علت این اتقادات چیست؟
در ابتدا باید بگویم که خود ما نباید به این مسائل دامن بزنیم و این جدال های کلامی را گسترش دهیم. در واقع خود اصحاب دولت نباید، به اضطراب، دلهر ها و دلواپسی ها بیفزاید. بالاخره ما یک جامعه فعال، شاداب و داری آزادی بیان و آزادی بعد از بیان داریم. به هرحال همه افراد می توانند، راجع به تمام مسائل اقتصادی، سیاست، اخلاق، حجاب، عفاف، دانشگاه، سیاست خارجی صحبت کنند. گاهی هم راجع به برخی مسائل اجتماعی مانند حجاب و عفاف صحبت می شود. باید مقدرای از این بحث ها را طبیعی ببینیم. در جامعه با نشاط، شاداب، فعال؛ اهل نظر بحث و گفت و گو می کنند و این گونه مسائل وجود دارد.
پس شما اینکه رئیس جمهور صحبتی کند و بعد عده ای آن را نقد کنند را مناسب می بینید؟
ما خیلی نباید هراس داشته باشیم که رئیس جمهور بیاید راجع دین صحبت کند و برخی بیایند گفتار ایشان را نقد کنند. ممکن است، کسی هم پیدا شود و بگوید مقداری از آن چیزی که شما می گوید غلط است و گونه ای دیگر است .خیلی مسئله مهمی در جامعه نیست که اینقدر نسبت به آن دلواپسی داشته باشیم.
عده ای از عملکرد دولت در حوزه های مختلف از جمله حجاب و عفاف ناراضی هستند و برای استدلال خود به بعضی از عملکردهای دولت اشاره می کنند. شما این نقد را به دولت وارد می دانید؟
ما در جامعه مان اگر می خواهیم قانونی بحث کنیم؛ یک مصوبه ای از شورای عالی انقلاب فرهنگی به نام حجاب و عفاف داریم. در سال 84 اقای خاتمی به وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی برای عملیاتی کردن آن دستور داده بود. در سال 85 اقای احمدی نژاد این قانون را به وزارت کشور ارجاع داد و گفت بروید این را اجرا کنید که هنوز هم اجرا نشده است. در قانون عفاف و حجاب بیش از 20 دستگاه باید قانون را در زیر مجموعه خودشان عملیاتی کنند که متاسفانه دستگاه ها آن طوری که باید و شاید تمکین نکردند و آن را عملیاتی نکردند. من در دوره هشتم مجلس عضو کمیسیون فرهنگی بودم. ما این موضوع را پی گیری کردیم دستگاهها را فرا خواندیم برای اینکه چرا نسبت به این عدم اجرای قانون تسامح و تساهل دارند . ما دلیل قانع کننده ای از این دستگاه ها نیافتیم که چرا نسبت به زیر مجموعه شان در این موضوع تسامح دارد.
در مورد بقیه مسائل فرهنگی از جمله استفاده از ماهواره نیز قانون وجود دارد؟
بله در این مورد هم قانون وجود دارد. بالاخره در قصه ماهواره قانون می گوید،که افراد عادی نباید از ماهواره استفاده کنند و در نقطه مقابل رادیو، تلویزیون باید از ماهواره های بین المللی استفاده کنند و آنچه مفید، موثر و سودمند است را بگیرند و در رادیو و تلویزیون منعکس کنند که از مزایای آن بهرمند شویم ولی از مفاسد آن برکنار بمانیم. بالاخره دولت این را اجرا نکرده اند که الان می گویند 70 درصد مردم ماهواره دارند. دستگاه ها نسبت به قانون التزام عملی ندارند و ما هم چون سیستم تشویق و تنبیه نداریم، نمی توانیم مقصر را تنبیه نمائیم.
به عنوان مثال می بینیم که راهنمای رانندگی، کمربند ایمنی را در رانندگی جدی گرفته است و آن عملی می شود. اما کلاه برای موتور سواران به دلیل اینکه دشوار و یا موتور سواران تمکین نمی کنند خیلی جدی گرفته نشد و شما می بینید که موتورسوارها از کلاه ایمنی استفاده نمی کنند و متاسفانه هزارن نفر هم به خاطر تصادفات و امثال این ها کشته می شوند. ما باید در جامعه التزام به قانون را نهادینه کنیم و سیستم تشویق و تنبیه در همه موارد داشته باشیم تا آنهایی که عمل می کنند مورد تکریم قرار بگیرند و انهایی که عمل نمی کنند طبق قانون با آنها برخورد شود.
اقای روحانی چندی پیش در مورد ماهواره گفت «اگر خدایی نکرده تلویزیونی بتواند با یک دیش مخفی یا آشکار شبکه دیگری را بگیرد و جوانان آن شبکه را بببیند چگونه ایرانیت و اسلامیت می‌ماند؟! دیدیدم که ماهواره آمد و مبارزه در پشت‌بام و بالکن تاثیرگذار نبود و نه ایمان مردم پَر زد و رفت و نه هویت مردم از دست رفت.» نظر شما دقیقا با حرف اقای رئیس جمهور در تضاد است؟
من این اظهارات را از اقای رئیس جمهور نمی پسندم. برای اینکه قانون عملی نشد است. اگر قانون عملی می شد که اینطور نمی شد. بالاخره ما باید به قانون احترام بگذاریم یا قانون را تغییر بدهیم. ولی وقتی قانون وجود دارد نباید قانون را تمکین نکنیم. اگر قانون اصلاح می خواهد آن را اصلاح کنیم و نه اینکه بگویم چون مثلا تمکین نکردند، بنابراین فایده ای ندارد و بی خود بوده است. من این اظهارات را نمی پسندم.
چندی است در رابطه با بهشت رفتن مردم نیز میان مسئولین اختلافاتی ایجاد شده است. نظر شما در این ارتباط چیست؟
استدعای ما از اقای رئیس جمهور این است که به مسائل مهم کشور بپردازد. مسائل مهم کشور اقتصاد ، اشتغال، اعتیاد، سرمایه گذاری و رونق تولید و کار است. الان بی کاری و اعتیاد است که ام الفساد است. الان اعتیاد به مدرسه ها هم نفوذ کرده است. باید بگونه ای به مسائل بپردازیم که مسائل غیر مهم باعث فراموشی مسائل مهم نشود. البته باید به مسائل جانبی نیز بها داد. یعنی دستگاه های فرهنگی کشور همه باید فعال شوند و باید تربیت آموزش و پرورش از درون خانواده ها شروع شود. خانواده ها باید مراقب فرزندانشان باشند و مسائل لازم را برای آنها تذکر بدهند که از جمله آنها حجاب، عفاف و اخلاق است. الان ببینیند ما یک مقدرا کم تحملیم. یک کسی انتقاد می کند عوض اینکه به آن گوش دهیم اول به دنبال پاسخ دهی و دعوا هستیم. این نشان می دهد که تحمل در جامعه و شرح صدر میان مردم و مسئولین کم شده است. اگر اختلاف هم بوجود آمد قانون و ضابطه وجود دارد و باید طبق ان اقدام شود. نه اینکه از اول دعوا شود و پس از آن به هیچ نتیجه ای دست پیدا ننمائیم. به نظرم می آید همه دستگاه های فرهنگی باید در این مسائل کمک بکنند. ما هم نگاه نکینم یک اظهاراتی اقای روحانی انجام داده است . چهار تا امام جمعه انتقاد کرده اند بگوییم همه چیز تمام شده است. 750 نماز جمعه در کشور برگزار می شود حالا 4 تای آنها تذکر داده اند باید به حرف انها گوش دهیم. اگر حرف آنها درست است رفتارمان را اصلاح کنیم، اگر درست نیست تساهل نشان دهیم.
بالاخره با توجه به اینکه شما می گوید قانون در مسائل وجود دارد. تولیت مسائل فرهنگی در کشور به عهده کیست؟
موضوع فرهنگ اختصاص به دولت ندارد. مسائل فرهنگی جزء مسائل عام است که شامل آموزش و پرورش و حورزه های علمیه نیز می شود. مساجد و سایر نهادهای فرهنگی نیز دخیل هستند. مساجد سنگر هستند؛ این سئوال وجود دارد که این مساجد سنگر چه چیزی هستند. باید در همه مساجد کشور نسبت به مسائل فرهنگی اذکار داده شود و تفسیر قران برگزار شود. توضیح نهج البللاغه مطرح شود. همه مطبوعات باید این مسئولیت را دنبال کنند. همه دستگاه فرهنگی که داریم باید برای ساخت اعتقاد، اخلاق ، رفتار ،گفتار مردم باید بسیج شوند که همه درست عمل بکنند. همه باید امر به معروف و نهی از منکر بکنند.
یکی از موضعات اخیر بحث فیلترینگ اینترنتی و شبکه های اجتماعی است . به نظر شما شیوه برخورد با این پدید ها باید چگونه باشد؟
من به این صورت قبول ندارم که تا تکنولوژی وارد کشور می شود با آن مخالف می شود. این طور نیست. بلکه باید برای این ها قانون تصویب شود. یکی از کارهایی که سران سه قوه باید انجام دهند این است که نسبت به یک موضوع عام و فراگیر سران سه قوه بنشینند و آن را در جلسات خودشان مطرح کنند. هر تصمیمی که گرفتند بایستی سه تایی باهم بگیرند. نه اینکه قوه مقننه یک طرحی بدهد و قانون کند ولی قوه قضائیه و قوه مجریه نسبت به آن نظر دیگری داشته باشند. رهبری کشور که بارها توصیه نموده اند؛ سران سه قوه جلسات داشته باشند به همین دلیل است. اصلا همه قوا باید در ارتباط با هم باشند و مسائل را با هم در نظر بگیرند. اگر هر کسی بخواهد جزیره ای عمل کند معلوم است که هیچ فعالیتی کارآمد و جامع نخواهد بود.
مثلا در مورد شبکه ای اجتماعی باید چه اقدامی انجام شود؟
در این موارد قانونی نداریم. همه باید با هم بشینند بحث ها را با هم انجام دهند و هر جا قانون باید اصلاح شود؛ ان را اصلاح کنند. هر جا هم که باید قانون محکمتر شود آن را محکمتر کنند.
به هر حال با توجه به اینکه تنش های موجود در حوزه فرهنگ به صلاح فرهنگ نخواهد بود. ارزیابی شما برای عملکرد در حوزه فرهنگ چیست؟
سران سه قوه باید با یکدیگر جلسات بیشتری بگذارند . کمیسیون های مجلس گاهی که ضرورت می بینند باید به بحث و گفت و گو بنشیند و به حل مشکلات راجع به مسائل مستحدثه که به وجود می اید؛ بپردازند. دولتمردان قبل از هر چیزی بنشینند با همدیگر بحث کنند و دیگر اینکه بالاخره باید بین همه دستگاه های فرهنگی کشور نوعی توازن و تعامل وجود داشته باشد. یعنی آموزش و پرورش با آموزش عالی بیاید همکاری و تعامل کنند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با دفتر تبلیغات و سازمات تبلیغات و سایر نهادی مرتبط باشد.
همه باید با هم بنشینند نسبت به موضوعات مختلف بحث کند و جمع بندی کنند و با هم وارد عمل شوند. الان شما نگاه کنید برخی از مطبوعات به این مسائل می پردازند و بعضی از مطبوعات خنثی و بی خیال از این مسائل می گذرند. در حالی که اگر نه فقط این حجاب و عفاف بلکه همه مسائل باید مورد توجه قرار گیرد.
مسئله بی کاری میلیونی داریم همه باید بنشینند تصمیم بگیرند . ما الان 580 هزار میلیارد تومان نقدینگی سرگردان نزد مردم داریم. اگر 10 دردصد این پول به بخش تولید برود، مشکل بی کاری حل می شود. خوب بیایند تشویق کنند به جای اینکه جنگ و دعوا در کشور بوجود آورند.
به گزارش« تابناک »، جامعه ایران در حال حاضر همانند اکثر کشورهای دنیا با چالش‌های بزرگی در عرصه فرهنگی مواجه است. در این میان در مدت اخیر انتقاداتی نسبت به عملکرد دولت و اظهار نظرهای مقامات دولتی نسبت به موضوعات فرهنگی در کشور افزایش پیدا کرده است.
به عنوان مثال آقای روحانی در اظهار نظری بیان نمود که « اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد. پیامبر (ص) شلاق در دست نداشت، پیامبر (ص) بشیر و نذیر بود..»
در همین ارتباط سید احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران در پاسخ به موضع گیری رئیس جمهور نسبت به دخالت در زندگی مردم به بهانه های مختلف انتقاد کرده بود، هموار کردن راه بهشت برای مردم را وظیفه حکومت دانست.
از این موارد مناظرهای رسانه ای و کلامی در مدت اخیر کم به چشم نمی خورد. تفاوت دیدگاه ها در ارتباط با وسایل رسانه های جمعی از جمله شبکه های اجتماعی، ماهواره و خصوصا مسئله حجاب و عفاف تبدیل به موضوعات مهم در عرصه فرهنگ کشور شده است.
در همین ارتباط حجت الاسلام سیدرضا اکرمی نماینده سابق مجلس شورای اسلامی، رییس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری و مشاور عالی وزیر کشور (عبدالرضا رحمانی فضلی) در امور روحانیت در گفت و گو با تابناک موضوعات اخیر در عرصه فرهنگی را مورد بررسی قرار داده است.
آقای اکرمی در روزهای گذشته نسبت به برخی از رویکردهای دولت به خصوص در عرصه فرهنگ انتقاداتی شده است. به نظر شما علت این اتقادات چیست؟
در ابتدا باید بگویم که خود ما نباید به این مسائل دامن بزنیم و این جدال های کلامی را گسترش دهیم. در واقع خود اصحاب دولت نباید، به اضطراب، دلهر ها و دلواپسی ها بیفزاید. بالاخره ما یک جامعه فعال، شاداب و داری آزادی بیان و آزادی بعد از بیان داریم. به هرحال همه افراد می توانند، راجع به تمام مسائل اقتصادی، سیاست، اخلاق، حجاب، عفاف، دانشگاه، سیاست خارجی صحبت کنند. گاهی هم راجع به برخی مسائل اجتماعی مانند حجاب و عفاف صحبت می شود. باید مقدرای از این بحث ها را طبیعی ببینیم. در جامعه با نشاط، شاداب، فعال؛ اهل نظر بحث و گفت و گو می کنند و این گونه مسائل وجود دارد.
پس شما اینکه رئیس جمهور صحبتی کند و بعد عده ای آن را نقد کنند را مناسب می بینید؟
ما خیلی نباید هراس داشته باشیم که رئیس جمهور بیاید راجع دین صحبت کند و برخی بیایند گفتار ایشان را نقد کنند. ممکن است، کسی هم پیدا شود و بگوید مقداری از آن چیزی که شما می گوید غلط است و گونه ای دیگر است .خیلی مسئله مهمی در جامعه نیست که اینقدر نسبت به آن دلواپسی داشته باشیم.
عده ای از عملکرد دولت در حوزه های مختلف از جمله حجاب و عفاف ناراضی هستند و برای استدلال خود به بعضی از عملکردهای دولت اشاره می کنند. شما این نقد را به دولت وارد می دانید؟
ما در جامعه مان اگر می خواهیم قانونی بحث کنیم؛ یک مصوبه ای از شورای عالی انقلاب فرهنگی به نام حجاب و عفاف داریم. در سال 84 اقای خاتمی به وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی برای عملیاتی کردن آن دستور داده بود. در سال 85 اقای احمدی نژاد این قانون را به وزارت کشور ارجاع داد و گفت بروید این را اجرا کنید که هنوز هم اجرا نشده است. در قانون عفاف و حجاب بیش از 20 دستگاه باید قانون را در زیر مجموعه خودشان عملیاتی کنند که متاسفانه دستگاه ها آن طوری که باید و شاید تمکین نکردند و آن را عملیاتی نکردند. من در دوره هشتم مجلس عضو کمیسیون فرهنگی بودم. ما این موضوع را پی گیری کردیم دستگاهها را فرا خواندیم برای اینکه چرا نسبت به این عدم اجرای قانون تسامح و تساهل دارند . ما دلیل قانع کننده ای از این دستگاه ها نیافتیم که چرا نسبت به زیر مجموعه شان در این موضوع تسامح دارد.
در مورد بقیه مسائل فرهنگی از جمله استفاده از ماهواره نیز قانون وجود دارد؟
بله در این مورد هم قانون وجود دارد. بالاخره در قصه ماهواره قانون می گوید،که افراد عادی نباید از ماهواره استفاده کنند و در نقطه مقابل رادیو، تلویزیون باید از ماهواره های بین المللی استفاده کنند و آنچه مفید، موثر و سودمند است را بگیرند و در رادیو و تلویزیون منعکس کنند که از مزایای آن بهرمند شویم ولی از مفاسد آن برکنار بمانیم. بالاخره دولت این را اجرا نکرده اند که الان می گویند 70 درصد مردم ماهواره دارند. دستگاه ها نسبت به قانون التزام عملی ندارند و ما هم چون سیستم تشویق و تنبیه نداریم، نمی توانیم مقصر را تنبیه نمائیم.
به عنوان مثال می بینیم که راهنمای رانندگی، کمربند ایمنی را در رانندگی جدی گرفته است و آن عملی می شود. اما کلاه برای موتور سواران به دلیل اینکه دشوار و یا موتور سواران تمکین نمی کنند خیلی جدی گرفته نشد و شما می بینید که موتورسوارها از کلاه ایمنی استفاده نمی کنند و متاسفانه هزارن نفر هم به خاطر تصادفات و امثال این ها کشته می شوند. ما باید در جامعه التزام به قانون را نهادینه کنیم و سیستم تشویق و تنبیه در همه موارد داشته باشیم تا آنهایی که عمل می کنند مورد تکریم قرار بگیرند و انهایی که عمل نمی کنند طبق قانون با آنها برخورد شود.
اقای روحانی چندی پیش در مورد ماهواره گفت «اگر خدایی نکرده تلویزیونی بتواند با یک دیش مخفی یا آشکار شبکه دیگری را بگیرد و جوانان آن شبکه را بببیند چگونه ایرانیت و اسلامیت می‌ماند؟! دیدیدم که ماهواره آمد و مبارزه در پشت‌بام و بالکن تاثیرگذار نبود و نه ایمان مردم پَر زد و رفت و نه هویت مردم از دست رفت.» نظر شما دقیقا با حرف اقای رئیس جمهور در تضاد است؟
من این اظهارات را از اقای رئیس جمهور نمی پسندم. برای اینکه قانون عملی نشد است. اگر قانون عملی می شد که اینطور نمی شد. بالاخره ما باید به قانون احترام بگذاریم یا قانون را تغییر بدهیم. ولی وقتی قانون وجود دارد نباید قانون را تمکین نکنیم. اگر قانون اصلاح می خواهد آن را اصلاح کنیم و نه اینکه بگویم چون مثلا تمکین نکردند، بنابراین فایده ای ندارد و بی خود بوده است. من این اظهارات را نمی پسندم.
چندی است در رابطه با بهشت رفتن مردم نیز میان مسئولین اختلافاتی ایجاد شده است. نظر شما در این ارتباط چیست؟
استدعای ما از اقای رئیس جمهور این است که به مسائل مهم کشور بپردازد. مسائل مهم کشور اقتصاد ، اشتغال، اعتیاد، سرمایه گذاری و رونق تولید و کار است. الان بی کاری و اعتیاد است که ام الفساد است. الان اعتیاد به مدرسه ها هم نفوذ کرده است. باید بگونه ای به مسائل بپردازیم که مسائل غیر مهم باعث فراموشی مسائل مهم نشود. البته باید به مسائل جانبی نیز بها داد. یعنی دستگاه های فرهنگی کشور همه باید فعال شوند و باید تربیت آموزش و پرورش از درون خانواده ها شروع شود. خانواده ها باید مراقب فرزندانشان باشند و مسائل لازم را برای آنها تذکر بدهند که از جمله آنها حجاب، عفاف و اخلاق است. الان ببینیند ما یک مقدرا کم تحملیم. یک کسی انتقاد می کند عوض اینکه به آن گوش دهیم اول به دنبال پاسخ دهی و دعوا هستیم. این نشان می دهد که تحمل در جامعه و شرح صدر میان مردم و مسئولین کم شده است. اگر اختلاف هم بوجود آمد قانون و ضابطه وجود دارد و باید طبق ان اقدام شود. نه اینکه از اول دعوا شود و پس از آن به هیچ نتیجه ای دست پیدا ننمائیم. به نظرم می آید همه دستگاه های فرهنگی باید در این مسائل کمک بکنند. ما هم نگاه نکینم یک اظهاراتی اقای روحانی انجام داده است . چهار تا امام جمعه انتقاد کرده اند بگوییم همه چیز تمام شده است. 750 نماز جمعه در کشور برگزار می شود حالا 4 تای آنها تذکر داده اند باید به حرف انها گوش دهیم. اگر حرف آنها درست است رفتارمان را اصلاح کنیم، اگر درست نیست تساهل نشان دهیم.
بالاخره با توجه به اینکه شما می گوید قانون در مسائل وجود دارد. تولیت مسائل فرهنگی در کشور به عهده کیست؟
موضوع فرهنگ اختصاص به دولت ندارد. مسائل فرهنگی جزء مسائل عام است که شامل آموزش و پرورش و حورزه های علمیه نیز می شود. مساجد و سایر نهادهای فرهنگی نیز دخیل هستند. مساجد سنگر هستند؛ این سئوال وجود دارد که این مساجد سنگر چه چیزی هستند. باید در همه مساجد کشور نسبت به مسائل فرهنگی اذکار داده شود و تفسیر قران برگزار شود. توضیح نهج البللاغه مطرح شود. همه مطبوعات باید این مسئولیت را دنبال کنند. همه دستگاه فرهنگی که داریم باید برای ساخت اعتقاد، اخلاق ، رفتار ،گفتار مردم باید بسیج شوند که همه درست عمل بکنند. همه باید امر به معروف و نهی از منکر بکنند.
یکی از موضعات اخیر بحث فیلترینگ اینترنتی و شبکه های اجتماعی است . به نظر شما شیوه برخورد با این پدید ها باید چگونه باشد؟
من به این صورت قبول ندارم که تا تکنولوژی وارد کشور می شود با آن مخالف می شود. این طور نیست. بلکه باید برای این ها قانون تصویب شود. یکی از کارهایی که سران سه قوه باید انجام دهند این است که نسبت به یک موضوع عام و فراگیر سران سه قوه بنشینند و آن را در جلسات خودشان مطرح کنند. هر تصمیمی که گرفتند بایستی سه تایی باهم بگیرند. نه اینکه قوه مقننه یک طرحی بدهد و قانون کند ولی قوه قضائیه و قوه مجریه نسبت به آن نظر دیگری داشته باشند. رهبری کشور که بارها توصیه نموده اند؛ سران سه قوه جلسات داشته باشند به همین دلیل است. اصلا همه قوا باید در ارتباط با هم باشند و مسائل را با هم در نظر بگیرند. اگر هر کسی بخواهد جزیره ای عمل کند معلوم است که هیچ فعالیتی کارآمد و جامع نخواهد بود.
مثلا در مورد شبکه ای اجتماعی باید چه اقدامی انجام شود؟
در این موارد قانونی نداریم. همه باید با هم بشینند بحث ها را با هم انجام دهند و هر جا قانون باید اصلاح شود؛ ان را اصلاح کنند. هر جا هم که باید قانون محکمتر شود آن را محکمتر کنند.
به هر حال با توجه به اینکه تنش های موجود در حوزه فرهنگ به صلاح فرهنگ نخواهد بود. ارزیابی شما برای عملکرد در حوزه فرهنگ چیست؟
سران سه قوه باید با یکدیگر جلسات بیشتری بگذارند . کمیسیون های مجلس گاهی که ضرورت می بینند باید به بحث و گفت و گو بنشیند و به حل مشکلات راجع به مسائل مستحدثه که به وجود می اید؛ بپردازند. دولتمردان قبل از هر چیزی بنشینند با همدیگر بحث کنند و دیگر اینکه بالاخره باید بین همه دستگاه های فرهنگی کشور نوعی توازن و تعامل وجود داشته باشد. یعنی آموزش و پرورش با آموزش عالی بیاید همکاری و تعامل کنند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با دفتر تبلیغات و سازمات تبلیغات و سایر نهادی مرتبط باشد.
همه باید با هم بنشینند نسبت به موضوعات مختلف بحث کند و جمع بندی کنند و با هم وارد عمل شوند. الان شما نگاه کنید برخی از مطبوعات به این مسائل می پردازند و بعضی از مطبوعات خنثی و بی خیال از این مسائل می گذرند. در حالی که اگر نه فقط این حجاب و عفاف بلکه همه مسائل باید مورد توجه قرار گیرد.
مسئله بی کاری میلیونی داریم همه باید بنشینند تصمیم بگیرند . ما الان 580 هزار میلیارد تومان نقدینگی سرگردان نزد مردم داریم. اگر 10 دردصد این پول به بخش تولید برود، مشکل بی کاری حل می شود. خوب بیایند تشویق کنند به جای اینکه جنگ و دعوا در کشور بوجود آورند.
