خوانده می‌شوید؛
هرعضو جامعه چه میزان درشکل‌گیری فرهنگ رانتخوارپروری مقصر است؟
نقش فشار نزدیکان و به ویژه بستگان را در شکل‌گیری ضدارزشی چون رانتخواری تا چه میزان پررنگ می‌دانید؟ اگر در موقعیت مشابه قرار بگیرید، در برابر فشار نزدیکان و به ویژه اعضای خانواده چه واکنشی خواهید داشت؟ اگر آن سوی میز باشید و یکی از بستگانتان صاحب منصبی شود که رانت در اختیارش باشد، چه می‌کنید؟
«رانتخواری» به عنوان یکی از آسیب‌های هر سیستمی از جمله کشور خودمان، همواره نقد اجتماعی سنگینی در پی داشته است. رویکرد این نقد اما همواره توجه کارگزاران و مدیران بوده و هیچ گاه این پرسش پیش کشیده نشده که اعضای جامعه که مدیران اجرایی، میانی و ارشد نیز از میان آنها انتخاب یا انتصاب می‌شوند و به طور خاص نزدیکان مدیران، چه میزان در شکل‌گیری یک «رانت خوار» نقش داشته‌اند؟به گزارش «تابناک»، واژه فرانسوی «رانت / Rente» که در قرن هفدهم و هجدهم میلادی در این کشور مرسوم شد، به تعبیر لغت‌نامه دهخدا و معین به درآمدی گفته شده که از فرصتها و موقعیت‌های بر‌تر به دست آمده و ثروت حاصل از کار غیرتولیدی و بادآورده است و همچنین امتیازی انحصاری که به دور از هر گونه رقابت نصیب برگزیدگانی میشود.
این واژه در کشورمان اما عمر کوتاه‌تری دارد و در دوران معاصر همزمان با رشد اقتصادی کشور، در سر زبان‌ها پرکاربرد‌تر شده، تا آنجا که امروز هر ایرانی بالغی با آن آشنایی دارد!
«رانتخواری» همواره به مانند یک ضدارزش در فرهنگ عمومی کشورمان با نقدهای جدی همراه بوده و خوشبختانه هنوز زرنگی به شمار نمی‌رود و هنگامی که اشخاصی چون زنجانی، امیرخسروی و جزایری ظهور میکنند، شاهد همراهی افکار عمومی با این فضای رانت خواری نیستیم و این اتفاق مثبتی است که در برخی کشور‌ها خلافش را می‌بینیم و ضدارزش‌هایی چون رانتخواری با صفت «زرنگی» توجیه میشود و بخشی از افکار عمومی آشکارا از رانتخواری حمایت می‌کند!
با این حال در لایه‌های زیرین جامعه خودمان نیز اتفاق دیگری رخ می‌دهد که نمی‌توان از نظر پنهانش داشت و برخی رفتار‌ها عملاً منجر به رانت خوارپروری میشود و ریشه‌های این فرهنگ را تقویت می‌کند و متأسفانه در قضاوت پیرامون این آسیب بزرگ، هیچ گاه به این ریشه‌ها توجه نشده است. مهم‌ترین این عوامل پنهانی را می‌توان در فشار نزدیکان در رانتخواری امری معمول خواند. وقتی یک مدیر دارای سلامت اداری و مالی در رأس سیستم قرار می‌گیرد، مطالبات نامشروع او را در فشار قرار می‌دهد تا دست‌هایش را بالا ببرد.
این مطالبات عموماً از سوی نزدیکان است و کمتر مسئولی را می‌توان در نهادهای دولتی، نیمه دولتی خصوصی یافت که با درخواست نزدیکانش روبه‌رو نشده باشد که از ایشان در مناصبی استفاده کنند که لزوماً شایستگی‌اش را ندارند و یا امکانات و تسهیلات مالی منقول یا غیرمنقول را در اختیار آنان گذارد که اشخاص و نهادهای دیگر از هر نظر در اولویت دریافتش هستند و این خواسته بستگان، یکی از پررنگ‌ترین عوامل شکل‌گیری رانت، آن هم به دست مدیرانی است که شاید کوچک‌ترین علاقه‌ای به این رویه‌های نادرست نداشته باشند.
مدیر در این مرحله میتواند مقاومت کند و به نزدیکان اعم از دوستان یا اقوام کوچک‌ترین امتیازی ندهد و لشکری دشمن را پیش روی خود ببیند که تا دیروز نزدیک‌ترین‌ها به او بودند و یا تسلیم فشارها برای ارائه مطالبات نامشروع شود و عملاً حلقه تازه‌ای از رانت خواری را شکل دهد. این ساده‌ترین شکل رانتخوارپروری است که سراغ هر مدیری از مدیر یک شعبه کوچک بانک یا مدیر ارشد یک وزارتخانه و حتی نهادهای فرادستی را می‌گیرد و آزمونی بزرگ برای هر مدیر است، چرا که دشوار‌ترین مقاومت، مقاومت برابر مطالبه اقوام است!
همواره ضعف قوانین، نقش دولت و نهادهای وابسته و ضعف نظارت و نبود تناسب میان مجازات برخی رانت‌خوران با جرایمی که مرتکب شده و بزرگ‌ترین آسیب ممکن را که سلب اعتماد است رقم میزنند، مورد توجه قرار می‌گرفت؛ اما هیچ‌گاه بسترهای فرهنگی و اخلاقی که در سطح جامعه منجر به رانتخوارپروری میشود، مورد توجه قرار نگرفته است؛ بسترهایی که یکی از مشخص‌ترین آنها همین فشار نزدیکان است و طبیعتاً مدیری که زیر بار رانت رفته، از توسعه این رانتخواری برای دیگران و کسب ثروت‌های بادآورده ترسی نخواهد داشت و به قول مشهور «آب که از سر گذشت، چه یک وجب، چه صد وجب».
خوانده می‌شوید امروز نیز به همین مسأله اختصاص دارد که پاسخ‌های صریح و صادقانه را می‌طلبد.
* نقش فشار نزدیکان و به ویژه بستگان را در شکل‌گیری ضدارزشی چون رانتخواری تا چه اندازه پررنگ می‌دانید؟
* اگر در موقعیت مشابه قرار بگیرید، در برابر فشار نزدیکان و به ویژه اعضای خانواده چه واکنشی خواهید داشت؟
* اگر آن سوی میز باشید و یکی از بستگانتان صاحب منصبی شود که رانت در اختیارش باشد، چه می‌کنید؟
غیر قابل انتشار: ۱۲
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۵۳
هر عضو جامعه....!... پاسخ ها
محمد
| 
| ۱۸:۰۴ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
بله،خوب میدونی که ما ایرانیها مردم خوبی برای هم نیستیم و همش تقصیر را گردن یکی دیگه می اندازیم، امدیم همه چیز را دو گروه کردیم:مردم و مسئول، و هر اشتباهی را گردن مسئول میندازیم!! انگار مسئولین ایرانی نیستند!!واقعیت اینکه:مردم و مسئول نداریم همین مسئولان از مردم ایران،همشهری یا پسر خاله یا همسایه یا پدر واقوام من تو هستند... ناشناس
| 
| ۱۸:۲۴ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
ماهی از سر گنده گردد استفاده از رانت های اقتصادی محدود به چند سرمایه دار کلان نیست و تقریبا هر شخصی که بخواهد در این کشور فعالیت اقتصادی انجام دهد ... همه مقصریم. من همیشه گفتم. همه مدیران و حتی آقازاده ها که خیلی هاشون یک سال، ده سال یا بیست سال پیش آقازاده و ... نبودند، از سطح جامعه اومدند و باید بپذریم رانت باید توزیع بشه رانت خواری یعنی :واقعه جنگ احد ! یعنی رها کردن ارزشها
و شعارهایی که برای آنها هزاران جوان و نخبه و سختی و تبعید کشیدیم و ....
ناگهان شروع کردیم به مسابقه جمع کردن غنایم واز دست دادن فرصتها و زمان
پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۸:۱۵ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۹
جمع آوری غنائم نه ، دزدی همه مقصریم. چون هم رانت رو دوست داریم هم رانتخوار. کسی که دستش به جایی بنده رو جلوش دولا میشیم، به یه آدم ساده بی تفاوتی می کنیم! پاسخ ها
lمهندس
| | ۱۵:۱۰ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
دزدی؛کلاهبرداری؛حقه بازی ؛ رانت خواری و ......در جامعه ما به زرنگی آدما تعبیر میشه و این یعنی فاجعه. همه ما در این زمینه نقش داریم ؛ حالا یکی پررنگ مثل آقازاده ها و یکی کم رنگتر مثل آدمای عادی جامعه علی
| | ۱۵:۰۴ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۹
درود بر تو حرف دل مارو زدی اکثرا ضعیف کشیم اما قدرتمندها رو هر کس و ناکسی باشه تملقش رو می گیم ضعف قوانین ونبودمکانیزم کارای نظارت براجرای قوانین واستفاده بیش از اندازه ازپرسنل بومی درایجادرانت خواری بسیارتاثیرگذاراست. تعویض وتغییربی دلیل ویکشبه مدیران درگسترش این آفت سیستمهاوبالمعال مملکت نیزموثرمیباشد۰ ضمن آنکه بااین مطلب که اقوام دورونزدیک بافشارمعنوی وگاها ارعابی مدیری راناچاربه پذیرش خواسته های غیرقانونی مینمایندراتاییدمینمایم !ولی ذکراین مطلب نیزلازم است که باعنایت به عدم توجه سیستم به سلسله مراتب وعدم ثبات شغلی ومدیریتی خودباعث این میگرددکه حتی مدیران شرافتمندودرستکارنیزبه مزایای وجود افرادواقوام دراطراف خودبرای استفاده ازپشتیبانی آنان درمواقع تغییروتحول وجلوگیری ازآن متوسل گردند۰ من فقط میدونم هروقت گند یه چیزی در میاد ، یاد مردم می افتید پاسخ این سوال ساده است و کنکاش نمی خواد برادر منرانت خواران از افراد ذی نفوذ در لایه های های قدرت هستند .
چرا مبارزه با رانت خواری را از طبقه بالا شروع نمی کنید؟
تقریبا 90 درصد از مردم از امکان به چنین تسهیلاتی محروم هستند پس تفحص در چنین امری کار بسیار آسان است.
آیا پیگیری سوال از کجا آوردی و گزارش اصل تخلف کار سختی است؟...
از قدیم گفتند:تخم مرغ دزد, شتر دزد میشود
این ضرب المثل نشون میده رانت خواری از قدیم الایام در اقتصاد جامعه ما رواج داشته
رانت خواری لزوما چیز بدی نیست ! بدیش به اینه که شرایط قانونی کشور یک پیشنهادات و شرایطی را بوجود میاره که شهروندان بتونن استفاده کنن ولی به دلیل عدم اطلاع رسانی این تلاشها به صورت رانت در میاد. البته گاهی واقعا رانت شکل میگیره و اون وا مصیبتاست ... با سلامسالها پيش و در اوايل انقلاب سرهنگ پاك نهاد و مسلمان شريفي مسئول نظام وظيفه كشور در ژاندارمري بود من با پسر عموي ايشان آشنايي داشتم و با هم در يك شركت صنايع غذايي همكار بوديم روزي از سر كنجكاوي پرسيدم فلان سرهنگ پسر عموي شماست؟ پاسخ داد خير گفتم :اما فاميلتان كه يكي است ايشان در جواب گفت : هنگامي كه اين سرهنگ مسئوليت فوق را بعهده گرفت تمام بستگان را جمع كرد و اعلام نمود ما از اين پس هيچ نسبت فاميلي با هم نداريم تا زماني كه تمام فرزندانتان به خدمت سربازي بروند و يا من از اين شغل بركنار يا بازنشسته شوم بعدها شنيدم اين فرمانده شريف ژاندارمري بعد از بازنشستگي با اجاره زميني به كار كشاورزي مشغول شده است اين موضوع را فقط به اين علت گفتم تا هم ذكر خيري باشد از چنين انسانهايي هم بدانيم كه نان پاك و حلال خوردن چندان هم سخت نيست
پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۲:۲۴ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
اسمشون؟! ناشناس
| | ۱۴:۵۵ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۹
ماشاالله در ساختن داستانهای تخیلی هم کم نمی یاریم! به نظر من در کشوری که فرصتها محدود هستند رانت خواری زیاد می شود .دولت باید با استفاده از ظرفیتها ، اونها رو به فرصت تبدیل کنه وقتی فرصتها زیاد شدند رانت هم کم میشود .
...
پاسخ ها
ایمان
| | ۲۲:۰۷ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
مشکل اصلی در کم بودن فرصتها نیست مشکل در کم بودن شفافیت و نبود نظارت واقعی است. عادت کردیم که به حرفهایی که میزنیم و نقدهایی که وارد میکنیم عمل نکنیم.در ضمن وقتی فرصتهای زیاد بشه، فرصتهای بهتر دام رانتخواران می شود و مشکل همچنان باقی است.
رانت خواری باعث میشود که افراد به دلیل شایستگی خود پاداش نگیرند همین عامل برای انحطاط یک جامعه کافی است.
سلام بله با وجود اینکه دوست دارم دراین فرهنگ سازی شرکتی نداشته باشم ولی به گمانم من هم مثل خیلی ها از پسش بر نیایم.
ما ایرانیها عادت کرده ایم همیشه انگشت اتهام را به سمت دیگران نشانه برویم اما امان از اینکه حتی به طور فرضی آن شرایط را برای خودمان متصور باشیم!!!! از این دست تناقضات فرهنگی در کشور ما بسیار زیاد است (مثلا توقع ما از دیگران در رعایت قانون ، تکریم ارباب رجوع ، رعایت ادب ، قوانین راهنمایی رانندگی، دستگیری از دیگران و ....) اهمیت و قضاوت ما در مورد اینها معمولاً دوگانه است و بستگی کامل دارد به منافع ما و این به وضوع در جامعه مشخص است. گمان نمی کنم کسی در چنین شرایطی قرار نگرفته باشد چه آنطرف میز آشنای ما باشد و یا حتی آشنا نباشد. به در که می رسد هزار تعارف می کنیم اما در خیابان هنگام رانندگی در صف از سر و کله هم بالا می رویم و ....
البته اینها تاييد کننده کار خلاف قانون هیچ کس در هر شرایطی نیست و فقط یک هشدار است که اصلاح جامعه از خودمان شروع می شود حتی اگر همه بجز ما رعایت قانون را نکنند اگر اینگونه بودیم قول و فعل ما صادقانه است و اگر دلیل برای بی قانونی آوردیم پس ادعا نکنیم !!!
ما باید ببینیم تاثیر مستقیم افراد مختلف جامعه در اجرای سیاست ها به چه میزان می باشد تا بعد بتوانند جلوی شکل گیری فرهنگ های متضاد با داشتن اجتماع سالم را بگیرد و باید مد نظرمون باشد که هر شخص نمی تواند به صورت فردی وارد عمل شود و باید: 1 فعالیت های فرد از طریق فعالیت های گروهی از جمله تشکیل احزاب بشود و "سازمان های مردم نهاد "(NGO)کانالیزه بشود تا اثر گذار باشد.2 وجود رسانه های آزاد برای دستیابی به چرخه آزاد اطلاعات که تاثیر بسزایی دارد3 نهادینه کردن فرهنگ نقد ونقد پذیری تابناك! شماكه صداتون مي رسهبه مسئولين تذكر بدين نه مردم بيچاره.مردم يعني كوتاهترين ديوار...
پاسخ ها
ایمان
| | ۲۲:۱۵ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
مدیران هم در فضای فرهنگی جامعه زندگی میکنند. برخی از همین مردم بیچاره بودند که مدیر شدند و مردم دیگر را بیچاره کردند! مردم باید در پیگیری مطالبات ملی جدی تر باشند تا این حرفها به بار بشینه البته پیش از اون باید در همین مردم فرهنگ امتیاز خواهی بدون شایشگی در مورد خود و نزدیکانشون واقعا ناپسند شمرده بشه. از ماست که بر ماست.
اینجانب پانزده سال مدیر بودم چه فشارها که از جانب خانواده وبستگانم وارد نشد تا هنوز هم مورد طعن وفشار هستم خدواند به داد دل کسی مثل من برسد به گون های که اگر دوباره زمان برگردد حاظر نمیشوم مدیر شوم واقعا سخت است اگر احترام به قانون واحد در جامعه نهادينه گردد ؛ انگاه استفاده از رانت در جامعه جايي نخواهد داشت . ولي جامعه ما تا رسيدن به نقطه مطلوب ؛ فرسنگها فاصله دارد اگر کسی اعتقاد داشته باشد جز در برابر خدا تحت فشار هیچکس قرار نخواهد گرفت. فرهنگ رانت خواری در جامعه ما همواره وجود داشته و مخصوص یک زمان خاص نیست. از قدیم می گفتند شانس بیاری بابات تو یه اداره ای مشغول باشه دست تو رو هم بند کنه. این یعنی رانت. ای بابا یارانه ها را که قطع کردند حالا یک کاری کنید که رانت هم گیرمون نیاد .!!!!تابناک چه سوالات عجیب و غریبی میپرسی . این سوالات و جواب آنها برای کشورهای پیشرفته معنی دارد نه در یک کشور جهان سومی که گذران زندگی مردم با یارانه دولتی امکان پذیر هست . در کشوری که اکثریت مردمش به نان شب محتاج هستند رانتخواری یعنی " امکان زندگی "
دوستاني كه اومدين رانتخواري رو توضيح داديد ممنون.ولي قرار شد بگيد اگر خودتون تو چنين موقعيتي بوديد يا كسي از نزديكان اين موقعيت رو داشت چكار مي كرديد!واقعيتش اينه كه تو جامعه اي كه ماديات و رفاه طلبي و در يك كلام خودخواهي اساس اصلي روابط رو تشكيل مي ده سختي كسي بتونه تو جريان مخالف شنا كنه.بخاطر اينكه ايشون براحتي حذف ميشه و امكان تاثير گذاريش رو از دست ميده.درسته كه از بالا بايد همه چي درست بشه ولي كافيه به جمع هاي خانوادگي خودمون هم دقت كنيم.تا دور هم جمع ميشيم صحبت از اينه كه كي چي خريده ماشين كي چيه و احتمالا مثال افراد موفقي رو مي زنيم كه از با زرنگي و ...به همه چي رسيدن.هر كوچيك و بزرگي تو اون جمع احتمالادر آينده از چنين فرصتهايي رد نميشه... * تا حدود پنجاه درصد و بقیه را ضعف فرهنگی ،شخصیتی و خانوادگی مدیر میدانم.* من تا حالا مقابله کرده ام و زین پس نیز به یاری خداوندگار و وجدان پاکم همینطور می مانم .
* حتی بر زبان آوردنش را بسیار زشت و ناپسند میدانم.
با توجه به اشاره برخی از هم میهنان گرامیم ، بیشتر این رانت در طبه بالا و در بین آقا زاده ها رواج دارد.که متاسفانه به دلیل ضعف ... و ... و هم چنین ناکارآمد بودن قانون روز به روز در حال افزایش این پدیده هستیم.
چرا گناه را به گردن مردم می اندازی ؟ اگر در مملکت سیستم نظارتی درستی وجود داشته باشد به سادگی می تواند وضعیت حال وگذشته افراد را بررسی نموده و پرسش از کجا آوردهای را مطرح نماید؟آن وقت خیلی از افراد صاحب فرصت پاسخ قانع کننده ای نخواهند داشت.اصلا آیاسیستم مالیاتی ما قادر به کنترل چرخه مالی افراد میباشد تا علاوه براخذ مالیات سئوال هم داشته باشد؟ به نظر میرسد که همه آنهائی که حتی از دور دستی درآتش دارند... مبارزه با رانت خواری رو باید از چینیها یاد بگیریم پاسخ ها
ایمان
| | ۱۲:۵۹ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۹
به نظرم مبارزه رانت خواری را از کشورهای دیگر به غیر از چین هم میشود آموخت. کشورهای اروپایی و یا ژاپن که شفافیت و نظارت همگانی در آنها بیشتر است نمونه های خوبی هستند. من دستکم آن مدل را بیشتر میپسندم و واقعا نمیدانم کدام مدل برای ایران مناسبتر است شاید ترکیب آن دو. داداشم خیالت راحت!!اگه تو موقعیت رانت قراربگیرم اینقد بجیب میزنم که دیگه به اطرافیان و بستگان نرسه که بخان بیان فشاربیارنو این داستانها!!؟بهت قول میدم
اگر فامیلی داشتم که صاحب امضای طلایی بود طوری دورش میچرخیدم که بره تو تاریخ ثبت بشه!!بعدباسرلوحه قراردادن استاد بزرگم ب.ز همچون یوزپلنگ ایرانی تخت گاز میرفتم تا جبران سالها بیکلاهیم از ثروت ملی که حق جدوابادم بوده بشه.
اخه تو که منتشر نمیکنی چی رو بگم !!!!!! از قدیم گفتن :
هر چه بگندد نمکش میزنند ......وای به روزی که بگندد نمک .
بنظرمن.ماخودمان بوجوداورنده ی رانت هستیم.دراین قضیه افرادفقیرومستضعف بیشترضررمیکنند.چونکه گناهشان فقرشان است... این طرز سوال اساسا اشتباه است چون باید راه های رانت خواری بسته شود وگرنه هر انسانی ممکن است در برابر گناه وسوسه شود. ممکن که قطعا میشود همانند حاکمیت کشور چین رانتخوار را که حتی از نزدیکترین بستگان هم باشد بر سر بازار به طناب دار می سپارم وسه روزهم دست نخورده از طناب آویزان باشد
در این صورت هیچ فردی فامیل ویا غیر فامیل از ترس مرگ نمی تواند رانتخواری کند نه تنها اعدام نمی کنند بلکه راهنمائی وپشتیبانی هم می کنند
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۹:۵۷ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
واقعا گل گفتی ....تنها راه همینه ..........هیچ چیزی با ارزشتر از اعتماد و صداقت تو جامعه نیست .باید به هر قیمتی حفظشون کرد
اگر احتياط کنيم و نگوئيم همه ، متاسفانه با اطمينان مي توانيم بگوئيم که اکثريت ... رانت خوار هستند. از فردي که به سبب دوستي يا هرچيزي ديگر از نانوا نان سفارشي و خارج از صف دريافت مي کند تا مسافري که به هر دليلي توقع دارد راننده اتوبوس شرکت واحد خارج از ايستگاه براي او توقف کند و او را سوار يا پياده کند گرفته تا زماني که براي يافتن شغل براي فرزندانمان به دنبال آشنائي دريک اداره يا شرکت مي گرديم و يا به هر سببي سهميه اي را از امکانات محدود جامعه براي خود مطالبه مي کنيم همگي از مصاديق رانت خواري است. اما نکته اي که تابناکي هاي عزيز بد نيست به صورت جداگانه يا در همين مجال مد نظر قرار دهند پديده هاي نزديک به آن مثل باج خواهي و باج دهي است. اين سوال مطرح شود که يکايک ما چقدر با باج دهي ، زمينه باج خواهي و درجات بدتر از آن يعني رشوه دهي و رشوه خواري را فراهم مي کنيم. علامه شهید مرتض مطهری در باره حضرت علی ع زیسبایی دارد : علی ع مردی ناراضی ساز و دشمن ساز بود. امروزه برای کسی که کاردان هست انگیزه الهی هم دارد و می تواند خدمت نیز بنماید ولی نمی خواهد خواص را با اعتبارات مختلف بر عموم مردم ترجیح دهد حقیقتا کار سخت است . اما چاره ای نیست باید سالم ماند و به خاطر دنیای دیگران و حتی دنیای خود نباید بی دین شد . در یک مسوولیت اجرایی بارها شنیدم که مگر شما تنها می خواهید همه دنیا را درست کنید و بنده چاره ای نداشتم جز آنکه بگویم اگر هم نتوانم جهانی را بسازم لااقل حق دارم که خود سالم بمانم . البته نباید فراموش کرد که فطرت مردم حق جوست و رهروان حقیقت را تحسین می کند کمی باید اراده داشت چرا که امروزه در عرصه فردی و اجتماعی جنگ اراده ها جاریست و آن شخص و ملتی ظفرمند است که صاحب اراده قوی تر باشد . و اراده ای که ایمانی باشد حتما فایق است. می شود به رانت جویان هنرمندانه نه گفت . اما قبول دارم که سخت است و لی تاکید می کنم شدنی است .
طنز آمیز است که خیلی می آیند و دقایق و ساعاتی روضه می خوانند که همه جا پارتی بازی است و رانت خواری و ما که کسی نداریم از حقمان جا مانده ایم به فلان جا سفارشی کنید که چه بشود و وقتی در نامه می نویسی برابر مقررات مساعدت شود اخم می کنند که این فایده ندارد معلوم است که قانون اجازه نمی دهد باید ویژه سفارش کرد.
آری فرار از تضییع حقوق دیگران به نفع خواص شدنی است .
به گمان من فشار نزدیکان جدی است که از او انتظارات نابجایی دارند ولی پیش از آن باید بپرسیم چرا ما تا این اندازه به قانون بی توجه ایم؟ چرا در عمل نظارتی وجود ندارد که میتوانیم به تکرار این موارد را ببینیم؟چرا شفاف عمل نیمکنیم؟ چرا راضی میشویم بدون داشتن صلاحیت مسئولیتی را بپذیربم؟ما به روشنی عادت کردیم که به حرف و نقد دیگران بسنده کنیم و در عمل کاری انجام ندهیم.
کشورهای دیگر این همه شعار نمیدهند ولی در برابر احترام به قانون و شایستگی و شفافیت پایبندی بیشتری دارند.
تا ما با این همه...، هیچ امیدی به بهبود شرایط وجود ندارد.
آیه 68 سوره مایده:
بگو ای اهل کتاب تا هنگامی که به تورات و انجیل و آنچه از پرودگارتان نازل شده است، عمل نکردید، بر هیچ آیین حقی نیستید و ....
تا زماني كه شايسته سالاري در سازمان ها شكل نگيرد اين مشكل حل نخواهد شد رانت خواری در فضای ناشفاف به وجود میاد. یه مشکل اینه که ما "قوانین"ی تصویب میکنیم که خودمون هم میدونیم "نمیتونیم" هیچ جوری اجراشون کنیم. ینی با خودمون رو راست نیستیم. خودمون رو قبول نداریم.
اینجور قوانین فضای رانت خواری رو برای اجراکننده فراهم میکنه.
مشکل دوم سپردن قدرت به فردی و انتظار از اون برای نگاه داشتن نفس خودش و عدم سوء استفاده از موقعیتشه. در حالی که خیلی ساده میشه با فضای شفاف و نظارت همگانی قدرت رو محدود به قوانین و مهار کرد.
متاسفانه بنده حقیر کمی رک گو هستم و سیاست ندارم. به همین منظور اغلب در این سایت وزین خوانده نمی شوم.شاید تقصیر من باشد یا شاید تقصیر این سایت شاید هم تقصیر هیچ کدام نیست.
در ادامه متن بالا رساله ای نوشتم و پاک کردم چو میدانستم منتشر نمیشود.
تابناک مشکل مملکت ما همین خوانده نشده هاست.
اموال دولتی ها در ابتدا و انتهای خدمت بازرسی شود. این نقطه کلیدی است. پاسخ ها
ایمان
| | ۱۲:۵۵ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۹
در بینش چی کار کنیم؟ بذاریم در مابین این دو زمان مملکت رو داغون کنند بعدش در انتها توجیه.نظارت مستمر و شفاف سازی و هزینه دار بودن بی قانونی نزد افکار عمومی و قانون کلیدی تر است.
از بالا شروع کنید، مردم حساب کار خودشونو میکنن. اگر مردم رانت خوار بودند الان دنبال سبد کالا و یارانه نمی دویدند. به نظرم خانواده و فامیل تا حدی میتواند موجب رانت خواری شود ولی در برابر خانواده، چنانچه شخصیت طرف قوی بوده و با ساختار مناسبی پرورش یافته باشد، مقاومت نموده و مانع آن می شود که از جایگاه او برای رانت به فامیل استفاده شود.به نظر من رانت بین دستگاه های دولتی و مدیران آنها بسیار بیشتر و قوی تر از رانت به اعضای خانواده است و برای جلوگیری از آن بایستی ساختار های نظارتی قوی تری وجود داشته باشد.
در این خبر عنوان شده است: کمتر مسئولی را می‌توان در نهادهای دولتی، نیمه دولتی خصوصی یافت که با درخواست نزدیکانش روبه‌رو نشده باشد که از ایشان در مناصبی استفاده کنند که لزوماً شایستگی‌اش را ندارند و یا امکانات و تسهیلات مالی منقول یا غیرمنقول را در اختیار آنان گذارد که اشخاص و نهادهای دیگر از هر نظر در اولویت دریافتش هستند و این خواسته بستگان، یکی از پررنگ‌ترین عوامل شکل‌گیری رانت، آن هم به دست مدیرانی است که شاید کوچک‌ترین علاقه‌ای به این رویه‌های نادرست نداشته باشند.بنده با این بخش از خبر نظر مخالفی دارم. زیرا اگر مدیری در مدیریت خودش لایق بود دیگر لزومی نداشت که به خواسته نزدیکان خود تن بدهد تا آنها در مناصبی که لیاقتش را ندارند بگمارد و در حقیقت مدیران با این خواسته های نزدیکان بدشان هم نمی آید تا با موقعیتی که نصیب شان شده است به بهترین نحو؛ استفاده ها و سوء استفاده ها را برای خود و نزدیکان خود نصیب کنند و در حقیقت بدینصورت است که رانت در کل جامعه اتفاق میافتد. نتیجه اینکه هر عضو جامعه که جزئی از عموم محسوب می شوند در شکل گیری فرهنگ رانت خواری مقصر نمی باشند, بلکه این مسئولین هستند که با ضعف و سستی در اراده مدیریت خودشان چنین فرهنگی را در جامعه بوجود می آورند.
برای اصلاح جامعه ما باید از خودمون شروع کنیم و دنبال رانت و پارتی نباشیم، چون معنی رانت و پارتی اینه که از غیر خدا روزی بخوای و این شرکه و هیچ خیری در اون نیست، بنده خودم چند سال پیش برای استخدام تو یه شرکت با اینکه امکان استفاده از پارتی رو داشتم اینکار رو خوردن حق یکی دیگه و حرام دونستم و استخدام هم نشدم اما عوضش تو یه شرکت دیگه استخدام شدم و الان هم از مدیرای موفق شرکت می باشم