نگاه شما: و.... باز هم فوتبال
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» میتواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
محمود صباغی در مطلب ارسالی برای «نگاه شما» نوشت:
لیگ دیگری با سروصدای دیگری و قهرمانی دیگری را پشت سر گذاشتیم.این بار اما داستان بگونه ای متفاوت با روند جاری در قهرمانیهای گذشته رقم خورد.چرا که قهرمانی تیمی منطبق با مبانی منطقی فوتبال ، نه حکایتی همیشگی درفوتبال ماست. ریخت و پاشهای کلان از محل بیت المال به مربیان و بازیکنانی پر مدعا و خالی از بدیهی ترین پارامترهای حرفه ای گری و ارزشهای فنی و شکستهای لوس و بیمزه در میدانهای آسیائی و ناتوانی در رقابت با تیمهای درجه دوم و سوم آسیا از یکسو و سرو صداهای حاشیه ای واخلاقی، شاخ و شانه کشیدنها از طریق مصاحبه های مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی از سوی دیگر، خیلی وقت است طشت رسوایی این فوتبال آلوده را از سر بامها انداخته . به همه اینها اضافه کنیم پرونده های پی در پی در مراکز معتبرحقوقی ورزشی جهان و فیفا را که خیلی وقت است محافل اجتماعی ،ورزشی و حتی خانوادگی کشوررا از پلشتی ها و آلودگیهای این فوتبال به تنگ آورده و خیلی وقت است زوایای پیدا و پنهان آنرا به چالش کشیده اند.کارشناسان و دلسوزان بارها و بارها گفتنیها را گفته اند و نوشتنیها را نیز نوشته اند. آخرین آنها همین چندی پیش بود که وقتی خبرنامه ورزشی "پلیجرز ریپورت" که بر اساس داده ها و اطلاعات علمی ،توان فنی تیمهای شرکت کننده در جام جهانی را رده بندی کرده و ایران را ضعیف ترین تیم جام معرفی کرد، به همین بهانه صاحب این قلم ،با نگاهی گذرا به آنچه در فوتبال کشور میگذرد خواستار توجه مسؤلان ورزش کشور گردید.(1)در اینجا نیز ضمن تآکید مجدد بر آن سخن یادآور میشویم که قهرمانی یک تیم بی حاشیه و بی ادعا مسؤلیتی مضاعف را متذکر میگردد.
تیم فوتبال فولاد ، با برخورداری از بازیکنان جوان و بی ادعا و مربی فهیم و با شخصیت، و بهره گیری از تیم مدیریتی کارآمد، بدوراز ریخت و پاشهای میلیاردی و بدون بازیکنان پر مدعا و خالی از ارزشهای فنی و بعضآ اخلاقی واتوموبیلهای پورشه و مازراتی و بی ام و سوار، بدون ویلاهای بالای شهری متری 25 میلیون تومان، قهرمان این دوره جام خلیج فارس گردید.در آنسو اما کارنامه تیمهای تهرانی پر است از سر وصدا و حاشیه و اختلاس ورشوه و اتوموبیل و بازیکنانی - که اگر به اندازه نیمی از آنچه ادعا دارند هم قابلیت فنی داشتند ،عملکرد موفقی بر جای میگذاشتند – و مربیانی که بخش اعظم نیروی خود را در خوشبینانه ترین شکل آن ،صرف گله گذاری و شاخ وشانه کشیدن برای مربیان دیگردر رسانه ها و درافتادن با مجری و شبکه و خبرنگار که چرا چنان گفتی و چنان ننوشتی و در آخر نیزمدیران عاملی که مدام در کار استعفایند و شکایت که پول نداریم.و در پایان فصل هم "ابر و باد و مه و خورشید و فلک" باید در کار آیند تا شاید قهرمانی نصیب شود.
در فوتبال امروزجهان هر چیز سر جای خودش است.بازیکن فقط در اندیشه ارتقاء قابلیت فنی خویش است. نه دخالتی در داوری دارد و نه اجازه دخالت در حوزه مدیریتی. قانون را برمیتابد و تشویق و تنبیه را بدیده منت میپذیرد. مربی در کار رفع نقائص فنی است. نه کاری به مربیان دیگر دارد و نه با هر چه به دستش آید در اندیشه تضعیف متخصصان و مربی تیم ملی است.هر از چندی سیستماتیک مصاحبه دارد وتنها از تیم خود میگوید. شکستهای احتمالی رامیپذیرد وپوزش میطلبد و قول تلاش بیشتر میدهد. نیمکت تیم جای متخصصان است.سرپرست قابلیت سرپرستی دارد و بدنساز قابلیت بدنسازی. همگی نیک میدانند روی نیمکت تیم جای کاربلدان است و جای"خواب" نیست.خود را در جایگاه داوری نمیبیند. به این ترتیب هرناظر منصفی میتواند براحتی تشخیص دهد که فاصله فوتبال مدرن باشگاههای جهان با تیمهای پر مدعای وطنی از زمین تا آسمان است. و تیمهایی چون فولاد و نفت و ملوان وتراکتور سازی اما با این قوانین نانوشته فوتبال وطنی بیگانه اند. و همین بیگانگی و دوری از حواشی حاکم بر فوتبال کشور، فولاد را به قهرمانی و نفت تهران را به مقام سومی رساند که دستاورد کوچکی نیست.
توجهی کوتاه نشان میدهد که ریخت و پاش کلان فوتبال ما را به اینجا رساند. سخن بر سر "پول بی حساب" است. مالکیت شخصی در ورزش سرمایه خود را به باد نمیدهد وبرای هزینه کردن هر ریال آن برنامه دارد.گذشته از آن هزینه کردن سرمایه شخصی اصولآ یک امر شخصی است.مالکیت حقیقی تیمهای ورزشی نه تنها فساد نمیآورد بلکه رقابت بدنبال دارد و رقابت به پیشرفت منجر میشود.( آنچه بر فوتبال جهان حاکم است). در ایران اما مالکیت تیمها حقوقی – دولتی -- و هزینه آن بر دوش بیت المال است. بیت المال هم آنگاه که کارشناسی نشده و بدور از دیدگان تیز بین نهادهای نظارتی هزینه شود، "بی حساب و کتاب" خواهد بود. پول بی حساب و کتاب هم فساد میآورد و فساد تخریب میکند و ریشه ها را چون موریانه میجود و بنا هر قدر عظیم، بناگاه فرو میریزد.بدون تعارف بگویم که بنای فوتبال ایران فرو ریخته است.قابلیت ترمیم هم ندارد. باید آوار برداری شده و از نو طرحی نو در انداخته شود تا تمامیت فوتبال ایران چون فولاد آبدیده شده و تیمها نیز چون فولاد خوزستان شوند.
آنچه آمد تنها راه برون رفت از این بن بست خود ساخته در فوتبال هستیم . بساط حیف میل، بازیکن سالاری، مربیان پرمدعا و خیل دلالان و جیره خواران بیکاره اما همه کاره را از فوتبال جمع کنید. خدا رحمت کند مرحوم دهداری را که یکبار این راه دشوار را آزمود. چرا از آزمودن راهی که به خیر منجر شده تردید هست؟ بازیکنان جام جهانی 98 فرانسه همگی کسانی بودند که ققنوس وار از آتش فوتبالی که جیره خواران برافروختند سر برآوردند. یکبار دیگر خود این فوتبال آبروبر را اتش بزنید و یقین داشته باشید از خاکستر آن فوتبالی آبرومند سر برمیآورد. مجددآ یادآور میشویم ازاین فوتبال زیاد گفته شده و هنوز ناگفتنیها بسیار مانده که بر جلوگیری از حیف و میل بیت المال تاکید دارد.نگارنده به بهانه قهرمانی ایران درآسیائی 2002 در روزنامه پرتیراژ همشهری مفصل اشاره کردم که دوره فوتبال سنتی در دنیای امروزگذشته است وباید طرحی نو در انداخت و متآسفم که بعد از 12 سال هنوز میگویم که دوره بازیکن سنتی، مربی سنتی و مدیریت سنتی گذشته است. طرحی نو دراندازید.
پی نوشت:
(1) - "ایران ضعیف ترین تیم جام جهانی" تابناک بیست وششم اسفند ماه 92
* برای آشنایی با شرایط و نحوه همکاری با «نگاه شما» اینجا را کلیک کنید.
لیگ دیگری با سروصدای دیگری و قهرمانی دیگری را پشت سر گذاشتیم.این بار اما داستان بگونه ای متفاوت با روند جاری در قهرمانیهای گذشته رقم خورد.چرا که قهرمانی تیمی منطبق با مبانی منطقی فوتبال ، نه حکایتی همیشگی درفوتبال ماست. ریخت و پاشهای کلان از محل بیت المال به مربیان و بازیکنانی پر مدعا و خالی از بدیهی ترین پارامترهای حرفه ای گری و ارزشهای فنی و شکستهای لوس و بیمزه در میدانهای آسیائی و ناتوانی در رقابت با تیمهای درجه دوم و سوم آسیا از یکسو و سرو صداهای حاشیه ای واخلاقی، شاخ و شانه کشیدنها از طریق مصاحبه های مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی از سوی دیگر، خیلی وقت است طشت رسوایی این فوتبال آلوده را از سر بامها انداخته . به همه اینها اضافه کنیم پرونده های پی در پی در مراکز معتبرحقوقی ورزشی جهان و فیفا را که خیلی وقت است محافل اجتماعی ،ورزشی و حتی خانوادگی کشوررا از پلشتی ها و آلودگیهای این فوتبال به تنگ آورده و خیلی وقت است زوایای پیدا و پنهان آنرا به چالش کشیده اند.کارشناسان و دلسوزان بارها و بارها گفتنیها را گفته اند و نوشتنیها را نیز نوشته اند. آخرین آنها همین چندی پیش بود که وقتی خبرنامه ورزشی "پلیجرز ریپورت" که بر اساس داده ها و اطلاعات علمی ،توان فنی تیمهای شرکت کننده در جام جهانی را رده بندی کرده و ایران را ضعیف ترین تیم جام معرفی کرد، به همین بهانه صاحب این قلم ،با نگاهی گذرا به آنچه در فوتبال کشور میگذرد خواستار توجه مسؤلان ورزش کشور گردید.(1)در اینجا نیز ضمن تآکید مجدد بر آن سخن یادآور میشویم که قهرمانی یک تیم بی حاشیه و بی ادعا مسؤلیتی مضاعف را متذکر میگردد.
تیم فوتبال فولاد ، با برخورداری از بازیکنان جوان و بی ادعا و مربی فهیم و با شخصیت، و بهره گیری از تیم مدیریتی کارآمد، بدوراز ریخت و پاشهای میلیاردی و بدون بازیکنان پر مدعا و خالی از ارزشهای فنی و بعضآ اخلاقی واتوموبیلهای پورشه و مازراتی و بی ام و سوار، بدون ویلاهای بالای شهری متری 25 میلیون تومان، قهرمان این دوره جام خلیج فارس گردید.در آنسو اما کارنامه تیمهای تهرانی پر است از سر وصدا و حاشیه و اختلاس ورشوه و اتوموبیل و بازیکنانی - که اگر به اندازه نیمی از آنچه ادعا دارند هم قابلیت فنی داشتند ،عملکرد موفقی بر جای میگذاشتند – و مربیانی که بخش اعظم نیروی خود را در خوشبینانه ترین شکل آن ،صرف گله گذاری و شاخ وشانه کشیدن برای مربیان دیگردر رسانه ها و درافتادن با مجری و شبکه و خبرنگار که چرا چنان گفتی و چنان ننوشتی و در آخر نیزمدیران عاملی که مدام در کار استعفایند و شکایت که پول نداریم.و در پایان فصل هم "ابر و باد و مه و خورشید و فلک" باید در کار آیند تا شاید قهرمانی نصیب شود.
در فوتبال امروزجهان هر چیز سر جای خودش است.بازیکن فقط در اندیشه ارتقاء قابلیت فنی خویش است. نه دخالتی در داوری دارد و نه اجازه دخالت در حوزه مدیریتی. قانون را برمیتابد و تشویق و تنبیه را بدیده منت میپذیرد. مربی در کار رفع نقائص فنی است. نه کاری به مربیان دیگر دارد و نه با هر چه به دستش آید در اندیشه تضعیف متخصصان و مربی تیم ملی است.هر از چندی سیستماتیک مصاحبه دارد وتنها از تیم خود میگوید. شکستهای احتمالی رامیپذیرد وپوزش میطلبد و قول تلاش بیشتر میدهد. نیمکت تیم جای متخصصان است.سرپرست قابلیت سرپرستی دارد و بدنساز قابلیت بدنسازی. همگی نیک میدانند روی نیمکت تیم جای کاربلدان است و جای"خواب" نیست.خود را در جایگاه داوری نمیبیند. به این ترتیب هرناظر منصفی میتواند براحتی تشخیص دهد که فاصله فوتبال مدرن باشگاههای جهان با تیمهای پر مدعای وطنی از زمین تا آسمان است. و تیمهایی چون فولاد و نفت و ملوان وتراکتور سازی اما با این قوانین نانوشته فوتبال وطنی بیگانه اند. و همین بیگانگی و دوری از حواشی حاکم بر فوتبال کشور، فولاد را به قهرمانی و نفت تهران را به مقام سومی رساند که دستاورد کوچکی نیست.
توجهی کوتاه نشان میدهد که ریخت و پاش کلان فوتبال ما را به اینجا رساند. سخن بر سر "پول بی حساب" است. مالکیت شخصی در ورزش سرمایه خود را به باد نمیدهد وبرای هزینه کردن هر ریال آن برنامه دارد.گذشته از آن هزینه کردن سرمایه شخصی اصولآ یک امر شخصی است.مالکیت حقیقی تیمهای ورزشی نه تنها فساد نمیآورد بلکه رقابت بدنبال دارد و رقابت به پیشرفت منجر میشود.( آنچه بر فوتبال جهان حاکم است). در ایران اما مالکیت تیمها حقوقی – دولتی -- و هزینه آن بر دوش بیت المال است. بیت المال هم آنگاه که کارشناسی نشده و بدور از دیدگان تیز بین نهادهای نظارتی هزینه شود، "بی حساب و کتاب" خواهد بود. پول بی حساب و کتاب هم فساد میآورد و فساد تخریب میکند و ریشه ها را چون موریانه میجود و بنا هر قدر عظیم، بناگاه فرو میریزد.بدون تعارف بگویم که بنای فوتبال ایران فرو ریخته است.قابلیت ترمیم هم ندارد. باید آوار برداری شده و از نو طرحی نو در انداخته شود تا تمامیت فوتبال ایران چون فولاد آبدیده شده و تیمها نیز چون فولاد خوزستان شوند.
آنچه آمد تنها راه برون رفت از این بن بست خود ساخته در فوتبال هستیم . بساط حیف میل، بازیکن سالاری، مربیان پرمدعا و خیل دلالان و جیره خواران بیکاره اما همه کاره را از فوتبال جمع کنید. خدا رحمت کند مرحوم دهداری را که یکبار این راه دشوار را آزمود. چرا از آزمودن راهی که به خیر منجر شده تردید هست؟ بازیکنان جام جهانی 98 فرانسه همگی کسانی بودند که ققنوس وار از آتش فوتبالی که جیره خواران برافروختند سر برآوردند. یکبار دیگر خود این فوتبال آبروبر را اتش بزنید و یقین داشته باشید از خاکستر آن فوتبالی آبرومند سر برمیآورد. مجددآ یادآور میشویم ازاین فوتبال زیاد گفته شده و هنوز ناگفتنیها بسیار مانده که بر جلوگیری از حیف و میل بیت المال تاکید دارد.نگارنده به بهانه قهرمانی ایران درآسیائی 2002 در روزنامه پرتیراژ همشهری مفصل اشاره کردم که دوره فوتبال سنتی در دنیای امروزگذشته است وباید طرحی نو در انداخت و متآسفم که بعد از 12 سال هنوز میگویم که دوره بازیکن سنتی، مربی سنتی و مدیریت سنتی گذشته است. طرحی نو دراندازید.
پی نوشت:
(1) - "ایران ضعیف ترین تیم جام جهانی" تابناک بیست وششم اسفند ماه 92
* برای آشنایی با شرایط و نحوه همکاری با «نگاه شما» اینجا را کلیک کنید.
غیر قابل انتشار: ۴
در انتظار بررسی: ۳
انتشار یافته: ۵
لطفا فوتبال رو تعطیل کنین تحلیل بسیار جالبی بود...دست فوتبالی ها از بیت المال قطع، همین
به نظر شما اگر تیم نفت با همین نفرات و شرایط اسمش پرسپولیس یا استقلال بود آیا یحیی گل محمدی می تونست این تیم رو دوم کنه؟!نباید یکجانبه قضاوت کرد باید دید شرایط و بحرانهای این تیمها رو هم دید. باید به این موضوع فکر کرد که آیا کیفیت بازی مثلا فجر سپاسی جلوی نفت و پرسپولیس یک جور است؟ (که البته به دلیل پخش مستقیم بازی قطعا اینگونه نیست!)
حیف پول که خرج فوتبال میشه خب وقتی تیم های خارجی چند میلیارد می دن انتظار دارین بازیکن خوب اینجا بمونه؟ پس اینا مجبورن پول بدن وگرنه دلشون نمی خواد مطمئن باشید