جشن‌‌جهانی‌‌نوروز؛‌ بازخوانی‌ فرهنگ‌ صلح‌ و‌ دوستی

حدود 300 میلیون نفر در سراسر جهان، نوروز را به جشن می نشینند تا به جهانیان بگویند که انسان ها می توانند همچون طبیعت، خالق زیبایی و همگرایی باشند و یکپارچه علیه خشونت و افراطی گری به پا خیزند.

به گزارش ایرنا، جشن جهانی نوروز امسال با سال های گذشته از این منظر متفاوت است که کشورهای عضو سازمان ملل متحد در روزهای پایانی سال 2013، طرح رییس جمهوری اسلامی ایران مبنی بر جهان علیه خشونت و افراطی گری را به اتفاق آرا پذیرفتند.

به این ترتیب جشن جهانی نوروز که با حضور سران و مقامات کشورهای حوزه نوروز برگزار می شود بازخوانی فرهنگ صلح و دوستی است که جمهوری اسلامی ایران بارها و بارها منادی آن بوده است.

در کشاکش درگیری ها و خشونت های فراوانی که در اقصی نقاط عالم شاهد آن هستیم، درمی یابیم که در این روزگار، مردم جهان به شدت نیازمند صلح هستند و بهار به عنوان فصل نوزایی و تازگی طبیعت، بازتابی است از امیدها و الهامات مشترک که همان صلح و مبارزه با خشونت است.

نگاهی به برنامه هایی که در چهار دوره گذشته جشن جهانی نوروز برگزار شده است نشان می دهد که این جشن فقط مراسمی با هدف زنده نگاه داشتن خاطرات باستانی و تقویت حافظه تاریخی نیست.

این جشن و حضور مقام های کشورهای مختلف در آن، فرصتی مهم برای تقریب فرهنگ های بین الملل، آشنا کردن مردم این کشورها با داشته های فرهنگی طرف های دیگر، تقویت همگرایی های سیاسی و همچنین توجه بیشتر به سرمایه گذاری و انتقال دانش است.

جشن جهانی نوروز در واقع بازتابی از میراث فرهنگی غنی مردم این حوزه در برقراری ارتباط با یکدیگر و رسیدن به صلح و آشتی است و بهار به عنوان نشانگر امید و آرزو به بشریت می آموزد که امید و آرزوی خود را از دست ندهد و برای تحقق ارزش ها و باورهایی از قبیل پیوند، برابری، صلح و عشق به همنوع از هیچ کوششی فروگذار نکند.

سایر کشور های جهان نیز می توانند با الگوگرفتن از این فرهنگ بزرگ و با الهام گرفتن از ارزش های نهفته در عید نوروز و بهار در راه بنا کردن جهانی مرفه و آمیخته به صلح، دست به دست یکدیگر بدهند و از آن به عنوان محملی برای مبادله ارزش های موجود میان شرق و غرب در رسیدن به غنای فرهنگ انسانی بهره گیرند.

برگزاری جشن جهانی نوروز با حضور مقامات کشورهای مختلف و با اندیشه ها و باورهای گوناگون در یکی از کشورهای حوزه نوروز نشانگر این نکته است که همه مردم جهان می توانند با همه گوناگونی های فرهنگی، در صلح و آرامش در کنار هم زندگی کنند و به جای پرداختن به اختلافات، مشترکات فرهنگی و تاریخی خود را برای ایجاد صلح و ثبات مورد توجه جدی قرار دهند.

و شاید به همین دلیل بود که هشتم مهرماه 1388، نوروز توسط سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) به عنوان میراث غیرملموس جهانی ثبت شد و مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز چهارم اسفندماه همان سال، بیست و یکم مارس مصادف با نخستین روز فروردین ماه را به عنوان روز جهانی نوروز با ریشه ایرانی به رسمیت شناخت و آن را در تقویم خود جای داد.

بر اساس مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، نوروز جشنی با ریشه ایرانی است که قدمتی بیش از سه هزار سال دارد و امروزه بیش از 300 میلیون نفر در دنیا آن را جشن می گیرند.

و از همین رو عید نوروز به عنوان روز بین المللی نوروز و فرهنگ صلح در جهان به رسمیت شناخته شد.

در همین راستا جمهوری اسلامی ایران مراسم ویژه ای را در سال های 1389 و 1390 تدارک دید و از مقام های بلندپایه کشورهای همسایه برای شرکت در آن دعوت کرد.

در برگزاری دومین دوره جشن جهانی نوروز در سال 90، امامعلی رحمان رییس جمهوری تاجیکستان پیشنهاد داد تا کشورش میزبان سومین دوره این جشن جهانی باشد و به این ترتیب سران کشورهای حوزه نوروز، سال 1391 را با شرکت در جشن شهر دوشنبه آغاز کردند.

کشورهای حوزه نوروز با تاکید بر رشته های پیوند و دوستی قدیمی خود، عشق آباد را به عنوان چهارمین مقصد جشن جهانی نوروز برگزیدند و به این ترتیب، ترکمنستان میزبان چهارمین دوره برپایی این جشن در سال 1392 شد.

و اینک افغانستان به عنوان یکی از کشورهای منطقه جغرافیایی میراث دار فرهنگ نوروز ، مقصد مقامات کشورهای این حوزه است تا در روز هفتم فروردین سال 1393 جشن جهانی نوروز را برگزار کنند و بار دیگر به جهانیان به ویژه سران کشورهای حامی تروریست و افراطی گری یادآور شوند که می توان به جای نفرت و کینه ورزی، عشق و نوع دوستی را به یکدیگر ارمغان داد.