باشگاه‌های ایران و لیگ قهرمانان آسیا
امیر حاج رضایی
فصل جدید لیگ قهرمانان آغاز شده و نمایندگان ایران در این مسابقات مقابل حریفان عربی خود قرار می‌گیرند.
مسئله اساسی این است که کشورهای عربی در بخش زیرساختها، با سرمایه گذاری می‌توانند در لیگ خود از بازیکنان و مربیان بهتری استفاده کنند، از همین رو از ایران قویتر هستند، ایران سالهاست که با این کشورها بازی می‌کند و تیم‌هایشان با همدیگر زیاد فرقی ندارد. ایران از جهت نیروی انسانی، استعداد فوتبالی وشرایط جغرافیایی و اقلیمی از کشورهای عربی قویتر است.
کشورهای حوزه خلیج فارس همواره هوای شرجی دارند ولی ایران شرایط آب و هوایی متنوعی دارد و این شرایط یکی از فاکتور‌های بزرگ فوتبال است، ایران می‌تواند در هر فصلی مسابقه برگزار و تمرینات خود را پیگیری کند.
ایران از نظر وسعت کشور و نیروی انسانی، اصلآً قابل مقایسه با کشورهای حوزه خلیج فارس نیست، اما ورزشگاه‌ها و زیرساختها و مربیانی که در‌آن کشورها آموزش می‌دهند و همچنین بازیکنانی که با دستمزدهای گران وارد لیگ این کشورها می‌شوند با فوتبال ایران قابل مقایسه نیست. دستمزدهایی که در ایران داده می‌شود با شرایط تورم ایران بالا می‌رود.
شرایط کشورهای عربی طوری است که واحد پول ملی آنها محکم است و خیلی برای آوردن یک بازیکن هزینه و رقم‌های نجومی پرداخت می‌کنند، اگر این رقم‌ها به تومان تبدیل شود خیلی رقم‌های بزرگی است و هیچ وقت این رقم‌ها با دستمزدهایی که درایران پرداخت می‌شود قابل مقایسه نیست.
وقتی این فاصله‌ها وجود دارد تیمهای ما نمی‌توانند با تیمهای حوزه خلیج فارس رقابت کنند و فقط می‌توانند به یک هشتم نهایی راه پیدا کنند، حتی دو تیم اصفهانی ما ( سپاهان- ذوب‌آهن) به فینال مسابقات لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا کردند اما توفیقی پیدا نکردند. این فاصله‌هایی که بوجود آمده نمی‌گذارد باشگاه‌های ایران در آسیا آقایی کنند، کما اینکه در سطح ملی سالهاست که در مسابقات جام ملت‌های آسیا جز سومی افتخاری کسب نکردیم، اما قطر که تا به امروز به جام‌جهانی راه پیدا نکرده، با این زیرساختهایی که دارد در سال 2022 میزبان جام‌جهانی است.
