همین چند ساعت پیش، کارلوس کیروش در گفتوگویی که میتوان بخشی از آن را تاریخی خواند، به عدهای که گروه ایران را «آسان» میخوانند، تاخته و آنها را بیاطلاع از واقعیت فوتبال دانست. از عصر جمعه که ترکیب گروه ایران در جامجهانی مشخص شده، گمانهزنیهای فراوانی در خصوص بازیهای پیش روی فوتبال ایران در محافل گوناگون، از برنامه تلویزیونی تا شبکههای اجتماعی در گرفته است.
به گزارش «تابناک»، اگر خیلی هم دور نشویم، مرور حافظه تاریخی ما در همین هشت سال پیش، نشان میدهد که گمانهزنیهایی به همین خوشبینی در خصوص وضعیت ایران در رقابتهای جامجهانی آلمان هم در محافل گوناگون میشد و از صعود آسان ایران از گروه پرتغال و مکزیک و آنگولا سخن به میان میآمد.
اما هم اکنون گروهی خوشبینتر از گروه یادشده، گروه فعلی ایران در جامجهانی را آسانتر از دورههای پیش میدانند؛ گروهی که آرژانتین در آن جای پرتغال را گرفته و نیجریه و بوسنی و هرزگوین جای آنگولا و مکزیک را. با این حال گروه خوشبینی که این روزها در میان کامنتگذارهای تابناک هم به شدت دیده میشود، از امکان راهیابی ایران به مرحله یکهشتم نهایی جامجهانی سخن میگویند.
اگر از سخنان واقعگرایانه کارلوس کیروش که واقعیت فوتبال ایران را به همه معرفی کرده بگذریم، بد نیست نگاهی به منطق این گروه بیندازیم تا بدانیم چگونه این عده از صعود ایران به گروه بالاتر سخن میگویند.
بسیار روشن است که حضور آبرومندانه ایران در جامجهانی، بیش از پیش به تدارک قابل قبولی در فرصت مانده نیاز دارد. در اینجا نمیخواهیم به این موضوع بپردازیم که سخن گفتن در مورد آن مجالی دیگر میخواهد. ما میخواهیم در اینجا با بررسی همه صعودهای صورت گرفته در جام جهانی بدانیم که در صورت فراهم شدن امکانات لازم تیم ملی کشورمان با چه سناریویی به مرحله بعدی راه مییابد.
بررسی بیشتر تیمهایی که به عنوان تیم نخست از گروه خود به جامجهانی راه یافتهاند، نشان میدهد که بیشتر صعودها با هفت امتیاز و کمتر از آن با کسب 9 امتیاز صورت گرفته است. حضور تیم پرستاره آرژانتین در گروه ما که این روزها بیشتر توجه فوتبالدوستان ایرانی را به خود جلب کرده، در کنار آمادگی بالای این تیم و ستارههای درخشان این روزهای فوتبال این کشور این گمانه را قوت بخشید که این تیم به عنوان تیم نخست گروه خود بالا برود.
کسب 9 امتیاز کامل این دوره از رقابتها از سوی آرژانتین، این بخت را به تیمهایی چون ایران میدهد تا با تمرکز روی دو بازی کمی آسانتر از آرژانتین خود به عنوان تیم دوم گروه خود صعود کند. در این صورت ایران با ۴ امتیاز هم امکان صعود از گروه خود را دارد. کسب چهار امتیاز از دو بازی ایران ـ نیجریه و ایران ـ بوسنی، موضوع سهل و ممتنعی است. نمیتوان این جا نشست و گفت که کسب چهار امتیاز از این دو بازی کار سادهای است؛ اما اگر به نسبت تقابل با آرژانتین به این بازیها نگاه کنیم، میبینیم با تمرکز بالا میتوان دستکم از گروه خود چهار امتیاز گرفت.
بیشتر صعودها در جام جهانی به عنوان تیم دوم از گروههای خود با چهار یا پنج امتیاز امکانپذیر است. با فرض برتری آرژانتین در هر سه بازی خود، میتوان امیدوار بود که با کسب چهار امتیاز در جایگاه دوم گروه خود قرار گرفت. بازی آخر ایران با بوسنی، این شانس را به ما میدهد تا در صورت شروع خوب رقابتها، سرنوشت خود برای صعود را در شب آخر رقابتهای گروه F رقم بزنیم.
نکته مهمی که در این میان هست، از دست ندادن جریان رقابتهاست. نگاهی به بازیهای ایران در جامجهانی ۲۰۰۶ نشان میدهد که پس از خوردن گل اول برابر مکزیک که در اثر یک اشتباه فردی رخ داده بود، شیرازه تیم ما تا پایان جامجهانی از هم پاشید. این تهدید بازیهای تیم ملی را در جامجهانی ۲۰۱۴ هم تهدید میکند؛ جایی که ما در آغاز باید به مصاف نیجریه پرقدرت برویم و بعد آرژانیتن و در نهایت بوسنی؛ رقابتی که میتواند ما را تا حد خدایان باستان دستنیافتنی کند یا در حد یک تیم درجه سه به خانهمان برگرداند.
همه این گمانهها با این پیش فرض بیان شد که مسئولان تیم ملی حتی یک روز و یک ساعت و یک ثانیه را از هماکنون برای برنامهریزی و تدارک تیم ملی در راه جامجهانی از دست ندهند و امکانات قابل قبولی را برای تیم ملی کشورمان فراهم کنند.