پررنگ‌ترین عذرخواهی‌های امام خمینی خطاب به چه کسانی بود؟
«من از شما‌ها عذر میخواهم. من از ملت ایران عذر میخواهم. من از ملت ایران عذر میخواهم. من از این مادرهایی که بچههای خودشان را از دست دادند، معذرت میخواهم. من از این برادرهایی که عزیزان خودشان را دادند، از دست داده‌اند، معذرت میخواهم. من از این ارتشی‌هایی که جوانان خودشان را از دست داده‌اند، از این پاسدار‌ها که جوان‌های خودشان را از دست داده‌اند و برادران خودشان را، معذرت میخواهم که عُرضۀ این را ندارم که کار را درست کنم.
الفاظ نامناسبی که در صفحه یکی از منسوبین حضرت امام درباره خانواده شهدا منتشر شده و اعتراض همه جانبه مردم به آن، فرصتی مناسب برای بازخوانی جایگاه یگانه‌ای است که مفهوم شهادت و شهید و خانواده شهدا و ایثارگران در نزد امام راحل داشته است. به گزارش «تابناک»، مرور صحیفه امام (ره) نشان می‌دهد که یکی از پررنگ‌ترین موارد احساس دین امام راحل نسبت به مردم انقلابی ایران، آنجایی است که ایشان در ششم تیر ماه ۱۳۵۹ در جمع سرپرست بنیاد شهید و خانواده‌های شهدای انقلاب به عدم بهبود و اصلاح امور در زمینههای گوناگون کشور به شدت اعتراض می‌کنند.
امام (ره) پس از مرور زحمات و مصیبت‌های خانواده شهدای انقلاب می‌گوید: «من از شما‌ها عذر میخواهم. من از ملت ایران عذر میخواهم. من از ملت ایران عذر میخواهم. من از این مادرهایی که بچههای خودشان را از دست دادند، معذرت میخواهم. من از این برادرهایی که عزیزان خودشان را دادند، از دست داده‌اند، معذرت میخواهم. من از این ارتشی‌هایی که جوانان خودشان را از دست داده‌اند، از این پاسدار‌ها که جوان‌های خودشان را از دست داده‌اند و برادران خودشان را، معذرت میخواهم که عُرضۀ این را ندارم که کار را درست کنم. من از حضرت مهدی ـ سلاماللّه علیه ـ من از پیشگاه پیغمبر اکرم معذرت میخواهم. من از پیشگاه ولی عصر امام مهدی ـ سلاماللّه علیه ـ معذرت میخواهم. من از پیشگاه ملت ایران معذرت میخواهم. من از شما برادران، برادران ارتشی، برادران پاسدار، برادران ژاندارمری و سایر قوای انتظامی که در راه اسلام جوان‌های خودشان را دادند، معذرت میخواهم. ما نتوانستیم برای شما کاری انجام بدهیم. ما ضعیف هستیم. ما باز گرفتار کاغذبازی هستیم. ما باز گرفتار آرم‌هایی شاهنشاهی هستیم. مملکت ما باز مملکت شاهنشاهی است. وزارتخانههای ما، وزارتخانههای ما باز وزارتخانههای طاغوتی است و ما نتوانستیم اینها را اصلاح کنیم. باید به اسرع وقت اصلاح شود و اگر اصلاح نشود به اسرع وقت اصلاح می‌کنیم».
چند ماه پیش از این، امام خمینی در حکم تأسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی لازم می‌دانند که «باید رسیدگى کامل به خاندان شهدا و آسیب‌دیدگان و معلولین در این راه، چه در انقلاب و چه قبل و بعد از آن به نحو احسن و با مراعات احترام آنان بشود».
جالب این که امام (ره) یازده روز پیش از عذرخواهی‌هایی که در بالا به آن اشاره شد، در روز ولادت امام حسین (ع) تذاکراتی بر زبان می‌آورد که به نظر ایشان ادای گوشه‌ای از تکلیف اسلامی ایشان است و اگر آن‌ها را نگوید، به مردم خیانت کرده است.
بخشی از این تذکرات به قرار زیر است: «و اخیراً لازم است تذکری که همگان بدان آگاهی دارند، بدهم و آن لزوم تقدیر از شهدای انقلاب و خانوادۀ آنان و معلولین و مصدومین میباشد. و لازم است عموم دستگاه‌های اجرایی اموری را که مربوط به شهدا و خانوادۀ آنان و معلولین و مصدومین است با کمال سرعت عمل نموده و تسهیلات لازم را در مورد آنان معمول دارند که اینان بر ما و ملت شریف حق بسیار بزرگی دارند و اگر معلوم شود که کسانی در بعضی از ادارات و وزارتخانهها برای اجرای امور شهدای انقلاب و خانوادۀ آن‌ها اشکالتراشی می‌کنند، به عنوان ضد انقلاب باید مورد تعقیب واقع شوند».
امام (ره) در جایی دیگر و پس از تبیین چرایی مقام رفیع شهدا و اهمیت خدمت به خانواده آن‌ها، کیفیت این خدمت را هم با عباراتی متفاوت بیان می‌کند و می‌گوید: «و عمده چیزی که هست این است که صادقانه خدمت کنید، خدمت بکنید، گمان نکنید که شما یک کاری که برای آن‌ها انجام می‌دهید یک منّتی بر آن‌ها دارید. منّت آن‌ها را بکشید، خدمت بکنید، احترام بکنید از آن‌ها. اینها خانواده شهدا هستند. و معلولین و خانواده‌های معلولین که ارزششان آن قدر است، و ما باید خدمتگزار به آن‌ها باشیم. هر عملی که انجام می‌دهیم، هر خدمتی که به آن‌ها انجام می‌دهیم، عملی است که در پیشگاه خدا مقبول است و ما باید با کمال خرسندی منّت آن‌ها را بکشیم و خدمت به آن‌ها بکنیم.
مبادا یک وقتی یک کلمه درشتی گفته بشود به این بازماندگان شهدا، یا به این معلولین. و باز کسانی که عائله معلولین‌اند، توجه داشته باشید که عملی را که می‌کنید خالص و برای خدا باشد. و برای آن کسی که فداکار برای خدا بوده است، و جانش را در راه خدا اهدا کرده است. شما خدمت به او می‌کنید و این خدمت به خداست. همان طوری که ما منّت خدای تبارک و تعالی را می‌کشیم و عبادت او را می‌کنیم، منّت اوست بر ما، و خدای تبارک و تعالی منّت بر ما گذاشته است و ما را هدایت کرده است، و هر عملی که بکنیم منّت بر او نداریم و او منّت بر ما دارد. این خدمت هم خدمت به خدای تبارک و تعالی و مجاهدین در راه او و شهدای در راه اوست. و ما باید با سر و جان خدمت بکنیم. و ابداً در نظرمان نیاید که ما یک کاری انجام دادیم. آن‌ها جان خودشان را دادند و شما قدرتی که دارید، دارید خرج می‌کنید برای آن‌ها. و من امیدوارم که در راه خدا که شد؛ ثواب مجاهدین را به شما عنایت بفرماید خدای تبارک و تعالی».
توصیه‌های امام (ره) در مورد خانواده شهدا تا آخرین سال‌ها و روزهای عمر ایشان ادامه می‌یابد. ایشان در پاسخ به نامه فرزندان شهدا در اردیبهشت سال ۶۵، علاوه بر این که فرزندان محترم شهدا، جانبازان، اسرا و مفقودین را نور چشمان عزیزم خطاب می‌کند، بالا‌ترین افتخار را این می‌داند که «ما در تداوم انقلابمان ذخیره‌های عظیمی همچون شما عزیزان را داریم که حضورتان در جامعه در تمامی صحنه‌های اسلامی و انقلابی و مردمی یادآور رشادت‌ها و فداکاری‌ها و اخلاص رادمردانی است که به برکت خون‌های پاک آنان انقلاب و جمهوری اسلامی ایران بارور گردید» و در پایان پاسخ خود باز یادآور می‌شوند که «به مسئولین محترم جمهوری اسلامی ایران، برای چندمین بار، سفارش میکنم ـ و این نصیحت و سفارش همیشگی است ـ که قدر این نعمت‌های بزرگ الهی را بدانند و در شرایط کنونی و آینده‌های دور، اولویت را به این عزیزان و کسانی بدهند که در راه اسلام خون داده‌اند و مبارزه کرده‌اند؛ و به شدت از بهانه‌جویی و سنگ‌اندازی و مانع تراشی و کاغذبازی، که مانع رشد آنان و ملت دلاور ایران است، خودداری ورزند».
یک سال و نیم بعد و پس از پایان جنگ و آغاز دوران بازسازی نخستین نکته مهمی که در موضوع سیاست‌های کلی نظام اسلامی در دوران بازسازی کشور از دیدگاه امام (ره) توجه به آن ضروری است، این است: «با این که اطمینان داریم که خانواده‌های معظم شهدا و جانبازان و اسرا و مفقودین هیچ گاه راضی نشده و نمی‌شوند که در برابر ایثار عزیزانشان که فقط به خاطر خدا و رسیدن به کمال بوده است، سخن از رفاه و مادیات به میان آید و همت آنان بلند‌تر از این مقوله‌هاست، ولی بر دست‌اندرکاران نظام است که ذوق و استعداد و توان خود را در هر چه بهتر رسیدن به امور معنوی و مادی و ارزشی و فرهنگی این یادگاران هدایت و نور به کار گیرند و از خدمت بی‌شائبه و بی‌منت به آنان دریغ نکنند؛ هر چه انقلاب اسلامی ایران دارد از برکت مجاهدت شهدا و ایثارگران است. من می‌دانم که بسیاری از خانواده‌های عزیز شهدا و جانبازان و اسرا و مفقودین به خاطر مناعت طبع و بزرگواری و اخلاق کریمه خود در مصایب و مشکلات زندگی به مسئولین مراجعه نکرده‌اند و یا مراجعه‌شان به حداقل بوده است. و همه نیز میدانیم که اکثریت این قشر و رزمندگان عزیز اسلام از طبقات محروم و کم درآمد بودند و مرفهین کمتر دل برای انقلاب سوختند، ولی وظیفه ماست که در حد توان و مقدورات قدر‌شناس زحمات آنان باشیم و من میل ندارم که این قدر‌شناسی فقط در حد تعریف و تمجید ظاهری خلاصه شود بلکه باید در همه نوع امتیازات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی به آنان بها داده شود».
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۲۹
انتشار یافته: ۲۰
اگه بعدا کار به جایی نرسه که محاکمه مون بکنند خودش جای شکر داره چه برسه که سخنان امام عزیز رو عملی کنند.آقایون که لا به لای دعواهای قدرتشون مرتب داروی جانبازان رو وارد نمی کردند ولی با پولش ماشین های لوکس وارد می کردند.
پدرم جانباز اعصاب روان جنگ تحمیلی است که بعداز جنگ با مصرف دارو های بسیار قوی و شوک مغزی فقط می تواند بخوابد و تا آخر عمر هم اگر خداوند شفا ندهد درگیر قرص و بیمارستان هست تازه بماند پیدا کردن داروها که به علت تحریم بسیار نایاب شده اند! خودم هم متاهل و بیکار هستم! می خواستم از خانم اشراقی بخواهم با رفتارهایتان درد امثال پدر من را بیشتر نکنید حالا که کمکی برای حل مشکلات نمی کنید!حالا که مثل ما زندگی نمی کنید و در رفاه هستید! حداقل کمی درک داشته باشید یا کمی حس تصنعیه انسان دوستانه یا بشر دوستانه! نمی دانم از این حس هایی که امروز در روشن فکران ما مد شده داشته باشید و به این افرادی که در آسایشگاه های اعصاب و روان سال ها هستند یا در کنج خانه ها هستند کمی، فقط کمی، سعی کنید توهین نکنید! متشکرم پاسخ ها
بچه قم
| 
| ۲۲:۱۰ - ۱۳۹۲/۰۷/۲۵
عزیز دلم من وامثال من که شرمنده امام وشهدا وخانواده انها ومردانگی فرزندان انها وشما ها هستیم وقبل از انقلاب را نیز بیاد داریم اینگونه افکار وگفته ها برایمان نا اشنا نیست . بعضی در وقایع بعد از انقلاب نیز این گونه درد وزخم ها را از این باصطلاح اقا زاده ها وخانم زاده ها خورده اند .چون ما عاشق حسینن(ع) وزینب(س) هستیم و انها فرزندنوح. بخدا قسم شک نکنید. دل خیلی هامون خونه ولی دیر شده همه فراموش کردند دوران جنگ و سختی رو .حالا دوره ماشین و خونه های آنچنانی رسیده کسی فکر و یاد شهدا نیست . نزدیک 70ماهسابقه حضوردرجبهه دارم دوبارمجروح شدم حداقل10ترکش درسراسربدنم دارم که بارسیدن فصل سرماآزارم میدهند دوسال پیش اجبارا به اصرارتعدادی دوستان همرزم جهت پیگیری به بنیاد جانبازان مراجعه کردم پس ازتکمیل پرونده اضهارکردند برای وقت کمیسیون باشما تماس میگیریم هنوز تماس نگرفته اند. وقتی به دوران گذشته وسختیهایی که کشیده ام فکرمیکنم اشک وخشم باهم وجودم رافرا میگیردرزمنده کیلوچنده غیرنورچشمیها واونایی که بی آبرویی راه بیاندازند.معذرت میخوام.زهدی ازقزوین ما توفع خاصی نداشتیم یک زندگی ابرومندانه تمامی انتظار من بود.وقتی بعد از نزدیک به یک دهه از اسارت بازگشتم.احساس کردم یک عصای گدایی دارند به دستان بی رمق و لرزانم میدهند.اری عصای گدایی .فکر میکنم اه و ناله جانبازان اسرا اتشیست که بسیاری را خاکستر خواهد کرد.
تو مرهم نه ای زخم دلم را / نمک پاش دل ریشم چرایی ما جانبازان مانند داستان وافسانه به تاريخ پيوستيم همانطور كه در زمان 8سال چنگ هيچ يك از اقا زاده ها پا به جبهه نگذاشتند اما بعد از جنگ اش را با جاش بردند وزندگي اشرافي براي خود ساختند مسئولین باید جوابگوی خون شهدا باشند وهمچنین مدیون جانبازان هستند و اینهاهیچ کاری برای این عزیزان انجام نمی دهند و حتی با مننت با اینها سخن می کنند در خبر امروز با کد 351681 علت هک شدن بودن و ان مطالب به خانم اشراقی ربطی ندارد لطفا رعایت انصاف بشود من تعجب مي كنم از اين نااهلان فراموشكار. چگونه مي شود جوانهايي كه معصومانه جانشان را براي دفاع از اين مملكت، انقلاب و از همه مهمتر اسلام فدا كردند فراموش كرد؟ چگونه مي شود جانبازان، آزادگان و خانواده هاي آنان را فراموش كرد. فقط كساني فراموش مي كنند كه در زمان جنگ هم سختي ها و محنت هاي آن را خود و بچه هايشان درك نكردند. طبقه خواصي كه در همه حال از حاشيه امنيت كافي و مزاياي لازم و خاص برخوردارند. چه فریاد ها رفته از یاد ها هرچی فکر کردم مثل فرزند شهید همت جواب این شخص بدم زبانم یارییم نکرد فقط شرمنده شهدا هستم به خداوند رحمان واگذارش کردم.انشالله که هدایت شود. من نه فرزند شهیدم نه از خانواده شهدا. فقط می تونم بگم شرمنده همه ی این عزیزان هستم. عزت و آبرویی اگر هست به واسطه ایثار و بزرگواری آنهاست. خانواده نسبتا محترم بس کنید دیگه!! جانباز 70% هستم برای عمل زخم بسترم وام گرفته ام تا هزینه زیر میزی عمل جراحی خود را به پزشک بپردازم .... ایا این است رسیدگی به کسانی که برای وطن جنگیدند و این هم از زخم زبان های هموطنانمان..... سلام . خانواده شهدا توقعی از هیچ کس ندارند و اینچانب حداقل از سمت خود که فرزند یک شهید هستم به برخی از مسئولین عرض میکنم که راحت باشید و دل نگران دغدغه های خانواده خود باشید ولی بدانید که ما میدانیم آنهایی که کشتگان دین و ناموس خود را فراموش کرده اند در حقیقت ارزشی برای دین و ناموس خود قائل نیستند .ز بهر دین مردم شدم چو شمع خاموش
ولی پس از زمانی شدم دگر فراموش
ز بی وفایی خلق مرا چه غم چه پروا
در این سرا حسینم مرا کشیده آغوش
اللهم عجل لولیک الفرج .
اونهایی گه بعد از جنگ با استفاده از رانت ووامهای کلان ( با پارتی گرفتند و بعضیشون پس هم نمیدند )وضع مادیشون عوض شده بهئ خودشون مغرور نشند چون تا ابد مدیون مردم هستند ما واسه رضای خدا و حفظ جان و مال و ناموس این مملکت بجبهه رفتیم،پس بنابراین اجرمان انشالله باخدای متعال است وانتظاری ازکسی نداریم.واسلام تا به حال سري به آسايشگاه بيماران رواني جنگ زده ايد توي همه شهرها هستمن يه بار رفتم
خدايا...چي بگم