جریان زندگی در دل سنگ +تصاویر
تنها ره‌آوردی که از زندگی ماشینی و امروزی به چله‌گاه آمده آب لوله کشی است و البته تعلق خاطر اهالی آن دیار به نیاکان خود باعث شده کمبود امکانات رفاهی را به جان بخرند و با کمترین امکانات و ساده‌ترین سبک زندگی از مواهب طبیعی بی‌شمار اطراف خود بهترین بهره را ببرند.
روستای زیبا و سحرانگیز چله‌گاه با معماری ساده و سنگی و دارا بودن طبیعت دلربا یکی از روستاهای منحصر به فرد کهگیلویه و بویراحمد به شمار می‌رود.
به گزارش فارس از کهگیلویه، روستای سنگی و باشکوه چله‌گاه یکی از روستایی کوچک از توابع بخش سرفاریاب شهرستان چرام است که در فاصله 65 کیلومتری دهدشت و 3 کیلومتری روستای رودخانه سادات قرار دارد.
وجه تسمیه روستای چله‌گاه از «چل» که به معنای سنگ است گرفته شده و چله‌گاه در گویش لری به جایی اطلاق می شود که تمام از سنگ باشد.
این روستای کوچک دارای سه خانوار است که با فرا رسیدن بهار و کوچ عشایر تعداد اهلی آن به حدود 10 خانوار می‌رسد.
چله‌گاه با معماری ساده و طبیعی خود در واقع برگی از تاریخ و سبک زندگی نیاکان همه ماست، و با ورود به این روستا ناخودآگاه خود را در صحنه‌ای از زندگی آبا و اجدادی خود می‌بینیم.
ناگفته نماند که مناطقی با همین نام و همین ویژگی در سپیدان فارس و لردگان چهارمحال و بختیاری وجود دارد، شهرهایی که آنجا نیز مردمانش به گویش لری سخن می‌گویند.
شکاف سنگی یا به اصطلاح عامیانه «اشکفت» که روستای چله‌گاه در آن بنا نهاده شده با شیبی ملایم و طولی حدود 200 متر از شرق به غرب کشیده شده است.
در حاشیه شمالی چله‌گاه رودخانه دائمی خلیفه‌ای قرار دارد که پس از تلاقی با رودخانه سادات به رود مارون می‌ریزد.
در ضلع شمالی این روستا نیز انبوه درختان بلوط، بنه و بنیو جلوه‌ای سحرانگیز را به این منطقه خوش آب و هوا داده است.
اهالی چله‌گاه با دامداری و باغداری امرار معاش می‌کنند و وفور آب و زمین‌های حاصلخیز کوهستانی دامنه کوه ساورز باعث رونق کشاورزی آنها شده است.
مصالح به‌کار رفته در خانه‌های اهالی چله‌گاه اغلب از سنگ، گچ و چوب می‌باشد و با دیوار چینی ساده‌ای که کف شکاف‌های سنگی یا همان اشکفت‌ها را به سقف آنها متصل کرده اتاق‌های ساده و با شکوه خود را بنا کرده‌اند.
تنها ره‌آوردی که از زندگی ماشینی و امروزی به چله‌گاه آمده آب لوله کشی است و البته تعلق خاطر اهالی آن دیار به نیاکان خود باعث شده کمبود امکانات رفاهی را به جان بخرند و با کمترین امکانات و ساده‌ترین سبک زندگی از مواهب طبیعی بی‌شمار اطراف خود بهترین بهره را ببرند.
معماری ساده و تلفیق شده با طبیعت چله‌گاه به همراه طبیعت دلربا و هوای دلپذیر سردسیری آن؛ این منطقه را به مکان مستعد برای جذب گردشگر تبدیل کرده است که می تواند مأمنی برای طبیعت‌دوستان و علاقمندان به زندگی ساده روستایی باشد.
قطعا با توجه به قرار گرفتن چله‌گاه در حاشیه مسیر دهدشت به یاسوج با استقرار برخی امکانات رفاهی در این منطقه، البته به‌گونه‌ای که به ماهیت و معماری ساده و زیبای آن ضربه نزند می‌توان زمینه جذب گردشگران را در این روستای کوچک فراهم آورد.
به گزارش فارس از کهگیلویه، روستای سنگی و باشکوه چله‌گاه یکی از روستایی کوچک از توابع بخش سرفاریاب شهرستان چرام است که در فاصله 65 کیلومتری دهدشت و 3 کیلومتری روستای رودخانه سادات قرار دارد.
این روستای کوچک دارای سه خانوار است که با فرا رسیدن بهار و کوچ عشایر تعداد اهلی آن به حدود 10 خانوار می‌رسد.
چله‌گاه با معماری ساده و طبیعی خود در واقع برگی از تاریخ و سبک زندگی نیاکان همه ماست، و با ورود به این روستا ناخودآگاه خود را در صحنه‌ای از زندگی آبا و اجدادی خود می‌بینیم.
شکاف سنگی یا به اصطلاح عامیانه «اشکفت» که روستای چله‌گاه در آن بنا نهاده شده با شیبی ملایم و طولی حدود 200 متر از شرق به غرب کشیده شده است.
در ضلع شمالی این روستا نیز انبوه درختان بلوط، بنه و بنیو جلوه‌ای سحرانگیز را به این منطقه خوش آب و هوا داده است.
اهالی چله‌گاه با دامداری و باغداری امرار معاش می‌کنند و وفور آب و زمین‌های حاصلخیز کوهستانی دامنه کوه ساورز باعث رونق کشاورزی آنها شده است.
تنها ره‌آوردی که از زندگی ماشینی و امروزی به چله‌گاه آمده آب لوله کشی است و البته تعلق خاطر اهالی آن دیار به نیاکان خود باعث شده کمبود امکانات رفاهی را به جان بخرند و با کمترین امکانات و ساده‌ترین سبک زندگی از مواهب طبیعی بی‌شمار اطراف خود بهترین بهره را ببرند.
قطعا با توجه به قرار گرفتن چله‌گاه در حاشیه مسیر دهدشت به یاسوج با استقرار برخی امکانات رفاهی در این منطقه، البته به‌گونه‌ای که به ماهیت و معماری ساده و زیبای آن ضربه نزند می‌توان زمینه جذب گردشگران را در این روستای کوچک فراهم آورد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۴۲
انتشار یافته: ۳۴
زیبا بود پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۱:۰۵ - ۱۳۹۲/۰۴/۲۲
زیبا هست با سلام و سپاس از اینکه سایت وزین تابناک نسبت به معرفی توانمندی های اکوتوریستی کشور پهناور ایران اسلامی اهتمام می ورزد، خواهشمند است نویسنده گزارش و خبر فوق نیز معرفی گردد.با سپاس-صیدالی دانش آموخته دکتری جغرافیای انسانی
پاسخ ها
قاسم خشت زر
| | ۱۱:۴۷ - ۱۳۹۲/۰۴/۲۲
البته زحمت این گونه گزارش ها را خبرنگاران می کشند که اغلب گمنام میمانندبا تشکر از تابناک به خاطر انعکاس گزارش
هي جانم . . . بسیار زیبا روستای کندوان(حومه اسکو) هم دیدن داره خیلی جالب بود امیدوارم که از این جاهای بکر و زیبا را بیشتر برای مان مغرفی کنید با بهتر آشنا بشیم پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۲:۲۰ - ۱۳۹۲/۰۴/۲۲
آره تا بریم اونجا و کلی اشغال و پلاستیک بریزیم وای نه..........قرن چندیم؟ما نفت داریم و بسیاری منابع دیگه.
هنوز غار نشین داریم و بهشم افتخار میکنیم!
پاسخ ها
درویش
| | ۱۱:۵۸ - ۱۳۹۲/۰۴/۲۲
اونا ارامش بیشتری دارن یا شما که نفت دارید؟ حسین
| | ۱۴:۲۱ - ۱۳۹۲/۰۴/۲۲
از دید شما اینا عقب افتاده هستن ولی بری داخل زندگی یشان بهترین زندگی رو دارن همه چی به پول ، مبل، تلویزیون ال سی دی نیست بخدا صمیمیت از همه چی مهمتره که اینا صمیمیت رو دارن. قرن بیستو یکی ناشناس
| 
| ۱۵:۰۶ - ۱۳۹۲/۰۴/۲۲
دوست عزیز!!! بافت روستایی در همه جای دنیا جزو صنعت گردشگری محسوب میشه!!! و همه جای دنیا سعی میکنن فرم روستایی خودشون رو حفظ کنن!!! حتی اروپا و امریکا...!!! جالب بود با سلام لطفا در رابطه با روستای زیبا و منحصر به فرد دستکند میمند هم که در آستانه ثبت جهانی است اطلاع رسانی کنید به نظر من ، معرفی این مکانها از یک سو خوب است چون مناطق مستعد برای جذب گردشگر را معرفی می نماید . اما از سوی دیگر آن مکان را در خطر تردد زیاد و متاسفانه گاهی نابودی قرار می دهد. بعنوان نمونه شاهد بر عرایضم پیشنهاد می کنم از تنگه ساواشی دیدن کنید. من سالها قبل که فقط افراد بومی آنجا را می شناختند آنجا را دیده بودم . سال گذشته که به آن محل رفتم صرفا بطری های خالی ، قوطی های کنسرو ، پلاستیک و آشغال دیده می شد . همچنین به خاطر ورود بیش از حد مردم به آب ، دمای آب رودخانه بسیار بالا رفته و اصلا شبیه آن تنگه زیبای سالهای قبل نبود خوش به حالشون .ما ظاهرا امکانات داریم ولی آنها واقعا هوای تمیز و آرامش دارندما کار میکنیم برای زندگی کردن ولی آنها از کارشون لذت میبرن . خیلی جالب بود امیدوارم که از این جاهای بکر و زیبا را بیشتر برای مان مغرفی کنید با بهتر آشنا بشیم هی مردمی بیچاره!!نه ابی!
نه برقی!
نه نظافتی!
نه بهداشتی!
و....
بسیار زیباست؛ ولی نه برای زندگی کردن. هیچ کدام از ما حاضر نیست در ان شرایط سخت زندگی کند. ولی به کندوان نمی رسه با سلاماگر از طریق gps روی نقشه هم نشان می دادید ممنون می شدیم
چه عجب بطری نوشابه و زباله تو رودخونه نیست؟ به جای تعریف از زیبایی‌های این روستا؛ باید بر سر خود و مسئولان زد که در عصر تکنولوژی و ارتباطات و وجود امکانات روز جهان در ایران، مردم بایددر غارها زندگی کنند. افسوس که پیشرفت و تمدن آرامش دل غار را از انسان گرفته است.چقدر دلم برای طبیعت تنگ شده است.از تجملگرایی و دغدغه های زندگی شهری متنفرم.دلم می خواهد تنهای تنها در زیر درختی و در کنار جوبی بنشینم و پاهایم را با خنکای آب آشنا کنم.کاسه سفالی را از شیر گوسفند پشم سیاه پر کنم و نوش جان کنم.با گل و سنگ کلبه ای حقیرانه بسازم و در کنار آن آشیانه ای برای پرورش مرغان خانگی و....ولی سر و صدای ماشینها حتی مانع اینچنین افکار می شوند خوش به حالشان از این دنیا و دود و دم و استرسش دور هستند. کاش معرفی نمی کردید از روزی که روستای میمند شهربابک در فهرست اثار ثبت جهانی قرار گرفت تا الان نه تنها درآمدی برای اهالی نداشته کل باغات ومناطق وروستاهای تابستان نشین آن پر از زباله هاو پلاستیک شده است واز همه بدتر مناظر ودرختان آن نابود شد تا جایی که هفته های قبل 11هکتار از باغات قدیمی منطقه در اثر بی توجهی گردشگران غیر بومی در آتش سوخت خیلی از روسنای کندوان بزرگتر وزیباتر است تو راه شیراز نرسیده به صعادتشهرم هس زندگي در دل طبيعت يعني زندگي با آرامش ،يعني زندگي ساده وبي ادعا، يعني فرار از دود ودم زندگي ماشيني،فرار از آلودگي صوتي ناشي از فرهنگ با فرهنگيان باصطلاح امروزي،فرار از آدمهاي بيمار امروزي،..... نه زندگي غارنشيني!!! با حال بود . تشكرميكنم .
خوش به حالشون واقعا زيبا بود افسوس كه بنده كه بچه استانم بعد از 37 سال حالا فهميدم چنين جايي وجود دارد واين نشان دهنده محروميت استان حتي در شناخت آن مي باشد. بجاي تبليغ مواد خوراكي كمي هم تفرجگاه ها را به مردم معرفي نماييد. دوست عزیز قرارنیست همه مردم مثل هم زندگی کنند شاید اگر کل نفت کشور را به این آقایان بدهید حاضر نباشند آن هوای پاک را با هوای آلوده شهر عوض کنند یا آن ماست و دوغ بدون وایتکس را با یک تانکر ماست وشیر وایتکسی کاش یه روز به جای اونا زندگی میکردیم بعد همینجوری مشعوف می شدیم از این طبیعت؟؟تو غار، بدوه هیچ گونه امکانات... فقط خداکنه کسی ازشون مریض نشه و الا باید بشینن و نگاش کنن ببین خوب میشه یا نه
هر هموطن ایرانی که این وضعیت رو می بینه باید به حال این وضعیت این مردم بی ادعا و ایرانی ناراحت و نگران باشه نه اینکه خوشحال بشه از زجر کشیدن مردم کشورمون