گل‌های من را او زده!
کاپیتان سابق فوتسال ایران به اظهارات ترابیان علیه خود واکنش نشان داد و از رئیس کمیته فوتسال خواست تا همین امروز از فوتسال برود.
وحید شمسایی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در واکنش به صحبت‌های عباس ترابیان مبنی بر این که چه کسی گل‌های شمسایی را شمرده است و او آقای گل جهان نیست؟ بیان کرد: من هیچ کاری برای مملکتم نکردم. اصلا گل‌های من را ترابیان زده است. ترابیان هشت سال بهترین گلزن آسیا شد. اصلا یادم رفته بود. در جام جهانی 2000 گواتمالا این عکس ترابیان بود که به جای شمس در سایت فیفا منتشر شد. من هیچ کاری نکردم. اصلا مگر من بازیکن تیم ملی بودم؟ فقط یادم می‌آید شخصی به نام شمسایی در فوتسال وجود داشت که گل می‌زد و آقای گل جهان شده بود.
وی ادامه داد: یادم می‌آید یک زمان شمسایی بود که افتخار آفرینی می کرد، اما مسئولان فوتسال تقدیر و تشکر خشک و خالی هم نمی‌کردند، اما شمس از جیب خودش یک سکه، درودگر خودرو هدیه می‌داد و قالیباف 30 سکه می‌داد، اما مسئولان فوتسال نکردند، چون به دنبال گدا پروری بودند. من با 350 میلیون بازی نمی‌کنم، چون احتیاجی به آن ندارم و گدا نیستم و خدا مرا کمک کرده و می‌توانم خرج خانواده‌ام را بدهم.
شمسایی افزود: آقای ترابیان! فراموش کرده اید من زمانی که در تیم ملی بودم در تایلند هفت ساندویچ می‌خریدید و می‌گفتید بین 15 نفر مدیریت کنید؟ فراموش کرده اید که پول آب را خودمان حساب می‌کردیم؟ فراموش کرده اید که با اتوبوس شهری در چین جابجا می‌شدیم؟ فراموش کرده‌اید که هفت ساعت در فرودگاه می‌ماندیم، اما دست به جیب نمی‌شدید. این حرف‌ها را به کسی بزن که در فوتسال نباشد و نداند. فراموش کرده‌اید که گفتی تا من باشم اجازه نمی دهم ماهان در فوتسال تیمداری کند؟ بهروز ریخته گران خودش به من گفت، تا عباس ترابیان باشد تیم نمی‌دهم و اگر این آقا برود پنج تیم خواهم داد. فراموش کرده‌ای که با مصطفی نظری به دفترت آمدیم و گفتی که تا من در فوتسال باشم اجازه نمی دهم که ریخته گران در فوتسال باشد؟ یادت رفته 10 تیم را فراری دادی؟ حالا می‌گویی که بضاعت فوتسال همین است؟
ملی‌پوش سابق فوتسال در ادامه با اشاره به این که استعفای ترابیان جنبه تبلیغاتی دارد، افزود: خواهشا ادای آدم‌های خوب را در نیاورید و نگویید که استعفای کتبی دادید. خواهشا امروز بروید. کسی شما را نمی‌خواهد. حالا به من می گویی که گل‌هایم را کسی نشمرده است؟ پس این همه افتخارات در ویترین خانه من برای خودم نیست و امانت ترابیان است که من نگه‌اش می‌دارم!
شمسایی همچنین تصریح کرد: فوتسالی که 10 سال پیش با دادگان و درودگر به بازیکنان خودرو هدیه می‌داد امروز گدای 100 دلار شده است. اصلا بازیکنان برای پول بازی نمی‌کنند و به عشق مردم به میدان می‌روند. آقای ترابیان شما برای بازیکنان شخصیت قائل نشدید. در این چند سال حضورتان یک بازی لیگ برتر از تلویزیون پخش شد که آن هم من جورش کردم و آقای پورمحمدی را در فرودگاه اصفهان دیدم و خواهش کردم تا بازی فولاد ماهان و شهید منصوری قرچک را پخش زنده کند. علی طاهری شاهد این ماجراست. زمان درودگر و دادگان هر هفته جام رمضان هم پخش می‌شد، اما شما چه کار کردید؟ من زمانی که بهترین بازیکن آسیا شدم در کوچه برایم جشن گرفتند، اما شما چه کار کردید؟ حیدریان رفت. هاشم زاده رفت. به آنها چه دادید؟ همه را فراری دادید و حالا هم می‌گویید من شمس را بهترین مربی جهان کردم! این فوتسال برای امثال سعید رجبی ، سید مهدی ابطحی، رضا حیدریان، بابک معصومی ، حسن انصاری فرد، حسین شمس و صادق درودگر است و شما باید از آن بروید.
وی افزود: تیمی که به تایلند رفته بود همان تیمی بود که در 2008 پنجم جهان شده بود. تمام بازیکنان تیم ملی بزرگ‌اند و حیف این بازیکنان که در مجموعه شما کار می‌کنند. امروز خدا را شکر می‌کنم که برای شما بازی نکردم. من به خاطر مردم سرم را می‌دهم و فنا می شوم، اما فوتسال باید به جایگاه واقعی‌اش برسد و آدم‌های بزرگ وارد آن شوند. مردم شما را قبول نمی‌کنند. خواهشا ادا در نیاورید و بروید. آدم‌های اطراف خودتان را هم ببرید. شما را به خدا قسم می‌دهم که از این فوتسال دست بردارید. دیگر کسی رغبت نمی‌کند به سمت این رشته بیاید. نمونه این‌ها می‌توان به حرف آمدن بازیکن بزرگی مثل کشاورز ، نظری و طاهری اشاره کرد که پس از جام جهانی مصاحبه کردند، چون دیگر واقعا گرفتارند. آقای ترابیان بدان که من نه احتیاجی به پول دارم و نه معروفیت. من تنها به مردم محتاجم و خدا را شکر که الان عزتم را از خدا گرفته‌ام. شما خواستید من را خراب کنی، اما نمی‌دانستی که آن بالا خدایی هست. دیگر بس کنید، چقدر عوام فریبی. خواهش عاجزانه و برادرانه دارم که ادا و اصول در نیاورید و نگویید که استعفا نوشته‌ام و به فدراسیون داده‌ام. همین امروز بروید.
شمسایی اضافه کرد: میز، آقایان را بزرگ کرده است. اگر این میز نباشد شما هیچ جا نیستید، اما امثال بازیکنان که عرق می‌ریزند همیشه ماندنی خواهند بود. مگر از سعید رجبی آقای گل جام جهانی 1992 تا به امروز خبری بود. بدبختی ورزش همین است. سال 1992 آن گروه متشکل از مایلی کهن، ابطحی ، ورمزیار ، رجبی و ... فوتسال را رونق دادند. خواهش می‌کنم به فکر این چیزها باشید.
شمسایی در پایان تاکید کرد: در حال حاضر آدمی را می‌خواهیم که فوتسالی بوده، تجربه مدیریت داشته و سرد و گرم را چشیده باشد تا خون تازه به فوتسال تزریق شود. فقط این آقایان بروند همه چیز حل خواهد شد. همه را فراری دادند. باشگاه‌ها، آدم‌ها، پیشکسوت و بزرگان فراری شده‌اند، اما نمی‌دانستند که ماه پشت ابر نمی‌ماند.
