همه چیز درباره ضریح جدید امام حسین(ع)

به گزارش خبرگزاری حوزه، این روزها ترافیک سنگین در اطراف مدرسه علمیه معصومیه قم حکایت از حرارتی در دلهای مومنین دارد که هیچ گاه سرد نخواهد شد. کافی است خود را داخل مدرسه برسانی تا ببینی زن و مرد، پیر و جوان خودشان را به ضریح جدید اباعبدالله رسانده اند تا با چشمانی بارانی بگویند:

من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانم/تو می روی به سلامت سلام ما برسان

این روزها، قم کربلایی شده است و کربلا در انتظار کاروانی است که از قم حرکت خواهد کرد. کربلایی ها نیز منتظرند ضریح جدید اباعبدالله را در آغوش بگیرند، ضریحی که بند بند آن با شور و شعور و عشق همراه بوده است و برای ساخت آن حتی یک مثقال طلا خریداری نشده است. یک ضریح جدید با وِیژگی های بعضا منحصر بفرد که حجت الاسلام والمسلمین تکیه ای سخنگوی هیات امنای ساخت ضریح، برایمان تشریح کرد و از حال و هوای معنوی در این 5سال سخن گفت:

این اتفاق مبارک، ریشه جالبی دارد. آقای دانش از دلباختگان اهل بیت به افراد فعال در چراغانی نیمه شعبان گفت: "شما که خیابان های قم را اینطور نورباران می کنید، ای کاش میرفتید کنار قبر مطهر عسکریین و در زادگاه حضرت مهدی چراغانی می گردید" این باعث شد عده ای از بروبچه های چهارمردان(یکی از محله های قدیمی قم)، به سرپرستی آقای دانش بروند سامرا.

مربوط به اوایل دهه هشتاد، حدود سال 82 و 83 است. آن بزرگوار با این افراد فعال رفتند، ولی به دلیل مسائل امنیتی و کم لطفی مجاورین سامرا اجازه فعالیت ندادند که در نهایت وسایل شان را بردند کاظمین و در چراغانی حضرت مهدی سلام الله علیه استفاده کردند. از همانجا رشته ارتباط آقای دانش با عتبات عالیات برقرار شد. و مسئولین عتبه کاظمین علیهما السلام از ایشان حسن استفاده را کردند و این برادر به عنوان یک رابط ارزشمند جا افتاد.

بله، همین حاج فاضل بود که خوب جذب کرد و به کار گرفت. بعد آقای دانش بتدریج به نیازهای اعتاب مقدسه اشراف پیدا کرد و در این رفت و آمدها، به هر کاری که نیاز بود دست می زد برای یکجا سنگ تهیه میکرد برای یکجا دنبال لوستر بود، یکجا دنبال جذب طلا بود جای دیگری معماری و همینطور خودش بصورت خودجوش کار می کرد تا اینکه متوجه شد ضریح مطهر امام حسین سلام الله علیه نیاز به تعویض دارد و جلسه چهار نفره ای در خصوص نیاز اعتاب مقدسه تشکیل داد.

بنده بودم، حاج آقای پارچه باف، حاج آقای خلج و خود آقای دانش. دور هم نشستیم و ایشان پیشنهاداتش را مطرح کرد که این نیازهای فزاینده وجود دارد اما چند گل سرسبد وجود دارد، یکی اش ضریح مطهر امام حسین است که لازم التعویض است و از همین جا استارت این جریان سال 84 خورد. 

احسنت، برداشت خوب و لطیفی کردید. صاحب الزمان یعنی بزرگواری که اشراف قطعی روی عالم امروز دارد و مدیریت عالی جهان را به عهده دارد هدایت کرد. همانجا فی المجلس زنگ زدیم به حاج آقای نظری منفرد، زیرا میخواستیم ایشان اشراف داشته باشد تا از نظر دینی و مکتبی با اطمینان بیشتری پیش برویم. ایشان آن زمان برای تبلیغ به کویت رفته بودند. وقتی موضوع را به ایشان اطلاع دادیم، گفتند "با وجود اشتغالات و گرفتاری هایم، راجع به حضرت اباعبدالله الحسین خاضعم، هرچه باشد در خدمتم". ایشان که موافقت کردند همانجا نفرات دیگری پیشنهاد شد و در نهایت 12 نفر هیات امنای ساخت ضریح را تشکیل دادند.

توانمندی از نظر علمی و فرهنگی، فعال بودن، کارآمدی، اشراف بر امور اعتاب مقدسه، معتمد مردم و مورد احترام مراجع و بیت مقام معظم رهبری بودن مد نظر بود. بعد از تشکیل امناء، اولین سفر را به کربلای معلا رایزنی کردیم.

سال 85 رفتیم برای آغاز کار و یکسال رایزنی ها به طول انجامید.

ضریح فعلی ساخته پرداخته بُهره های هندی که شیعیان واقفی هستند میباشد و مربوط به حدود 80 سال قبل است. اتفاقا شیعیان «بُهره» نیز به دلیل اینکه ضریح فعلی را ساخته بودند، اشتیاق زیادی برای ساخت ضریح جدید داشتند، اما ما نیز تلاش زیادی کردیم و نهایتا با انگشت اشاره حضرت آیت الله سیستانی و همت دفتر مبارک ایشان در قم بود که به قم واگذار شد و پشتیبانی بسیار خوبی شد و نتیجتا به لحاظ همین تزاحم ها یکسال طول کشید. چندین نوبت ما رفتیم و مسئولان عتبه حسینی نیز به قم آمدند و اعتماد مراجع و بزرگان را که دیدند نهایتا سال 86رسما از طرف آقای شیخ عبدالمهدی کربلایی تولیت عتبه مقدسه حسینی این پروژه به امنای قم واگذار شد.

ضریح به دلیل قدمت و به لحاظ هنری کاملا کهنه شده بود. چوب ها پوسیده شده بود و مقداری هم حشرات آسیب رسانده اند و مهمتر اینکه در جریان انتفاضه عراق که مردم به حرم پناه آوردند، ضریح مورد اصابت گلوله صدامیان واقع شده بود و ضریح فعلی تعمیر شده است. تعویض ضریح جزو اولویت های اصلی عتبه مقدسه حسینی بود که ما دست روی آن گذاشتیم.

ضریح قبلی، فولادی بوده و توسط قاجاریه نصب شده بوده و شش گوشه بوده، قبل از آن را هم من نمیدانم ولی از حدود سال 370 اینجا قبه و گنبد و بارگاه ولو مختصر داشته و به تدریح توسعه یافته است. جالب است بدانید حضرت آیت الله بهجت در ملاقاتی که اعضای امناء با ایشان داشتند، فرمودند "حتما شش گوشه را حفظ کنید". چون برخی از متخصصین طرحی داشتند که 4 گوش بشود، اما بزرگتر شود ایشان فرمودند: "شیخ مفید فرموده که حضرت علی اکبر پیوسته به امام حسین است و پایین پا است و این ذوقی که شش گوشه کرده ذوق مقدسی است این را حفظ کنید".

طرح خیلی مهم بود و لذا فراخوان دادیم و با متخصصین، هنرمندان و دانشگاهیان که خودشان صاحب نظر بودند ارتباط برقرار کردیم، طرح های متعددی را جمع کردیم. طرح آقای فرشچیان زمانی دریافت شد که طرح اول تصویب شده بود ولی آن طرح که آمد با انگشت اشاره مقام معظم رهبری، این طرح مورد توجه قرار گرفت و در نهایت طرح جناب آقای فرشچیان به تصویب رسید و اجرایی شد.

 

همین است که دارید می بینید. البته آقای فرشچیان هم به همکاران و شاگردان خود احترام گذاشتند و هم درخواست های عتبه مقدسه را لحاظ کردند و تغییراتی در طرح ایجاد کردند. مقدار زیادی درخواست های عتبه مقدسه را لحاظ کردند آنها میخواستند اشکال و آثاری باشد مثلا در اشعار، مقید بودند شعر سید رضی منظور بشود. یا مثلا فرض بفرمایید در ابعاد، ابعاد ضریح و محیط ضریح دقیقا باندازه ضریح فعلی است، یعنی نه بزرگتر شد چون رواق اجازه نمیداد و نه کوچکتر شد چون صندوقچه مبارک اجازه نمیداد. نهایتا از چهاردهم خرداد 87 این کار در کارگاه آغاز به کار کرد.

مدتی فقط دنبال این بودیم که چه جایی را برای ساخت ضریح در نظر بگیریم، جاهای مختلف را دیدیم حتی به فکر یک کارخانه تعطیل شده بودیم، بعد دیدیم جای مناسبی نیست حتی به فکر احداث سوله افتادیم تا اینکه در یک جلسه رمضانیه سر سفره افطار با آیت الله حسینی بوشهری که مدیر وقت حوزه علمیه قم بودند و جناب حجت الاسلام والمسلمین شهرستانی تشریف داشتند و امناء هم بودند و نوعی تبادل نظر در خصوص محل کارگاه صورت گرفت که یکمرتبه پیشنهاد مدرسه علمیه معصومیه مطرح شد آقای حسینی بوشهری گفتند "اگر منع مدرسه ای و درسی نباشد، دریغ ندارم" همانجا فی المجلس زنگ زدند و فردای آنروز الحمدلله خبر مثبتش را دادند. میخواهم بگویم که میزبانی با حضرت معصومه است. حضرت میزبان بودند. زیرا مدرسه موقوفه آستانه و بنام حضرت معصومه است. وقتی قرار بود کارگاه در سالن نمازخانه مدرسه معصومیه احداث شود، برخی از آقایان فضلا و طلاب تردید داشتند که مانع درس و بحثشان شود، بالاخره نمازخانه و مرکز جلسات و مباحثه ها بود، من از طرف امناء بین نماز ظهر و عصر چند جمله صحبت کردم که یکی از طلاب بلند شد و گفت: "آقای تکیه ای! ما نه وهابی هستیم نه طرفدار وهابیت، شما یک طوری حرف می زنید خیال میکنید ما مانع هستیم"، گفتم: "تمام شد، همه حرف را این برادر عزیز زدند و رقم خورد". خیلی عجیب بود. در پایان کار و بازدید عمومی هم که رفت و آمدها  و تدابیر امنیتی زیاد شد و ما تقریبا یک چهارم مدرسه را اشغال کردیم، نماز ظهر و عصر با حضور طلاب و مدیریت مدرسه و امامت آیت الله حسینی بوشهری برگزار شد، در همین فضا آقای حسینی بوشهری مثال زیبایی زدند و گفتند، کسانی که اربعین رفته اند از نجف تا کربلا را دیده اند و استقبال کنندگان از زائران امام حسین، تا آنجا پیش میروند که پاشویی و پانسمان می کنند و به زائر رسیدگی میکنند، این گفته آقای بوشهری انقلاب ایجاد کرد به حدی این انقلاب بالا گرفت که بعد از سخنان ایشان، حاج آقای ملکی مدیر مدرسه فرمودند نه فقط استقبال و پاشویی، ما صورت می گذاریم مردم بیایند. اینها بچه های حضرت معصومه اند، اینها سرکلاس حضرت معصومه هستند. 

بگذارید بگویم قداست اینجا روزانه بود، قلم زن، خطاط، تراشکار، زرگر، طراح، خدمتگزار، جاروکش، نگهبان، انتظامات، هرکسی در فضاهای متفاوت بهره های خاص خودش را داشت.

ما گره کور در حین کار زیاد داشتیم، اما همه گره ها با توسل باز می شد. خوشبختانه یا متاسفانه آمار گره‌های کور نگرفتیم، اما کم نداشتیم، گاهی درون کارگاه و در مسائل فنی، گاهی در خصوص لوازم و اقلام مثلا ما باید برای چوب باید تا جنگل های برمه می رفتیم. برای اینکه چوب ساج فقط آنجاست و میگویند میتواند تا هزار سال هم دوام داشته باشد. این چوب تاکنون سیصد سالش به ثبت رسیده است. در شاهچراغ نرده سیصد ساله سالم است. با اینکه نرده ظریف است و در معرض آفتاب و باران است.

حضرت آیت الله جوادی آملی که تشریف آورده بودند گفتند که صندوقچه قبر امامزاده ابراهیم در منطقه خودشان هفتصد سالش است و این خاصیت چوب است، آهن هرگز اینگونه نیست.

 برای نقره باید نقره ناب را پیگیری میگردیم. برای هماهنگ کردن این موارد و اجرایی کردن نظر جناب آقای فرشچیان، هموار کردن راه با عتبه مقدسه و خواسته های آنها و بالاخره بسیاری از امور مشکل اوضاع بگونه ای بود که امنا راه چاره را این میدانستند که بنشینند یک دعای توسل یا حدیث کساء بخوانند و با توسل خودمان را آرامش بدهیم و همینطورهم شد. گره باز می شد. همینکه آرام می گرفتیم با فاصله کوتاهی کار حل میشد. اینها به نظرم کرامت بود. اساسا اصل اینکه این گل سرسبد به قم واگذار شده و تا پایان کار موفق شده، کرامت بوده است در حالی که هیچ پول عمده ای وجود نداشته است. مراجع تقلید فرمودند بگذارید دست همه متبرک شود و برای دریافت پول پیش کسی نروید، اما حساب بگذارید محترمانه هرکه میخواهد به حساب بریزد. گفتند که شان امام حسین را در جمع آوری پایین نیاورید. اینکه طلاهای دریافتی از متبرعین ذوب و استحصال شد و در ضریح مطهر استفاده گردید، پیشنهاد حضرت آیت الله جوادی آملی بود که قطعه طلایی دادند و این درخواست را فرمودند و به تصویب رسید و اجرا شد.

مجموعا این 118 کیلو و 650 گرم طلا صرف ضریح شده و تماما طلاهایی که دلدادگان اباعبدالله داده بودند که به قیمت روز پرده برداری معادل 7میلیارد تومان بود.

اصلا، حتی یک مثقال، با این که با بانک مرکزی رایزنی کرده بودیم و درخواست خرید کرده بودیم، اما دیدیم دارد سیل طلا می آید.

همه عیارها را روی عیار 21 بردند. و مصرف شد. عرضم این است که همه اش ریز به ریز مثقال به مثقال گرم به گرم به دست همه مردم متبرک شده است و در آن سهیم بوده اند.

بجز طلا همه ملزوماتش تقریبا 7 میلیارد تومان هزینه شده است، اعم از تهیه نقره، چوب، هزینه های کارگاه، خرید دیگر اقلام و لوازم البته هنوز نمیتوان دقیق گفت تا پایان چقدر هزینه می شود، چون هزینه انتقال و نصب در مضجع شریف نیز هزینه کمی نیست. محل ضریح باید قبل از جابجایی استحکام سازی شود و شاید بیش از یکماه کار کارگاهی در رواق مطهر نیاز داشته باشد.

این مساله هنوز در دست بررسی است، اما آنچه قطعی است اینکه باید قسمت هایی از ضریح در منظر باشد و روی یک وسیله امن با تامین مسیر و با حضور دلدادگان انجام خواهد گرفت.

بله، کاروانی وسیع به وسعت کشور با حضور همه دلدادگان شهر به شهر دیار به دیار به صورتی فراگیر و با یک حرکت فرهنگی و عاشورایی، این حتما باید یک انقلاب فرهنگی حسینی را رقم بزند.

اساسا در محرم قرار داده شده است، برای همین امر، میدانید ضریح فعلی را در ایام عزا نمیتوانند بردارند یا باید قبل از ایام عزا باشد یا بعد از آن، برای قبل نمیرسد، بنابراین باید بعد از عزا صورت بگیرد، شاید بین 20 تا 25 روز راه رفت داشته باشیم و ما باید در آن ایام بهره فرهنگی ببریم و از فرصت عاشورایی عزا استفاده کنیم. برای آن موقع هم رسانه ها باید خودشان را بسیج کنند تا کاری کنند کارستان، این بیداری اسلامی را پشتیبانی کنند قطعا از کنار ضریح می توان این بیداری اسلامی را پشتیبانی کرد.

این لبیک یا رسول الله را آنجا خیلی زیبا میشود رقم زد چرا که حسین منی و انا من حسین، امام حسین سلام الله علیه رسالت را تضمین فرموده است. باید از این اشتیاق ها  و ولع مذهبی مردم استفاده کنیم و از ایران فراتر ببریم.

نه، اینها همه در دست بررسی و مطالعه و برنامه ریزی است. به هر حال باید خیلی کار بشود. من از همین طریق عرض میکنم خبرنگاران خارج از کشور از اقصی نقاط عالم خودشان را آماده کنند و برای آن ایام بستر سازی کنند، رایزنی هایشان را بکنند و بیایند با ضریح حرکت کنند و این وضع غیر قابل توصیف را مخابره نمایند، چون این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست. این حالت را که براحتی قابل درک نیست ترسیم کنند تا دنیا بفهمد این چه شمعی است که جان ها همه پروانه اوست.

اولین تمایز همانی بود که عرض کردم؛ اینکه واگذار شد به شیعه اثنی عشری آنهم در قم مقدسه و به میزبانی حضرت معصومه، دومین تمایز امنایش، امنایی هستند که همیشه در خدمت اهل بیت بوده اند تمام فرصت ها را در خدمت نظام و انقلاب بوده اند و این افتخار را دارند که در مقام شروع، خدمت مقام معظم رهبری رسیدند و به تایید حضرت مستطاب ایشان رسیدند، خدمت حضرت آیت الله سیستانی رسیدند حمایت و هدایت آن بزرگوار را گرفتند و بعد خدمت تک تک مراجع رسیدند. وقتی مقام معظم رهبری این کار را به عنوان یک کار شیرین و زیبا فرمودند، همان موقع برایمان تداعی شد که کار فوق العاده ای خواهد شد، چون ایشان را موید میدانیم و نسبت به مقام ولایت نگاه ویژه ای داریم.

آقا خیلی احساس خوشوقتی کردند و تعبیر حضرت آیت الله سیستانی را تکرار کردند که واقعا گل سر سبد کار رو شما برداشتید و فرمودند؛ شما قمی ها زرنگی کردید. و بعد فرمودند ان شاء الله این کار شیرین و زیبا را به انجام برسانید و با شکوه انتقال دهید. اینکه عرض کردم داریم برنامه ریزی کلان میکنیم که فراملی انتقال دهیم بخاطر انگشت اشاره آقاست که با شکوه ببرید. این ضریح باید انقلاب فرهنگی ایجاد کند، ما متاسفانه فرصت سوزی داشته ایم. در حالی که اگر فرصت سازی می کردیم خیلی زودتر از اینها مثلا بیداری اسلامی باید رقم میخورد، آمریکا باید زودتر از اینها می شکست، اسرائیل باید زودتر از اینها به زانو در می آمد، استفاده از فرصت ها را به تمامه انجام ندادیم کسی را هم متهم نمی کنیم.

امتیاز دیگر مساله طراحی است. آن فراخوان ما دست آقای فرشچیان را در حنا گذاشت، چون فراخوان فراملی بود و آقای فرشچیان ایران نبود. طرح موجود به گفته همه متخصصین، طرحی فاخر و بی نظیر است. حضرت آیت الله صافی که بعد از اتمام کار ضریح تشریف آوردند، چند بار فرمودند این نشانی از جمال امام زمان است، این جمال اباعبدالله است این انعکاس آن بزرگواران است. خیلی تعابیر زیبا و بلندی داشتند. حضرت آیت الله مکارم هم فرمودند، مشخص است که نه کم نظیر، بی نظیر است. لذا از نظر طرح، متمایز است. ویژگی دیگر انتخاب آیات و روایات است. این را حضرت آیت الله سیستانی فرمودند اینطور نباشد، که حتما بخواهید یک سوره ای را از آغاز تا پایان بنویسید، بلکه آیات منتخب را بیاورید، بر این اساس مساله انتخاب آیه، روایت، اسماء، نکات و اشعار به حاج آقای نظری منفرد واگذار شد و حضرت آیت الله سیستانی فرمودند؛ که ایشان خودشان توانمندند. و آقای نظری منفرد هم حقیقتا فروگذار نکردند، خودشان هم رئیس کمیته انتخاب آیات و روایات و نکات بودند.

سوره فجر بطور کامل آمده، سوره هل اتی که در شان اهل بیت است همینطور، آیه تطهیر، آیه "وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَان " از بین زیارت ناحیه مقدسه 20 فراز انتخاب شده و روی قوس بام ضریح آمده است. "روایت أحب الله من أحب حسينا” استفاده شده است. کلمه جلاله "لا اله الا الله" و "الله اکبر" به طور متکثر آمده است. همچنین "یا نور" "یا الله" متکثر آمده است. در بالای تمام مشبک ها "یا ثار الله" نقش بسته است. "یا ولی الله" و "یا حجة الله" کنج شش گوشه شش بار تکرار شده است، "لبیک یا حسین" و نام مقدس معصومین آنهم دو دوره آمده است. ضریح فعلی نام 14 معصوم را متاسفانه ندارد.

بله، اما در ضریح جدید دو دوره آمده است. هم بیرون ضریح روی سرستون ها نام 14 معصوم با کلمه الامام هست هم در دورن با منبت کاری و چوب کاری بسیار زیبا تکرار شده است. امتیاز دیگر این است که نقره این ضریح بیشترین وزن را دارد. علتش هم این است که این گوی و ماسوره ها پر است و متراکم نقره است، تاکنون هم اتفاق نیفتاده معمولا روکش نقره دارد، ولی در طول زمان فرسوده می شده اما این هفت یا هشت میل قطر  فقط میله استیل از وسطش برای قفل و بست رد شده و الا همه اش نقره است.

بالغ بر 4600 کیلو نقره است. این گوی و ماسوره ها پر است. خود ورق های نقره هم که گل بوته ها روی آن هست آخرین ضخامتی که در ضرایح مطهر اهل بیت سراغ داریم ، یک و نیم میل است، اما اینجا بین سه تا چهار میل است، لذا خیلی دوام را برایش پیش بینی میکینیم که در برابر سایش ها پاسخگو است، بعضی از ضرایح بعد از مدتی مجبورند قطعاتی را بخاطر سوراخ شدن و سایش عوض کنند این ضریح بعید است که به این سادگی آسیب ببیند. نقطه تمایز بعدی، معمولا در گذشته روی صفحه های طلا که میخواهند مطلا کنند بین دو میکرون تا 4 میکرون بود، اخیرا 5 میکرون تا 10 میکرون هم مثل گنبد مطهر حضرت معصومه یا ضریح مطهر امام رضا علیه السلام تجربه شده، این اولین ضریح است که آن مُطلا و روکش ضریح 20 میکرون است و حالت ورق به خودش گرفته و لذا اولین ضریح است که بالغ بر 118 کیلو طلا درآن به کار رفته است و دیگر ضرایح کمتر از نصف این مقدار مصرف شده است. و قطر کلمات مقدسه و همین اسامی 14 معصوم، قطرش طلاست یعنی سه میل طلاست و این، تمایزهاست. من فکر میکنم از دیگر تمایزها پیکره ای است که اشاره شد. که این پیکره 300 سال قطعی و تا 1000 سال احتمالی دوام دارد. همچنین سقف ضریح قابل توجه است؛ سقف ضریح بسیار زیباست و بسیار پرمطلب و بسیار پرپیام، واقعا دیدنی است به همین دلیل ناچار شدیم یک نورپردازی غیرمیکروبی و متفاوتی را تعریف کنیم که در تمام حالات، سقف دیده شود. یکی دیگر از تفاوت ها این است که نوشته هایش قابل خواندن است و این امر، سفارش حضرت آیت الله سیستانی بود. چون بعضی جاها طوری نوشته شده که براحتی قابل خواندن نیست، اما اینجا سعی شده قابل خواندن باشد در عین حال، زیبایی های خط نیز حفظ شده است. حضرت آیت الله سیستانی فرمودند کاری کنید که مردم با خواندن این آیات و روایات، متوجه ما فی الضریح بشوند.

خاطره زیاد داریم که باید کتاب بشود. بگذارید خاطرات و رویدادهای جدید را بگوییم. بعد از آماده شدن ضریح به حضرت آیت الله جوادی عرض شد که ضریح آمده است، اگر مایل باشید ببینید، دو بار فرمودند: "با سر می آییم" وقتی خدمت حضرت آیت الله صافی رسیدیم دعوت کردیم خیلی اظهار خشنودی کردند فرمودند "بله انقلاب اسلامی و این فضای دینی باعث شده که این همه کار اعتاب مقدسه به ایران واگذار شود و ایرانیان موفق شوند". حضرت آیت الله صافی فرمودند، دلم میخواهد بیایم آنجا دست عوامل را ببوسم و از آنها بخواهم مرا در ذره ای از ثواب خود شریک کنند.

اینها اتفاقات مبارکی است. این عظمت ذات مقدس حسینی را می رساند. تعبیر زیبای حضرت آیت الله شبیری زنجانی در دیدار اول، که رفتیم رهنمودبگیریم فرمودند "امام حسین برای هدایت ما همه چیزش را در راه خدا داده است حق آن است که ما هم هرچه داریم برای امام حسین بگذاریم".

 در شرایط فعلی هم تلفن های ما همه اش اشغال است از اقصی نقاط ایران و جهان برای آمدن میخواهند هزینه کنند، بیایند ضریح مطهر را ببینند. در پایان میخواهم از مقام معظم رهبری و سایر مراجع معظم و بزرگان تشکر کنم. از مدیریت حوزه علمیه که همراهی کردند از مدرسه معصومیه اعم از مدیریت، اساتید و طلاب در طول این چهارسال تشکر ویژه دارم، البته صاحب کار به احسن وجه پذیرایی خواهد کرد و چه پذیرایی بالاتر از اینکه در این چهار سال در کنار این ضریح آئین های عزاداری برگزار کرده اند و تقدس پیدا کرده است.

بعد از تکمیل کار، آقای فرشچیان همین که از در وارد شد قبل از هر چیزی سجده شکر به جا آورد که این اتفاق مبارک به انجام رسید. همچنین از دست اندرکاران و مسئولین ایران و عراق که خیلی حمایت کردند و یک تشکر ویژه از عتبه مقدسه حسینی و تولیت محترم آقای شیخ عبدالمهدی کربلایی داریم که تعامل داشتند.