بازدید 19905
نقش 2 برادر ایرانی در بزرگترین پروژه ناسا
تا کنون در خصوص برنامه مریخ‌نورد کنجکاوی،از مشارکت ایرانی‌هایی مانند دکتر فیروز نادری، دارا صباحی و بابک فردوسی آگاه بودیم و حالا خوشحال هستم که نام 2 برادر ایرانی دیگر در میان عوامل مرتبط با این پروژه بزرگ دیده می‌شود.
به گزارش "بهار نیوز" افتخارات و مدارج علمی که ایرانی‌ها و ایرانی‌تبارهای مقیم خارج کشور به دست می‌آورند، را نباید تنها به DNA آنها نسبت داد، اما برای همه ما این مطلب جالب و تشویق‌آمیز می باشد که بدانیم در شرایط و محیط مناسب، می‌توانیم با سعی و تلاش به رؤیاهای خود برسیم. جواد مخبری، یک از این رؤپردازها بود، او سال‌ها پیش، در دوره جوانی در تهران بود، او همانند پدر و مادرهای ما، مأموریت آپولو و نخستین فرود انسان را بر روی ماه دید و از این زمان بود که عشق و علاقه او به فضا، شعله‌ور شد.
مطابق اطلاعات موجود، جواد مخبری از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۵ در شرکت GSE کار می‌کرد، از این هنگام، او وارد برنامه ساخت حسگر برای صنابع خودروسازی و صنایع هوانوردی شد. بعد از GSE، مخبری وارد شرکت دیگری شد که او را مستقیما در برنامه ساخت شاتل فضایی دیسکاوری، درگیر کرد.
این بار کار او و همکارانش ساخت حسگرهای حساسی بود که در مخزن خارجی شاتل قرار می‌گرفتند و اهمیتی حیاتی داشتند. هرگونه نقص در این حسگر باعث عدم موفقیت در پرتاب شاتل یا حتی انفجار آن می‌شد. بعد از موفقیت در این پروژه، مخبری، در مرکز پژوهشی «لنگلی» استخدام شد تا یک حسگر برودتی شناور در هلیوم مایع را بسازد.
این تجارب آنقدر به مخبری مهارت داد که تصمیم گرفت که شرکت خودش را برای طراحی و ساخت حسگرها تأسیس کند. در سال ۱۹۸۸، او و برادرش -محمد- شرکت فوتک را تأسیس کردند، شرکتی که در ساخت حسگرهای متنوع، تخصص دارد. این حسگرها در صنایع هوایی، خودروسازی، خودکارسازی، روباتیک و پزشکی، داروسازی، هسته‌ای و … کاربرد دارند.
اعتباری که فوتک به دست آورد، آنچنان بوده است که این شرکت همکار ناسا، Raytheon، MIT، JPL و لاکهید مارتین در بسیاری از پروژه‌ها شده است.
شرکت فوتک، دو حسگر برای مریخ‌نورد کنجکاوی ساخته است، یکی از این حسگرها، چرخش و حرکت بازوی مجهز به مته مریخ‌نورد را کنترل می‌کند. مریخ‌نورد با این مته، نمونه‌‌برداری می‌کند و آنها را تجزیه و تحلیل می‌کند. پیداست که هدف دانشمندان از اعزام مریخ‌نورد در این سفر پرماجرا و حساس، در نهایت، رسیدن به اطلاعات دقیقی از سطح مریخ است و نفسِ خود اعزام و نشاندن مریخ‌نورد اهمیت نداشت، پس اگر هر یک از آزمایشگاه‌های سیار روی مریخ‌نورد خوب عمل نکنند، کل پروژه شکست خواهد خورد. پس می‌بینید که درستی کارکرد بازوهای مریخ‌نورد چه میزان اهمیت دارد.
این را هم در نظر داشته باشید که حسگرها باید در دمای بسیار سرد سطح مریخ بین منفی پنج تا نزدیک به منفی ۹۰ درجه سانتیگراد به خوبی عمل کنند، حسگری که فوتک ساخته است، این توانایی و استفامت را دارد.
به گزارش "بهار نیوز" افتخارات و مدارج علمی که ایرانی‌ها و ایرانی‌تبارهای مقیم خارج کشور به دست می‌آورند، را نباید تنها به DNA آنها نسبت داد، اما برای همه ما این مطلب جالب و تشویق‌آمیز می باشد که بدانیم در شرایط و محیط مناسب، می‌توانیم با سعی و تلاش به رؤیاهای خود برسیم. جواد مخبری، یک از این رؤپردازها بود، او سال‌ها پیش، در دوره جوانی در تهران بود، او همانند پدر و مادرهای ما، مأموریت آپولو و نخستین فرود انسان را بر روی ماه دید و از این زمان بود که عشق و علاقه او به فضا، شعله‌ور شد.
مطابق اطلاعات موجود، جواد مخبری از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۵ در شرکت GSE کار می‌کرد، از این هنگام، او وارد برنامه ساخت حسگر برای صنابع خودروسازی و صنایع هوانوردی شد. بعد از GSE، مخبری وارد شرکت دیگری شد که او را مستقیما در برنامه ساخت شاتل فضایی دیسکاوری، درگیر کرد.
این بار کار او و همکارانش ساخت حسگرهای حساسی بود که در مخزن خارجی شاتل قرار می‌گرفتند و اهمیتی حیاتی داشتند. هرگونه نقص در این حسگر باعث عدم موفقیت در پرتاب شاتل یا حتی انفجار آن می‌شد. بعد از موفقیت در این پروژه، مخبری، در مرکز پژوهشی «لنگلی» استخدام شد تا یک حسگر برودتی شناور در هلیوم مایع را بسازد.
این تجارب آنقدر به مخبری مهارت داد که تصمیم گرفت که شرکت خودش را برای طراحی و ساخت حسگرها تأسیس کند. در سال ۱۹۸۸، او و برادرش -محمد- شرکت فوتک را تأسیس کردند، شرکتی که در ساخت حسگرهای متنوع، تخصص دارد. این حسگرها در صنایع هوایی، خودروسازی، خودکارسازی، روباتیک و پزشکی، داروسازی، هسته‌ای و … کاربرد دارند.
محمد (راست) و
جواد (چپ) مخبری
اعتباری که فوتک به دست آورد، آنچنان بوده است که این شرکت همکار ناسا، Raytheon، MIT، JPL و لاکهید مارتین در بسیاری از پروژه‌ها شده است.
شرکت فوتک، دو حسگر برای مریخ‌نورد کنجکاوی ساخته است، یکی از این حسگرها، چرخش و حرکت بازوی مجهز به مته مریخ‌نورد را کنترل می‌کند. مریخ‌نورد با این مته، نمونه‌‌برداری می‌کند و آنها را تجزیه و تحلیل می‌کند. پیداست که هدف دانشمندان از اعزام مریخ‌نورد در این سفر پرماجرا و حساس، در نهایت، رسیدن به اطلاعات دقیقی از سطح مریخ است و نفسِ خود اعزام و نشاندن مریخ‌نورد اهمیت نداشت، پس اگر هر یک از آزمایشگاه‌های سیار روی مریخ‌نورد خوب عمل نکنند، کل پروژه شکست خواهد خورد. پس می‌بینید که درستی کارکرد بازوهای مریخ‌نورد چه میزان اهمیت دارد.
این را هم در نظر داشته باشید که حسگرها باید در دمای بسیار سرد سطح مریخ بین منفی پنج تا نزدیک به منفی ۹۰ درجه سانتیگراد به خوبی عمل کنند، حسگری که فوتک ساخته است، این توانایی و استفامت را دارد.
