افزایش مستأجران، در کنار واحدهای خالی
نگاهی به آمار وضعیت مسکن و تسهیلات خانوار در نتیجه سرشماری سال ۹۰ نشان می‌دهد که از سال ۸۵ تا ۹۰ میزان واحدهای مسکونی خالی در کشور به همراه رقم واحدهای استیجاری ـ چه در تهران و چه در کل کشور ـ افزایش محسوسی داشته است.
نگاهی به آمار وضعیت مسکن و تسهیلات خانوار در نتیجه سرشماری سال ۹۰ نشان می‌دهد که از سال ۸۵ تا ۹۰ میزان واحدهای مسکونی خالی در کشور به همراه رقم واحدهای استیجاری ـ چه در تهران و چه در کل کشور ـ افزایش محسوسی داشته است.
به گزارش «تابناک»، نتیجه نهایی سرشماری سال ۹۰ در حالی منتشر شد که نگاهی به وضعیت مسکن در این آمار و شاخص تسهیلات خانوار در نوع خود جالب توجه است. بر این اساس و صرف‌نظر از شاخص‌های رشد جمعیت، مهاجرت، ترکیب جمعیتی و مانند آنکه معمولا بیش از همه مورد توجه قرار می‌گیرد، در آمار سال ۹۰ ویژگی‌های مسکن و امکانات در اختیار خانوار نیز تغییرات چشمگیری داشته است.
تسهیلات خانوار ایرانی
درباره شاخص تسهیلات خانوار، در سال 90 میزان خانوارهای دارای خودروی سبک به ۴۲.۱ درصد رسیده و این در حالی است که در سال ۸۵ این رقم برابر با ۳۳.۰۶ درصد بوده است. همچنین این آمار نشان می‌دهد که دسترسی خانوار‌ها به رایانه در سال ۹۰ با افزایشی معادل تقریبا ۱۰.۱ درصدی روبه‌رو شده است.
نکته جالب توجه دیگر در میان آمار مربوط به این بخش، میزان تصرف واحدهای مسکونی رایگان در کل کشور است که رقم مربوط به این امر از سال ۸۵ که معادل ۹۱۴ هزار و ۴۲۴ واحد بوده است، به ۱ میلیون و ۵۸۵ هزار و ۲۲۱ واحد در سال ۹۰ رسیده که این رقم حاکی از افزایش نزدیک ۶۷۰ هزار و ۸۰۰ واحد است.
در این میان، اجاره نشینان کشور از سال ۸۵ تا سال ۹۰ به میزان بیش از ۱ میلیون و ۶۲۵ هزار نفر افزایش داشته است، به گونه‌ای که در سال ۸۵ رقم واحدهای استیجاری در کشور معادل ۲۲.۹ درصد بوده که در سال ۹۰ به رقم ۲۶.۶ درصد رسیده است.
۳۰ درصد خانوارهای کشور در واحدهای آپارتمانی زندگی می‌کنند و نزدیک ۷۰ درصد در واحدهای معمولی غیر آپارتمانی و تنها ۰.۵ درصد از جمعیت کل کشور در چادر، کپر، زاغه و غیر از آن زیست می‌کنند.
شاخص تراکم نفر در واحد مسکونی که از تقسیم جمعیت بر شمار واحد مسکونی حاصل می‌شود و وضعیت رفاه خانوار را در فضای واحد مسکونی نشان می‌دهد، در سال ۹۰ معادل ۳.۶ نفر برای خانوار شهری و ۴.۱ نفر برای خانوار روستایی است. هر دوی این شاخص‌ها نسبت به سال ۸۵ کاهش داشته که با توجه به رشد جمعیتی، نشان از افزایش رشد واحدهای مسکونی در کشور دارد.
ویژگی‌های واحدهای مسکونی
نخستین نکته‌ای که در این بخش از گزارش سرشماری سال ۹۰ جلب توجه می‌کند، توزیع واحدهای خالی مسکونی در استان‌های کشور است.
بنا بر آمار منتشره، بیشترین میزان واحدهای خالی مسکونی در استان تهران و به میزان ۳۲۷ هزار و ۱۶۳ واحد یا حدود ۲۰ درصد کل واحدهای مسکونی خالی کشور است. این در حالی است که استان ایلام با ۰. ۵ درصد کمترین میزان واحد مسکونی خالی را در کشور از آن خود کرده است.
مقایسه آمار با سال ۸۵ حاکی از آن است که رقم واحدهای خالی در کشور در پنج سال به میزان بیش از ۱ میلیون و ۲۹ هزار واحد افزایش داشته و در تهران نزدیک ۲۱۴ هزار واحد رشد کرده است.
همچنین آمار حاکی از آن است که واحدهای مسکونی تا متراژ ۱۰۰ متر در سال ۹۰ بیش از ۶۴ درصد از سطح زیربنای کل واحدهای مسکونی را تشکیل می‌دهند که از سال ۸۵ به میزان ۳.۲ درصد رشد داشته است. عمر حدود ۷۵ درصد از واحدهای مسکونی کشور، بیش از پنج سال است و ۶ درصد از آن‌ها بیش از ۳۵ سال قدمت دارند.
سوخت مصرفی خانوار
در آخرین نگاه به وضعیت مسکن و تسهیلات خانوار در سال ۹۰ به آمار عمده‌ترین سوخت مصرفی خانوار می‌رسیم که حاکی از آن است که در سال ۹۰ خانوارهای ایرانی بیش از همه از گاز طبیعی برای پخت و پز، ایجاد گرما و تهیه آب گرم استفاده کرده‌اند. به عبارتی، گاز طبیعی با میانگین ۷۸.۱ در هر سه مورد نامبرده، بیشترین سرانه را در سوخت مصرفی خانوار از آن خود کرده است.
این آمار حاکی از آن است که از سال ۸۵ تا ۹۰ مصرف سرانه سوخت گاز طبیعی در کشور بیش از ۱۳ درصد رشد داشته است. پس از آن گاز مایع با میانگین ۹.۷ بیشترین سرانه را در سوخت مصرفی خانوار به خود اختصاص داده است.
