تصاویری از اعتراف به گناه و اتاق آن در کلیسا
اعتراف به گناه و تقاضای بخشش در نزد کشیش از سنت های کلیسای کاتولیک است.
به گزارش شفقنا، بر اساس آموزه های کلیسای کاتولیک روم آیین اعتراف یکی از آیین‌های مقدس است و اعتراف به همه گناهان بزرگ که بعد از تعمید صورت گرفته ضروری است.
به گزارش شفقنا، بر اساس آموزه های کلیسای کاتولیک روم آیین اعتراف یکی از آیین‌های مقدس است و اعتراف به همه گناهان بزرگ که بعد از تعمید صورت گرفته ضروری است.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱۳۰
انتشار یافته: ۵۵
نظر اسلام در این مورد چیه؟ پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۲:۵۱ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۵
اسلام فقط اعتراف پیش خداوند را قبول دارد. پیامبر اسلام وقتی کسی میخواست به گناهی اعتراف کند سعی میکردجلوی او بگیرد.داستانهایی در باره اقرار به زنا در پیش ایشان شنیده ایم. البته اقرار به خرم و جنایت و بعضی مسائل فرق داردم. ناشناس
| 
| ۱۸:۱۶ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۵
بیان گناه بدلیل اشاعه و از بین رفتن قبح آن درست نیست آدم فقط بايد در برابر خداي بزرگ به گناهش اعتراف وطلب بخشش كند پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۷:۱۳ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۵
اعتراف تو همه گرایشات مسیحیت وجود نداره. اگه تو کلیسای وانک در اصفهان رفته باشید می‌بینید که این اتاق وجود نداره و راهنمای کلیسا هم گفت که ما تو این گرایش اعتراف گیری نداریم. واقعا" تو هر دینی یک سری آئین بدون منطق وجود داره . پاسخ ها
سیامک
| | ۱۲:۵۴ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۵
دوست عزیز در ادیان تحریف شده هست ولی در اسلام اینطور نیست. ممکنه یک دستوری با منطق فردی من یا شما جور در نیاد ولی اگر در اون موضوع تحقیق کنید و به حرف عوام اکتفا نکنید حتما جوابش رو پیدا میکنید ناشناس
| | ۱۷:۱۱ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۵
من فکر می کنم این کار کاملا هم منطقی هست. حتی از نظر علمی هم قابل توجیه باشه. شما اولاً وقتی گناهی را برای بار اول انجام بدی و بعد اعتراف کنی مهمترین مساله پذیرفتن اشتباه است. بنابراین سعی می کنی کمتر مرتکب گناه بشی. در غیر این صورت قبح گناه زودتر کم می شه. از همه اینها که بگذریم مثل رفتن پیش مشاور هست. شاید بعضیا فکر کنن که چرا باید مسائل خصوصی رو پیش مشاور گفت اما خودشون دچار مشکلات بیشتری خواهند شد. عباس روشن ضمیر
| | ۰۲:۲۰ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
اون پسر بچه اعتراف میکنه که از کیف مامانش یک 500 تومنی ورداشته رفته مغازه فقط یک پفک بهش دادن جالب بود شهامت می خواهد اعتراف که ما ایرانی ها نداریم پاسخ ها
رامین
| | ۰۵:۴۹ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
هموطن عزیزکافی است وقتی از استرالیا برگشتیدیک پنجشنبه بعداز نماز مغرب وعشا در یکی ازمساجد دردعای کمیل شرکت کنید؛ خواهیددیدکه هموطنان ایرانی شمانیزبحد کافی "مقربالذنوب"هستندواهل اعتراف واشک ریختن برگناهان وگذشته خود میباشند. منم اعترافم اومد اعتراف یا همان درد دل خودمانباز جای شکرش باقیه تو کشورهای استکباری جایی برای درد دل وجود دارد که ملت خودشون رو خالی کنند.
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۲:۵۷ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۵
اولا این امر نه تنها باعث خالی شدن نمیشه بلکه در بسیاری از موارد کشیشهای فاسدی هم هستند که از این امر سوء استفاده میکنن.ثانیا چطور یک بشر نزد یک بشر دیگه که اونهم مثل خودشه اعتراف کنه سبک میشه؟ برای من خیلی عجیبه. شما حاضری مقابل یک آدم مثل خودت اعتراف به گناه کنی؟
ما مسلمانان برای اعتراف به گناهانمان کجا میریم ؟ شاید هم اصلا گناه نمیکنیم یعنی اصلا دروغ نمیگوئیم ، اصلا غیبت نمیکنیم ، اصلا تهمت نمیزنیم ، حق هم دیگر را نمیخوریم ، چشم ناپاک نداریم ، حب دنیا نداریم ، هرکاری میکنیم برای آخرت به خیریمان است .... خدارا هم حسابی میپرستیم و اورا همیشه حاضر و ناظر بر اعمالمان میدانیم ... انشاا... که چنین است پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۷:۰۶ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۵
اگر نمازخوان بودی می فهمیدی که برای اعتراف کجا می روند. بعضي ها هم سوء استفاده مي كنند. به نظر من این تصاویر نیاز فطری انسان به اعتراف و توبه از گناه را نشان میدهد کاش یک جایی برای اعتراف داشتیم پاسخ ها
مراد
| | ۰۲:۳۵ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
ینی اعتراف کنی حله دیگه؟ قربونت برم درد دل رو با اعتراف به گناه اشتباه نگیر آراز
| | ۰۴:۱۶ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
آمده است که انسان همواره بایستی برای اعتراف تنها به پروردگار عالم پناه ببرد. (جدا از زمان حضور پیامبران و امامان که واسطه ای بودند بین مردم خداوند)اما خداوند یکتا چنین می فرماید:
«اگر فردی نماز خوانده و دعایی نکند بر من جفا کرده است. و باز اگر شخصی دعا نموده و نماز نخواند باز بر من جفا کرده است. اما اگر نماز بخوانید و دعا کنید، اگر دعای شما را مستجاب نکنم (بیش از حد ویا غیر معقول نباشد) برشما جفا کرده ام»
برخلاف مسیحیت در اسلام مردم از اعتراف به گناه نزد دیگران نهی شده اند. گرچه انسان فقط باید نزد خدا اعتراف کند اما گاهی صحبت با انسان دیگری به انسان ارامش می دهد خيلي غيرعقليه، آدم يه غلطي كنه گناه كنه،بعد بره بشينه واسه يكي ديگه تعريف كنه تا خدا ببخشتش؟!!!!!امان از جهل و تعصب
پاسخ ها
محمد حسین/نصف جهان
| 
| ۰۴:۱۹ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
شما میتونی این کار رو قبول نداشته باشی ولی بی احترامی شما رو نه مسلمون نه غیر مسلمون قبول نداره.چرا باید به یه عمل مسیحی ها بگیم جهل و تعصب؟ما دوس داریم کسی مثلا به عید قربان ما بگه جهل و تعصب؟نه چون ما دلالیل خودمونو داریم که برای خودمونم منطقی هست این عمل هم برای پیروان مسیح منطقی و عقلانیه. این کار به عقل من کار صحیح و سالمی نیست. و به نظر نمیاد واقعا تاثیر دراز مدتی روی فرد داشته باشه. ولی شاید برای کوتاه مدت روی خود فرد تاثیر داشته باشه. چرا پیش خدا اعتراف نمی کنن میرن پیش بنده خدا (که شاید اون هم گناهکار باشه)؟ خيلي خوبه ، كاش ما هم يك جايي تو مسجدامون داشتيم و انقدر ارتباطمون با عالماي دينيمون قوي بود كه بتونيم اقرار كنيم... پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۴:۲۴ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
مسجد همان جایی است که همانند زیارت کعبه، هر شخصی لیاقت حضور در آنرا ندارد. چقدر در این زمینه دین اسلام عقلانی و منطقی است که می گوید اگر هم گناهی کردی به جز خداوند نزد هیچ کس و تحت هیچ شرایطی نباید بازگو کنی، و بازگو کردن خود گناهی دیگر است. وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَباید تنها به سوی خدا رفت و اعتراف به گناه در نزد و بخشایش گناه از او کرد، نه نزد بندگانی چون خود
زیرا که تنها او بخشنده گناهان است.
انّه هو التواب الرحیم
واقعا میشه گفت غربی ها با اون همه ازادی که در زندگی دارند ، خیلی مقید تر و مذهبی تر از ما هستند..مثلا اینجا ماه رمضان هیچ فروشگاه عرضه خوراکی باز نیست و صدها مورد طرح و ... که چی ؟ عده ای بتوانند در جایی که هیچ تحریکی نیست روزه بگیرند.. یا همین مسئله عفت و حجاب..
پاسخ ها
مراد
| | ۰۲:۳۸ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
بابا بحث اعتراف هست نه آزادی. ناشناس
| | ۱۱:۴۷ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
با چند تا عکس اینطوری قضاوت میکنی؟؟!!!! فکر میکنم از نظر دین ما این کار درستی نباشه که گناهت رو برای دیگران بازگو کنی.همیشه میگن اگر یگ گناهی کردی توبه کن و دیگه برای کسی نگو. نظر اسلام در این باره این است که اعتراف به گناه نزد انسان، خود گناه دیگری است (مگر برای اصلاح و کسب حلالیت از ذی حق)اعتراف به گناه و طلب آمرزش فقط از پیشگاه خداوند متعال است .(یک دانشجوی رشته ی حقوق) ترک گناه و معصیت شهامت می خواد نه اقرار به گناه اونم در برابر یه مخلوق دیگه که هیچکاره است اعتراف با درددل فرق می کنه چرا اینقدر سطحی فکر می کنید؟ ما مسلمانیم و طبق گفته خداوند هیچ کس حق ندارد جز در برابر او (خداوند بزرگ ) در مقابل کسی دیگر اعتراف به گناه نماید , و خود را حقیر سازد زیرا ارباب کلیسا ها همگی پر از گناه هستند . این بازی ها لازم نیست خداوند در آخرین کتاب آسمانی می فرماید ازرگ گردن به تو (انسان)نزدیکترم صادقانه توبه کن محل خاصی نیاز نیست می بخشم البته نون دونی همه جا وجوددارد اون بچه كوچيكه چه گناهي داره كه اعتراف بكنه به نظر من این نوعی تخلیه روحی است و می تواند بسیار مفید باشد پاسخ ها
مراد
| | ۰۲:۴۱ - ۱۳۹۱/۰۳/۲۶
تخلیه روحی باعث میشه که گناهت بخشیده بشه؟ هیچ میدونستی اگه اگه تخلیه روحی بشی دیگه فکر جبران گناهت نمیوفتی؟ مثلا بری یه نفرو بکشی بعد واسه آرامش و عذاب وجدان بری اعتراف کنی تا تخلیه روحی بشی و البته گناهتم بخشیده بشه، این خوبه؟ اعتراف به گناه فقط نزد خدا طلب بخشش حق مردم از صاحب حق وسپس ازخدا ودرد دل با کسی که بتواند دردی دوا کند که بهترین ان هم خداست واقعا که کم سوادین. اعتراف به گناه در برابر کشیش فقط مختص به فرقه کاتولیک است و در فرقه های دیگه از جمله پروتستان و ارتودوکس وجود نداره. در هیچ کجای انجیل هم اعتراف نزد کشیش آورده نشده. هموطنان مساملان در مورد دیگر ادیان سوادتون رو یه ذره بالا ببرین و مطالعه کنین تا این نظرات رو با افتخار اعلام نکنید. خوب حتما نتیجه بخش بوده که این همه مراجع داره حداقل از نظر تخلیه درونی وبهبود روح روان خوبه خب گیریم اعتراف به گناه کردند اونوقت اون کشیش چه کاری می تواند برای آن گناه کار بکند و از کجا معلوم که خود اون کشیش از معترف گناه کار تر نباشد ؟ و کشیش پیش چه کسی اعتراف می کند . اعتراف به گناه فقط در پیشگاه الهی مقبول است چون گناه به معنی سرپیچی از دستورات الهی است . برو حرم باصفای امام رضا -یا حرم دیگر اءمه -یا دردل شب باخدای خودت خلوت کن هم اقرار به گناهانت بکن هم تصمیم به ترک گناه بگیر وهم طلب بخشش کن نیازی هم نیست به کسی بگی سلام راستی میگن بزای هرگناهی باتوجه به اندازه
وشکل گناه مبلغی باید به آن کشیش بدهند
آیااین واقعیت دارد
در اسلام ما اعتراف در پیشگاه خداوند مجاز است. ولی.....خداییش چند نفر از ما با ایمان کامل این اعتراف را نزد خدا می بریم؟ چند نفر از ما بعد از اعتراف دیگر آن کار را نمی کنیم؟
سراغ دارم کسانی را که برای کلاهبرداری قسم به خدا می خورند. اعتراف نزد یک انسان را در مقابل قسم دروغ برای کلاهبرداری بگذارید و خود قضاوت کنید کدام گناه نابخشودنی است؟
به هر حال مهم این است که فرد از گناهی که مرتکب شده ناراحت است و یقینا پروردگار مهربان این انزجار قلبی از معصیت را بیشتر می پسندد،پس خواهش میکنم به جای زیر سئوال بردن این حرکت به قلب انسان هایی نگاه کنید که در عبادتگاه دین خود،از گناهان خود گریزانند باشد که ما نیز اینگونه باشیم و به خدای خود حالمان را عرضه کنیم. یادمون باشه که تنها خداوند ستارالعیوبه واینکه انسانها حرمت دارند و نباید آبروی خودشون را پیش همنوعانشون بریزند ویادمون باشه انسانهای دیگه پس از شنیدن گناه فرد هر چقدر هم که انسانهای شریفی باشند در دیدگاهشون تغییر ایجاد میشه واین تنها خداوند که بندگان توبه کارشو حتی از روز اول بیشتر دوست داره واین تفاوت پروردگار، با ماست پس درود بر اسلام ودستوراتش خداوندمتعال میفرماید:"ومن یغفرالذنوب الاالله"وچه کسی جز الله گناهان را میآمرزد؟همه جهانیان مخلوق وبنده خداوند متعال هستندوغفران وآمرزش گناهان فقط از خدای بزرگ وبلندمرتبه برمیآید. از بیشتر نظرات اینطور برداشت میشه که غالبا این رو غلط میدونن حتی یکی اونو جهل و تعصب دونستهواقعا چرا ما اینطور هستیم و همیشه فکر میکنیم بهترینیم
باید این مساله جا بیفته که اگه میخوایم احترام ببینیم باید احترام بذاریم
اعتراف به گناه نزد عبد خدا ذلت می آورد که در اسلام فقط در برابر خدا باید ذلیل شد.اسلام دین عزت است نه ذلت.
اخوی این کار اعتراف شهامت نمی خواهد.
آیا می دانید کشیشان با این همه اطلاعات خصوصی که به دست می آورند چه سوء استفاده هایی که نمی کنند!!؟؟