تصاویر: منزل مرحوم سیمین دانشور
سیمین دانشور نویسنده و مترجم شهیر ایرانی و همسر جلال آل احمد در سن 90 سالگی در تهران درگذشت.
عکس: روح الله یزدانی
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۸۶
انتشار یافته: ۴۶
روحش شاد پاسخ ها
کریمی
| 
| ۰۷:۵۸ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۱
واقعا آدم نمیداند به آنهایی که به "روحش شاد" گفتن ما منفی میدهند چه بگوید. چقدر بعضی ها تنگ نظر هستند...افسوس....
ببخشید میفرمایید منزلشان کجاست ؟
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۱:۵۳ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۰
شمیران ناشناس
| | ۱۷:۰۴ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۰
خیابان جانبی دبیرستان جلال آل احمد. چقدر ساده و بی آلایش ، همانند داستان هایش خانه ای ساده ولی یک دنیا عشق ودلدادگی رسیدن سیمین به جلال مبارکشان باد
با سلام واقعا عجب مردم بدی هستیم که وقتی هنرمندان ما از دنیا میروند تازه متوجه میشویم که تا به حال زنده بوده اند پاسخ ها
عبدی
| | ۲۱:۲۰ - ۱۳۹۰/۱۲/۲۰
بله یکی نیست اینو به خودت بگه همیشه کمک کاری خودمون رو به گردن دیگران می اندازیم
خدا رحمتش كنه . داستان مهين و فرهادش رو خوندم . خيلي باحاله .شماها هم بخونيم. روحش شاد.شنیدم که خودش گفت دیگه دوست ندارم شاهد داغ عزیزی باشم گریه نکن بهانه مندر خانه ات درختی خواهد رویید
و درخت هایی در شهرت
و بسیار درختان در سرزمینت
و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید
و درخت ها از باد خواهند پرسید
در راه که می آمدی
سحر را ندیدی
روحشان شاد ثروتمند بودند وثروتمند رفتند. ساده مثل دل بی آلایش و ساده خودشون سرانجام او به جلال که جلال زندگیش بود پیوستما هم به یادش سو و شون میمانیم
روحش شاد
روحش شاد یادش همچو قصه هایش گرامی یکی یه من بگه اونهایی که منفی دادن یعنی چی؟؟؟روحش شاد رو منفی داده این که دیگه خبر سیاسی نیست هی منفی بدیمبه احترام بزرگترین نویسنده زن ایران (الفاتحه مع الصلوات)
روحش شاد....................از این هنرمندان در ایران کم نیستند،بیایید تا زنده هستند درکشان کنیم.
قناعت وار تکیده بودچونان پیامی دشوار در لغتی
با چشمانی از سوال و عسل.
مردی مختصر
مردی که خلاصه ی خود بود......
جدی جدی اینجا خونه ی سیمین دانشوره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! خدايش بيامرزاد....من داستاناشونو خوندم...پيوند سيمين و جلال بعد از 50 سال مبارك خدا بيامرزدش خق زيادي به ادبيات ما داشت دوستش میداشتم.هر کس سووشون او را خوانده باشد بزرگی و عظمت سوگ او رامیفهمد .جای او نیز تا همیشه ایام مانند جلال خالی است . مرده آنست که نامش به نکویی نبرند.ای کاش وقتی که زنده بود قدرشو بیشتر میدونستیم. خدارحمتش کنه روحش شاد او در یادها می ماند بعنوان خوب خوب خوب........... بسیار دیده چون من و تو این جهان پیر مردانه زندگی کن و مردانه هم بمیر
روح جلال و سیمین دانشور شاد
برگی ازتاریخ ایران باجلال تمام رفت وبه جلال پیوست - وظیفه میراث فرهنگ است که خانه اش را بیاد اوو جلالش موزه کند اهمیت اتفاق من به توست دلهره میشوید تنهایی را وقتی که موج تو ویرانم کرد درگذشت بانوی ادبیات داستانی ایران را تسلیت عرض می کنم. روز 18 اسفند 1390 آغازی بر پایان جدایی سیمین از جلال بود چرا که پس از 42 سال دوری، سیمین دوباره به جلال پیوست. روحش شاد و یادش گرامی. نام و یاد "سیمین دانشور" و "جلال آل احمد" همیشه در ذهنها و قلبها باقی خواهد ماند. با احترام خدا رحمتش کنه ای کاش تازنده ایم قدر همدیگرو بیشتربدونیم رفتی که پرستو به جنون بنشینداین باغ به سیب سرخ خون بنشیند
رفتی که پرنده پشت پرچین بهار
پرواز تو را به "سووشون"بنشیند...
کوچ یادگار جلال،تسلیت باد
بحق يكي از اسطوره هاي ادبيات داستاني ما بود.روحش شاد.
خداحافظ روزن امید نگاه امیدوار جلالروحت شاد
غریق رحمت بی انتهای حضرت حق
شادی روحش صلوات از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش
روحش شاد و قرین رحمت ایزدی باد.
خیلی بد هستیم مرده پرستی خیلی بده عاقبتی ندارد روحش شاد تا ابد گرنپرسی حال من تازنده ام گریه وزاری ونالیدن پس از مرگم چه سود /؟ بزرگا زنی که این دخترکم بودکه پادشاهی از جلال نداشت خود به اراده ی خویش یافته بود.
براي شادي روح اين زوج ادبي يك صلوات بفرستيد خدا رحمتت کنه سیمین جان... تا دیروز خبر جدایی نادر از سیمین بود و امروز خبر پیوستن سیمین به جلال... خدا هر دوی شما را رحمت کند. روحش شاد ویادش گرامی.شاید سالها بگذرد تا یک سیمین دیگر درایران ظهورکند. یاد تو و جلال همیشه در قلبمان است چون آفتاب سوزان بودي رفتي.؟چون ابر سبكبال رفتي .ريشه داري خشك نخواهي شد.روحت شاد به شکوفه ها به باران برسان
سلام ما را
سیمین جان جاودانه ای....
چیزی که از همه بیشتر من را تحت تاثیر قرار داد زندگی ساده این بانوی بلند اوازه ایران بود....بی دلیل نیست که میگن درخت هرچه بارش بیشتر باشه سربزیر تر هستش.چقدر خوب میشه که بعضیها نیم نگاهی به منزل این زنده یاد کنن
روحش شاد، همانند ديگر بزرگان ادب و هنر ايران زمين در تنهايي چشم از جهان فروبرد و به ديار عبدي رفت. اینکه ما مردم ایران بعد از مردن کسی تازه به فکر شخص مرده میافتیم داستانی است که خود جلال آل احمد در زمان حیاتش گفته بود : من در ایران خیلی سفر کردم و با مردم نشستم و آن چیزی را که از فرهنگ مردم ایران یافتم آنکه ، در ایران " آدم زنده خوب یافت نمی شود و مرده بد"