داستان «اینترنت ملی» و نعل وارونه مسئولان؛
به اینترانت می‌رسیم یا در اینترنت می‌مانیم؟
«شما» بی‌مسما‌ترین نامی بود که می‌شد روی شبکه ملی اینترنت گذاشت؛ اینترنتی که هر جور به آن نگاه کنیم، واژه «جهانی» را نمی‌شود از آن کند، ولی گویا هستند کسانی که می‌خواهند، چرخ را از اول بسازند. شاید هم ما اشتباه می‌کنیم؛ قرار است اینترنت جایش را به اینترانت بدهد. با فرقی در اندازه یک «الف» ناقابل!
وقتی به رخدادهایی نظیر بستن راه دسترسی به ایمیل‌های گوگل و یاهو در چند روز گذشته برمی‌خوریم، آنقدر برایمان دور از باور است که نمی‌توانیم آن را هضم کنیم؛ آیا واقعا این گونه تصمیمات ناشی از خرد جمعی است؟ اگر این گونه است و موضوع نامطلوبی با این تصمیم خارج از دسترس شده، چگونه است که بدون هیچ تغییری، دوباره اوضاع به روز نخست برمی‌گردد و روز از نو و روزی از نو؟ به گزارش «تابناک»، چند ماهی است که مشکلات ارتباطی با دنیای مجازی همواره در حال بروز و ظهور است و بحث تغییرات گسترده اینترنت در آینده نامعلوم، ورد زبان بیشتر کاربران این شبکه جهانی شده است؛ جایی که مسئولان می‌خواهند پای ملی را به ماجرا باز کنند، ولی تعریف روشنی از محصول پیش رو ارایه نکرده‌اند و بازار احتمالات را رونق داده‌اند.
آن چیزی که این روز‌ها از آن به عنوان شبکه اینترنت ملی (که برای مخفف شدن دچار کمی تغییر و به شبکه ملی اینترنت «شما» تبدیل شده است!) نام می‌برند، واژه‌ای است که از روزهای آغازین انتشار قانون چهارم توسعه، بحث‌بر‌انگیز شد؛ همان زمان که یک نشریه تخصصی ارتباطات نسبت به آن واکنش نشان داد و نوشت: «چنین امکانی برای دسترسی محدود‌تر به اطلاعات در فضای مجازی نیست». این در حالی است که در کشوری مانند چین که برای خودش سردمدار دسترسی محدود به اینترنت است، شبکه اینترنت وطنی راه اندازی شده، ولی همچنان دسترسی به اینترنت هم وجود دارد.
اکنون با پدیده‌ای روبه‌رو شده‌ایم که به ظاهر «نو» است، ولی همین توصیف نیز مورد شک و تردید بسیاری قرار گرفته است. جدای اینکه نقد‌های بسیاری درباره آن نوشته شده است، هنوز چیزی به عنوان محصول نهایی این پروژه معرفی نشده و جالب اینجاست که هیچ یک از مخالفان هم دلیل روشنی برای مخالفت خود ندارند. اینجاست که همه حرکات مسئولان امر را در گذشته و حال به نام این ایده می‌نویسند و به نظر حق هم دارند.
این گونه است که فرضیات یکی پس از دیگری طرح شده و مثل تیر در تاریکی، مخاطبان کنجکاوی را نشانه می‌رود که به همین وضع کنونی اینترنت به چشم آب باریکه نگاه می‌کنند و چه بسا از دست دادن آن را با فاجعه مساوی می‌دانند؛ فرضیه‌هایی که اگر بخواهیم آن‌ها را دسته بندی کنیم، در سه دسته گنجانده می‌شوند:
نخست: اینترانت
کندی اینترنت در روزهای خاصی از سال را همه می‌دانیم، ولی گویا، به تازگی مسئولان قصد خرق عادت دارند که هر روز ممکن است به این مشکل مبتلا شویم. شاید به این دلیل است که توجیه بسیاری به ذهن نمی‌رسد و فرضیه اینترانت ملی به شدت قوت می‌گیرد؛ شبکه‌ای داخلی که محدود به مرزهای کشورمان بوده و می‌تواند لقب «ملی» هم بگیرد؛ آن هم با سرعت بیشتر، محتوای کمتر و هزار و یک تفاوت دیگر با اینترنت.
دوم: اینترانت در کنار اینترنت محدود شده
هم شبکه ملی راه اندازی شود و هم اینترنت سر جایش باقی بماند؛ با این تفاوت که دسترسی به دومی سخت شود و برای هر کسی مقدور نباشد؛ چرا؟ لابد چون اگر دسترسی به دومی محدود نشود، اولی رونق زیادی پیدا نکند. گویا، اجرای این فرضیه محتمل‌تر است؛ هرچند تفاوت زیادی با اجرای فرضیه نخست ندارد، مگر اینکه محدودیت‌های دسترسی به اینترنت اعمال نشود و بگذاریم که این دو به صورت طبیعی در کنار هم محک بخورند و خدمت رسانی کنند.
سوم: اینترنتی با لیست سفید
داستان حرف و حدیث‌های اینترنت ملی، شبیه داستان لمس فیل در یک اتاق تاریک است که یکی زبری پوست نظرش را جلب می‌کند و دیگری به خرطوم آن دست می‌کشد و خلاصه هر یک نتیجه‌ای می‌گیرد که همه چیز می‌تواند باشد، ولی قطعا فیل نیست!
اما فارغ از همه این حدسیات مبهم، گویا سکوت مسئولان یا برگرفته از به قطعیت نرسیدن در روش اجرای این شبکه است و یا از دلایلی ناشی شده که گفتنی نیست، که در دو صورت، می‌توان پرسید: اگر قرار است این شبکه مفید باشد، چرا جزییات آن را شرح نمی‌دهید و به ابهامات پاسخ نمی‌دهید؟
براستی چرا در صدد شفاف سازی طرحی برنمی‌آیید که از یک پشتوانه فکری برخوردار است؟
آیا این سکوت به سود این طرح است که ملزم به اجرایش هستید؟
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۲۷
انتشار یافته: ۹
کابل‌ها و لنگرها !ایران جایی است که در آن، «سرعت اینترنتت چطوره؟» بخشی از احوالپرسی روزمره است.
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۷:۳۳ - ۱۳۹۰/۱۱/۲۹
من که آخرش نفهمیدم چی شد ای خداااااااااااااااآخه ما چه گناهی کردیم ایران به دنیا اومدیم و بعدش چه گناهی کردیم پول نداریم بزاریم از ایران بریم؟؟؟؟؟
سکوت مسولان واسه اینه که میخوان ییهو اجراش کنن بعد نتیجش هرچی شدشد .مشورت و نظر ما هم که مهم نیست. یعنی مردم ما خودشون نمی‌دونن از اینترنت باید چطوری استفاده کنند؟ یعنی اینقدر ما از اینترنت بد استفاده می‌کنیم که مسئولین باید به ما بگن کجا بریم و کجا نریم؟ این توهین به مردم با فرهنگ کشور ما نیست؟ به جای این رفتار توهین‌آمیز با مردم بهتره آقایان ببینن مشکل کارشون چیه که مردم این‌طوری هستند!!!! اينترانت از کلمه رانت حودمان مي آيد لذا اينترانت با پشتوانه رانت چه شود !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! تا وضعیت اینه .... ؟ به نظم اين كار منطقي نيست. بسياري از كاربران از طريق اينترنت جهاني نيازمنديهاي اطلاعاتي خود را بر طرف ميكنند . محدود كردن استفاده از اينترنت به چند سايت سفيد و عدم دسترسي به باقي اينترنت باعث سرخوردگي خواهد شد. در كنار اين مطلب بسياري از كارهاي روزمره ما وابسته به اينترنت شده و مثلا همين قطع شدن ايميل ها باعث خسارت به خيلي ها گرديد. چرا مي خواهند با يك اقدام نسنجيده و غيركارشناسي بدون درنظر گرفتن جوانب كاري كنند و بعدا مجددا آن را آزاد كنند. بعلاوه اينكه در كنار تبليغ دولت الكترونيك و ترويج استفاده از اينترنت جبوگيري از استفاده از اينترنت جاي سوال دارد. محدوديت شديد اينترنت در دنياي امروز يك عقبگرد و آب در هاون كوبيدن است!! محدوديت اطلاعاتي بدون شك ضررش در دراز مدت بيشتر از فضاي باز اطلاعاتي است.