در روزهای گذشته، رئيس سازمان محیط زیست سخنانی گفت که در نوع خود جالب توجه بود؛ سخنانی که یکی از مهمترین خواستههای افکار عمومی در چندین و چند سال گذشته بود؛ اما جای بسی تأسف دارد که برای مدیران ما همیشه مرغ همسایه غاز است و چنان که در این مورد باید به آقای محمدی زاده گفت: آقای رئیس، «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است».
به گزارش «تابناک»، محمدی زاده روز گذشته در مراسم افتتاح نخستين مرکز کنترل و پایش محیط زیست کشور ـ که اطلاعات همه صنايع آلاينده کشور را در اختيار اين سازمان میگذارد ـ به کسانی که در چند وقت اخیر به سیاه نمایی در زمینه آلودگی هوای تهران پرداخته بودند، توصیه کرد که از مردم عذر خواهی کنند.
محمدی زاده گفت: «از راهی که میرویم، مطمئنیم و توصيه میکنم کسانی که با سیاهنمایی و بد جلوه دادن و دادن اطلاعات نادرست مردم را در مورد آلودگی هوا نگران میکنند، از آنان عذرخواهی کنند».
این البته فرهنگی پسندیده است که اگر هر یک از ما در مقام و جایگاهی هستیم و نتوانستیم وظایف خود را درباره ذی حق خود به درستی انجام دهیم، دست کم اگر آنها را به حق طبیعی شان نمی رسانیم، از آنها عذرخواهی کنیم. اما اگر ما باعث سقوط 36 پلهای محیط زیست کشورمان در شاخصهای کارایی جهانی میشویم، آمار مراکز معتبر را تکذیب نکنیم و از مردم عذر خواهی کنیم. اگر ما موجب نابودی جنگ ابر، پارک پردیسان، باغ گیاهشناسی نوشهر و هزار و یک ثروت طبیعی این مملکت میشویم، دستکم از مردم عذر خواهی کنیم.
آقای رئیس! حرف شما را شنیدیم. ما به جای رسانههایی که در زمینه آلودگی هوای تهران سیاه نمایی (چیزی که خود سیاه است) کردند، از مردم، تهرانیها، افکار عمومی، همه و همه عذرخواهی میکنیم، ولی شما چطور؟ شما که از قضا گفتید: «برخی به نامردی باران و باد را عامل نجات هوای تهران از آلودگی میدانند، حال آن که وضعیت هوای تهران در همه مؤلفههای آلاینده از سال پيش و دو سال پيش بهتر شده و علت آن تولید بهتر خودرو و سوخت و توسعه حمل و نقل عمومی است».
این را البته به قضاوت افکار عمومی میگذاریم که هم هوای تهران را هر روز تنفس میکنند و هم سوار خودروهایی میشوند که شما مدعی بهتر شدن آنها هستید و هم از همین سوختهایی که شما گفتید، استفاده میکنند.