در کارزار انتخاباتی مصر چه گذشت؟
نکته جالب این است که ده عضو پارلمان آینده مصر، منصوب شورای عالی نظامی خواهند بود. یک سوم هم باید لزوما نامزدهای مستقل غیر حزبی باشند؛ اما چرا این گونه است و چه چالشی در کوتاه مدت برای پارلمان مصر بروز خواهد کرد؟
سرویس بین‌الملل ـ سرانجام در بازار انتخاباتی مصر، حزب عدالت و آزادی وابسته به اخوان المسلمین مصر، مقام نخست را در هر سه مرحله انتخابات پارلمانی این کشور به دست آورد. نتیجه تحولات انتخاباتی جاری در این کشور، می‌تواند آینده روشنی برای ملت مصر رقم زند.
به گزارش «تابناک»، در این انتخابات كه تركيبي از نامزدهاي شركت كننده در ليست احزاب و همچنين شركت كنندگان مستقل در آن حضور داشتند، در پایان، حزب آزادي و عدالت وابسته به اخوان المسلمين با 127 کرسی دارای بيشترين آرا شد و حزب سلفي النور در رتبه بعدي قرار گرفت.
احزاب و گروه‌هاي ديگر، از جمله نامزدهاي مستقل، حزب ليبرال الوفد و ائتلاف المصريه كه متشكل از ليبرال‌ها و احزاب چپ هستند، به ترتيب در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفتند.
نکته جالب این که ده عضو پارلمان آینده مصر، منصوب شورای عالی نظامی خواهند بود. یک سوم هم باید لزوما نامزدهای مستقل غیر حزبی باشند تا با ائتلاف این دو گروه اخیر با لیبرال‌ها و چپ‌ها، موازنه‌ای در بین اسلام‌گرایان و مخالفان آنان برقرار شود تا حتی به رغم انتخاب توسط مردم اسلام‌گرایان در صحنه سیاسی مصر تعیین کننده نباشند.
با ائتلاف حزب عدالت و توسعه با حزب «الوفد» که بسیار محتمل به نظر می‌رسد، اسلام‌گرا‌ها می‌توانند بیش از 50 درصد کرسی‌های پارلمان را در اختیار خود گیرند. این پیروزی با توجه به موضع‌گیری‌های صریح مقامات اخوان در رابطه با اسرائیل و آینده روابط مصر با رژیم صهیونیستی، مطمئنا مقامات این رژیم را با نگرانی روبه‌رو کرده است.
پيروزي اخوان المسلمین در انتخابات پارلماني، پرسش‌های بيشماري را درباره سرنوشت روابط مصر و اسرائيل مطرح مي‌کند، به ويژه آنکه اخواني‌ها در سه دهه حاکميت مبارک بر کشور، همواره سياست مبارزه و مقاومت در برابر رژيم صهيونيستي را در پیش گرفته بودند، به گونه‌ای که نایب رئیس جماعت اخوان المسلمین در آن دوران تأکید می‌کرد، جماعت اخوان در هیچ شرایطی، اسرائیل را به رسمیت نخواهد شناخت و تصمیم‌گیرنده اصلی درباره قرارداد کمپ‌دیوید، نخست پارلمان و سرانجام مردم مصر هستند.
حال با توجه به وضعیت درونی و منطقه‌ای مصر و نیز شرایط بین المللی، پاسخ به پرسش آینده روابط مصر و اسرائیل، کمی پیچیده و با دشواری همراه است. از سوی دیگر، نتیجه انتخابات آینده ریاست جمهوری مصر نیز می‌تواند تا اندازه‌ای ما را به پاسخ نزدیکتر کند.
با این حال، شواهد و قرائن نشان می‌دهد که در درجه نخست، ملت مصر مخالف رابطه مصر با اسرائیل به شیوه دوران حسنی مبارک است و از سوی دیگر، مواضع گذشته و کنونی جماعت اخوان، حکایت از ناسازگاری و دشمنی دیرینه این گروه با رژیم صهیونیستی دارد.
بنابراین، باید در کوتاه مدت شاهد تغییر و دگرگونی در روابط رسمی و غیر رسمی میان مصر با رژیم صهیونیستی باشیم، تا به تدریج فعالیت‌های پارلمانی این حزب برای تصویب قوانینی که بتوانند از راه قانونی، روابط خودشان را در مسیر منافع ملی قرار دهند؛ اما نباید از این نکته غافل شد که حزب اخوان المسلمین (آزادی و عدالت) مجبور است برای ائتلاف و به دست آوردن آرای اکثریت در پارلمان، تا اندازه‌ای مواضع خود را برای اتحاد تعدیل کند.
البته انتخابات آینده ریاست جمهوری مصر که در اواخر خرداد سال بعد است، می‌تواند کفه‌های قدرت سیاسی و جبهه‌گیری‌ها و فرایند توزیع قدرت را در مصر روشنتر نماید و پس از آن است که اخوان المسلمین، می‌تواند با فراخ بال بیشتر به گسترش ایده‌ها و نظریاتش در همه ابعاد حکومت مصر بپردازد.
خطرناك‌ترين رخدادي كه مي‌توانست براي حركت و جنبش مردم مصر روي دهد، اين بود كه هدف و مقصد خود را گم كرده و از راه اصلي‌اش منحرف می‌شد و بيشترين ترس و نگراني اين بود كه انقلاب مصر در معرض چنين چالشي قرار بگيرد.
ولی خوشبختانه مردم مصر در انتخابات اخیر پارلمانی که در مدتي بيش از سه ماه و در سه مرحله انجام گرفت، نشان داد که مردم نمی‌گذارند آرمان‌های انقلاب فراموش و مصادره شود.
به گزارش «تابناک»، در این انتخابات كه تركيبي از نامزدهاي شركت كننده در ليست احزاب و همچنين شركت كنندگان مستقل در آن حضور داشتند، در پایان، حزب آزادي و عدالت وابسته به اخوان المسلمين با 127 کرسی دارای بيشترين آرا شد و حزب سلفي النور در رتبه بعدي قرار گرفت.
احزاب و گروه‌هاي ديگر، از جمله نامزدهاي مستقل، حزب ليبرال الوفد و ائتلاف المصريه كه متشكل از ليبرال‌ها و احزاب چپ هستند، به ترتيب در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفتند.
نکته جالب این که ده عضو پارلمان آینده مصر، منصوب شورای عالی نظامی خواهند بود. یک سوم هم باید لزوما نامزدهای مستقل غیر حزبی باشند تا با ائتلاف این دو گروه اخیر با لیبرال‌ها و چپ‌ها، موازنه‌ای در بین اسلام‌گرایان و مخالفان آنان برقرار شود تا حتی به رغم انتخاب توسط مردم اسلام‌گرایان در صحنه سیاسی مصر تعیین کننده نباشند.
با ائتلاف حزب عدالت و توسعه با حزب «الوفد» که بسیار محتمل به نظر می‌رسد، اسلام‌گرا‌ها می‌توانند بیش از 50 درصد کرسی‌های پارلمان را در اختیار خود گیرند. این پیروزی با توجه به موضع‌گیری‌های صریح مقامات اخوان در رابطه با اسرائیل و آینده روابط مصر با رژیم صهیونیستی، مطمئنا مقامات این رژیم را با نگرانی روبه‌رو کرده است.
پيروزي اخوان المسلمین در انتخابات پارلماني، پرسش‌های بيشماري را درباره سرنوشت روابط مصر و اسرائيل مطرح مي‌کند، به ويژه آنکه اخواني‌ها در سه دهه حاکميت مبارک بر کشور، همواره سياست مبارزه و مقاومت در برابر رژيم صهيونيستي را در پیش گرفته بودند، به گونه‌ای که نایب رئیس جماعت اخوان المسلمین در آن دوران تأکید می‌کرد، جماعت اخوان در هیچ شرایطی، اسرائیل را به رسمیت نخواهد شناخت و تصمیم‌گیرنده اصلی درباره قرارداد کمپ‌دیوید، نخست پارلمان و سرانجام مردم مصر هستند.
حال با توجه به وضعیت درونی و منطقه‌ای مصر و نیز شرایط بین المللی، پاسخ به پرسش آینده روابط مصر و اسرائیل، کمی پیچیده و با دشواری همراه است. از سوی دیگر، نتیجه انتخابات آینده ریاست جمهوری مصر نیز می‌تواند تا اندازه‌ای ما را به پاسخ نزدیکتر کند.
با این حال، شواهد و قرائن نشان می‌دهد که در درجه نخست، ملت مصر مخالف رابطه مصر با اسرائیل به شیوه دوران حسنی مبارک است و از سوی دیگر، مواضع گذشته و کنونی جماعت اخوان، حکایت از ناسازگاری و دشمنی دیرینه این گروه با رژیم صهیونیستی دارد.
بنابراین، باید در کوتاه مدت شاهد تغییر و دگرگونی در روابط رسمی و غیر رسمی میان مصر با رژیم صهیونیستی باشیم، تا به تدریج فعالیت‌های پارلمانی این حزب برای تصویب قوانینی که بتوانند از راه قانونی، روابط خودشان را در مسیر منافع ملی قرار دهند؛ اما نباید از این نکته غافل شد که حزب اخوان المسلمین (آزادی و عدالت) مجبور است برای ائتلاف و به دست آوردن آرای اکثریت در پارلمان، تا اندازه‌ای مواضع خود را برای اتحاد تعدیل کند.
البته انتخابات آینده ریاست جمهوری مصر که در اواخر خرداد سال بعد است، می‌تواند کفه‌های قدرت سیاسی و جبهه‌گیری‌ها و فرایند توزیع قدرت را در مصر روشنتر نماید و پس از آن است که اخوان المسلمین، می‌تواند با فراخ بال بیشتر به گسترش ایده‌ها و نظریاتش در همه ابعاد حکومت مصر بپردازد.
خطرناك‌ترين رخدادي كه مي‌توانست براي حركت و جنبش مردم مصر روي دهد، اين بود كه هدف و مقصد خود را گم كرده و از راه اصلي‌اش منحرف می‌شد و بيشترين ترس و نگراني اين بود كه انقلاب مصر در معرض چنين چالشي قرار بگيرد.
ولی خوشبختانه مردم مصر در انتخابات اخیر پارلمانی که در مدتي بيش از سه ماه و در سه مرحله انجام گرفت، نشان داد که مردم نمی‌گذارند آرمان‌های انقلاب فراموش و مصادره شود.
