مقایسه مدارس ژاپن با مدارس ایران
آموزشِ مسئولیت پذیری با دادن مسئولیت های کوچک به کودکان مثل پرورش یک گل و وادار به پاسخگویی نسبت به این مسئولیت.
«24« نوشت:
ژاپن کشوری است که تقریبا منابع زیرزمینی و معدنی خاصی ندارد و از طرفی دائما در معرض سیل، زلزله، طوفان، سونامی، کوه های آتشفشانی و سایر بلایای طبیعی است.
در زیر بعضی ویژگی های مدارس دوره ابتدایی و راهنمایی در ژاپن را می خوانید:
به دانش آموز نمره داده نمی شود و هیچ دانش آموزی مردود نخواهد شد. نمره، ابزاری برای کنترل نیست و مربی واقعا پرورش دهنده است.
کار گروهی مبانی آموزش است. کلوپ ها و گروه های مختلف در مدارس فعال هستند و دانش آموز در گروه های مختلف عضو می شود و کار جمعی را می آموزد.
آموزشِ مسئولیت پذیری با دادن مسئولیت های کوچک به کودکان مثل پرورش یک گل و وادار به پاسخگویی نسبت به این مسئولیت.
هزینه آموزش در تمام مدارس روستاها و شهرها یکسان است.
در ژاپن، سرایدار وجود ندارد و وظیفه تمیز نگه داشتن مدارس حتی سرویس های بهداشتی به صورت گروهی به دانش آموزان سپرده می شود.
در مدارس ژاپن، گروه های ویژه ای مثل شاگرد اول ها، با استعدادها، پیشتازان و فرزانگان وجود ندارد و همه می توانند در اردوها و برنامه های مختلف شرکت کنند.
همه دانش آموزان با هر شکل و قیافه و وضعیت مالی و استعداد در هر جای کشور (پایتخت و شهر و روستا) به طور یکسان آموزش می بینند و مدارس تیزهوشان یا مدارس ویژه وجود ندارد. در ژاپن استعداد ها شناسایی می شود و بعد از دوره راهنمایی تفکیک ها صورت می گیرد. به کسی به خاطر یک استعداد خاص نسبت به دیگران بهای خاصی داده نمیشه چون هر کدام از دانش آموزان در زمینه خاصی استعداد دارند.
در مدارس ژاپن، شادی و سر و صدا و جنجال موج میزند و کسی با چوب و کتک و فحش و تشر مانع از خوشحالی و جیغ و داد و تحرک بچه ها نمی شود.
برنامه های ویژه ای برای شاد نگهداشتن دانش آموزان در مدارس ژاپن در نظر گرفته می شود.
ژاپنی ها اصلا از خرج کردن برای تجهیز مدارس ابایی ندارند و بودجه های هنگفتی صرف تجهیز مدارس به کتابخانه، آزمایشگاه، زمین بازی، وسایل ورزشی، استخر شنا، سالن نمایش، وسائل سمعی و بصیری و حتی گلخانه می شود.
تمیز کردن مدارس توسط دانش آموزان ژاپنی
تجهیزات مدارس ژاپن
مدارس ژاپن
حال شما نظام تربیتی در ایران را در نظر بگیرید که:
نمره ملاک اصلی است
هیچ دو مدرسه ای مثل هم نیستند
تفاوت مدارس شهر و روستا، از زمین تا آسمان است
کافی است دانش آموزی نمرات خوبی داشته باشد تا به عنوان گل سر سبد مدرسه انتخاب شود
یک دانش آموز به دلیل نمرات خوبش حق شرکت در تمام اردوها را دارد و فلان دانش آموز دیگر حتی یک اردو هم نتوانسته برود.
تشکیل گروه هایی مثل فرزانگان و پیشتازان و استفاده خاص افراد این گروه ها از امکانات آموزش و پرورش, که متاسفانه افراد این گروه ها معمولا همان شاگرد اول های مدارس هستند.
بسیاری از دانش آموزان به دلیل وضعیت مالی خوب و رفتن به مدارس خاص، آینده تضمین شده ای دارند و بسیاری از دانش آموزان پراستعداد امکان رشد ندارند.
آموزش کار گروهی هم که دیگه نیاز به گفتن ندارد...
وضعیت تجهیز مدارس هم.... (خود من تا دوره دانشگاه فقط یکی دو بار رفتم آزمایشگاه که امکان دست زدن به وسائل رو هم نداشتم)
ژاپن کشوری است که تقریبا منابع زیرزمینی و معدنی خاصی ندارد و از طرفی دائما در معرض سیل، زلزله، طوفان، سونامی، کوه های آتشفشانی و سایر بلایای طبیعی است.
در زیر بعضی ویژگی های مدارس دوره ابتدایی و راهنمایی در ژاپن را می خوانید:
به دانش آموز نمره داده نمی شود و هیچ دانش آموزی مردود نخواهد شد. نمره، ابزاری برای کنترل نیست و مربی واقعا پرورش دهنده است.
کار گروهی مبانی آموزش است. کلوپ ها و گروه های مختلف در مدارس فعال هستند و دانش آموز در گروه های مختلف عضو می شود و کار جمعی را می آموزد.
آموزشِ مسئولیت پذیری با دادن مسئولیت های کوچک به کودکان مثل پرورش یک گل و وادار به پاسخگویی نسبت به این مسئولیت.
هزینه آموزش در تمام مدارس روستاها و شهرها یکسان است.
در ژاپن، سرایدار وجود ندارد و وظیفه تمیز نگه داشتن مدارس حتی سرویس های بهداشتی به صورت گروهی به دانش آموزان سپرده می شود.
در مدارس ژاپن، گروه های ویژه ای مثل شاگرد اول ها، با استعدادها، پیشتازان و فرزانگان وجود ندارد و همه می توانند در اردوها و برنامه های مختلف شرکت کنند.
همه دانش آموزان با هر شکل و قیافه و وضعیت مالی و استعداد در هر جای کشور (پایتخت و شهر و روستا) به طور یکسان آموزش می بینند و مدارس تیزهوشان یا مدارس ویژه وجود ندارد. در ژاپن استعداد ها شناسایی می شود و بعد از دوره راهنمایی تفکیک ها صورت می گیرد. به کسی به خاطر یک استعداد خاص نسبت به دیگران بهای خاصی داده نمیشه چون هر کدام از دانش آموزان در زمینه خاصی استعداد دارند.
در مدارس ژاپن، شادی و سر و صدا و جنجال موج میزند و کسی با چوب و کتک و فحش و تشر مانع از خوشحالی و جیغ و داد و تحرک بچه ها نمی شود.
برنامه های ویژه ای برای شاد نگهداشتن دانش آموزان در مدارس ژاپن در نظر گرفته می شود.
ژاپنی ها اصلا از خرج کردن برای تجهیز مدارس ابایی ندارند و بودجه های هنگفتی صرف تجهیز مدارس به کتابخانه، آزمایشگاه، زمین بازی، وسایل ورزشی، استخر شنا، سالن نمایش، وسائل سمعی و بصیری و حتی گلخانه می شود.
تمیز کردن مدارس توسط دانش آموزان ژاپنی
تجهیزات مدارس ژاپن
مدارس ژاپن
حال شما نظام تربیتی در ایران را در نظر بگیرید که:
نمره ملاک اصلی است
هیچ دو مدرسه ای مثل هم نیستند
تفاوت مدارس شهر و روستا، از زمین تا آسمان است
کافی است دانش آموزی نمرات خوبی داشته باشد تا به عنوان گل سر سبد مدرسه انتخاب شود
یک دانش آموز به دلیل نمرات خوبش حق شرکت در تمام اردوها را دارد و فلان دانش آموز دیگر حتی یک اردو هم نتوانسته برود.
تشکیل گروه هایی مثل فرزانگان و پیشتازان و استفاده خاص افراد این گروه ها از امکانات آموزش و پرورش, که متاسفانه افراد این گروه ها معمولا همان شاگرد اول های مدارس هستند.
بسیاری از دانش آموزان به دلیل وضعیت مالی خوب و رفتن به مدارس خاص، آینده تضمین شده ای دارند و بسیاری از دانش آموزان پراستعداد امکان رشد ندارند.
آموزش کار گروهی هم که دیگه نیاز به گفتن ندارد...
وضعیت تجهیز مدارس هم.... (خود من تا دوره دانشگاه فقط یکی دو بار رفتم آزمایشگاه که امکان دست زدن به وسائل رو هم نداشتم)
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۱۴۴
انتشار یافته: ۹۵
ای بابا چیزا می گی تابی جون فکرش رو بکن الان با این بچه های نازپرورده که نمیشه بهشون گفت بالای چشمت ابرو مثلا یه مدرسه بگه نظافت مدرسه و دستشویی با بچه ها همه مادر پدرا صف می کشن جلوی مدرسه و تا تعطیلی مدرسه پیش می رن ... حرفا می زنی ها... الان بچه های ما اتاق خودشون رو هم تمیز نمی کنن چه برسه به مدرسه پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۲:۰۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
فقط نظافتشو میبینی يادم مياد تازه اگه نمره خوبي هم سر كلاس نمي گرفتيم با شلنگ يا خط كش كتك هم مي خورديمبعد تو خونه هم بخاطر اون نمره كم از پدر و مادرمون هم كتك مي خورديم.
خلاصه مدرسه ها تو ايران كماندو پرورش مي دادند
درود بر نویسنده این مطلب, اگر ما یاد بگیریم که از این مطالب سازنده در فضای اینترنت زیاد استفاده کنیم می تونیم امیدوار باشیم تا خواسته های مردم به سمت سازندگی حرکت کنه.
پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۲۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
آفرین من هم براستی امیدوارم هر کدوم از ما از خودش شروع کنه رفتار درست رو مانند پاکیزگی نظم سختکوشی ادب..ما کسی رو نمی تونیم تغییر بدیم اما خودمون رو چرا. برای مدرسه تیز هوشان هم د ر ایران قشر خاصی سهمیه دارند که این می تواند به عنوان جک در تاریخ اموزشی جهان ثبت شود پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۱:۵۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
دختر و پسر من در تیزهوشان اصفهان درس خواندند هیچ فرقی از نظر امکانات و معلمان با مدارس غیر انتفاعی خوب شهر ندارد فقط در تیزهوشان بچه ها درسخوان تر هستند همین از امکانات خاص یا روشهای تدریس متفاوت هیچ خبری نیست بیشتر بچه ها هم کلاس خصوصی میروند كلا" سيستم مدارس ايران كپي شده از پادگانهاي نظامي است. هيچكس از درس خواندن در يك پادگان خوشحال نيست. يادم مي آيد كه در دوران مدرسه با وجود اينكه كتابها و اكثر مطالب درسي را دوست مي داشتم اما از محيط مدرسه بيزار بودم. مخصوصا" از صبحگاه روزهاي سرد كه مجبور بودم بدون حركت و بدون كلاه در سرما بايستم. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۷:۳۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
پادگان نظامي!!! وقتي توي كلاسها بچه ها با گچ به جون هم ميفتن و همش در حال فوتبال بازي كردن هستن و مدير مدرسه رو هم هيچ به حساب نميارن اونوقت به اين ميگي پادگان؟ پيامبر ما در مورد علم آموزي چي فرمودند .؟ آنقدر كه از هم فاصله دارند،كلا دو پديده غير قابل مقايسه هستند ينجا فقط به چند مورد اشاره شده... به شدت باهات موافقم تابی اصلا در فرهنگ ژاپن نظافت يك ارزش است براي همين همه با علاقه به آن مي پردازند . شايد باور نشود كه نظافت سرويس هاي بهداشتي يك كارگاه با ده نفر پرسنل مرد در ژاپن بخشي از كارهاي روزمره همسر صاحب كارگاه بود. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۳:۲۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
در كلاس آموزشي يك ژاپني در ايران عكسي نشان داده شد كه يك مدير ابزار نظافت بدست گرفته بود و با افتخار در حال انجام نظافت بودو يكي از بستگان كه در زاپن كار مي كرد مي گفت مدير و صاحب كارخانه با دوچرخه به سر كار مي آمد!!!
حالا مقايسه كن با مديران ايراني!!!!!!!!
فرشاد
| | ۱۵:۰۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
برای همین هم هست که وقتی بزرگ هم شدیم فرهنگ استفاده از سرویس بهداشتی عمومی رو هم بلد نیستیم. ناشناس
| | ۱۶:۳۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
بیچاره زن ها چرا خود مردها نمیشستن؟
الان که ماشاالله خوبه اگه زمان ما بودی و طعم چوب و فلک رو میچشیدی چی میگفتی . ولی باز هم نمیدونم چرا زمان ما دانش اموزان با همه سختیهای تحصیل بیشتر از حالا به ثمر مینشستند و مهندس و دکتر های بهتری میشدند.
هه تعجب نداره که ما ایرانیم اونا ژاپن حالا می فهم که آنها کجا هستند وما کجا پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۲:۵۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
کمی دیر فهمیدی! تکالیف اموزشی دوره ابتدایی چنان است که باید والدین انرا انجام دهند زیرا تناسبی با توانایی کودک ندارد و این یعنی اموزش مسولیت ناپذیری کودکان. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۳:۲۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
گل گفتيما هر روز يك برنامه تحقيقي براي دختر چهارم ابتدايي داريم كه بايد مادرش انجام دهد.
تو مملكت ما بجاي اينكه براي تجهیز مدارس ابایی مداشته باشند و بودجه های هنگفتی صرف تجهیز مدارس . کتابخانه، آزمایشگاه، زمین بازی، وسایل ورزشی، استخر شنا، سالن نمایش، وسائل سمعی و بصیری .... كنند خرج معلمين ميكنند و هيچ ابئي ندارن . پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۱۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
اتفاقا خرج معلمین هم نمی کنند. ایراد کار هم در همین است که اموزگاران با وجود دغدغه های بسیار نه کار علمی درستی انجام میدهند نه کار پرورشی حقوق معلمان ایرانی و ژاپنی رو هم مقایسه می کردید. معلم ایرانی وقتی برای این کارا نداره چون برای هزینه زندگیش باید یا مسافر کشی کنه یا در بنگاه باشه و یا با هزار توهین و تحقیر بیشتر مجبور باشه کلاس خصوصی بره وقتی برای طرح و ابتکار و...... باقی نمی مونه اشکم درومد باورکنید دوران مدرسه مارو جوری کتک میزدند که اسرا رو هم اونجوری نمی زدند
پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۲:۱۴ - ۱۴۰۲/۰۱/۱۷
مگه چند سالته دادا ? روش تدریس مکتب خانه ای ,برا دهه ۴۰ به بالاست ...
ناشناس
| | ۰۲:۱۷ - ۱۴۰۲/۰۱/۱۷
فک کنم هیچ اطلاعاتی از مدارس خارج ایران ندارین که این انتقاد رو میکنین . اتفاقا توی خارج اینجوری هست . طرف میره اونجا با هزار بدبختی , که بره هم درس بده . هم کار کنه . توی ایران اتفاقا همه چون خیلی غر میزنن , زمانی برای تلاش بیشتر نمیکنن . فقط در حال مطالبه گری هستن تابناك عزيز واقعاً ممنونم.هميشه خبرها،نظرات و بحثهاي بيطرفانه رواعلام ميكني عزيزم.
دادا! شما يك سواري بنر 2011 را با پيكان47 مقايسه ميكنيد! این تبعیض ها توی ایران از همین خانواده ها شروع میشه، پدر و مادر شروع میکنن به مقایسه فرزند خودشون با دیگران، وقتی خانواده های ایرانی با این همه ادعا اینطوری باشن نباید از حکومت گله ای داشته باشیم... تابناک عزیزهمیشه دو چیز مشابه را باهم مقایسه میکنند
مثل بنز با بی ام دبلیو. نمیان که بنز رو با پژو مقایسه کنند.اصلا چه ربطی به هم داره؟
حالا شباهت ما با ژاپن چیه؟
مقایسه یک کشور پیشرفته که حدود 100 سال از کشور ما جلوتره درست نیست. واقعا با این چشم هم چشمی که توی ایران هست والدین در جهت نابود کردن استعداد های بچه ها پیشتاز هستند من پسرم اول ابتدايي هست كتاب رياضي سودوكو گذاشتن فارسي رو نستعليق شما بگين من چيكار كنم ما کلاً کشور صدم جهانیم و ژاپن سوم . در بعضی جهات مثل نفت و گاز نفرات اولیم و در نداشتن مواد مخدر اینا هم نفر آخر . بنابراین کلاً کشور متوسطی هستیم و در رده آمریکا و ژاپن اینا نیستیم . اما از اتیوپی و بورکینا فاسو اینا بالاتریم . مثلا یکی از اموزشها اینه که توی چند جلسه به دانش اموزان دوره ابتدایی به صورت عملی نحوه ایستادن توی صف رو یاد میدن. چیزی که خیلی از ماها تو بزرگسالی هم یاد نمی گیریم!! ما که پیشتازان و استعداد و شاگرد اول و اینا بودیم از نظر امکانات و چیزهای دیگه فرقی با بقیه نداشتیم. تازه هر وقت هم می خواستند جایزه بدهند زنگ می زدن خونه که اولیا کادو بخرن ببرن بدن تا تو مدرسه سر صف بدن به من!!!! اما در مدارس مفيد نظافت كلاسها بعهده دانش آموزان است و گاها هم دانش آموزان به نظافت كلي مدرس مي پردازند هيچ مادر و پدري هم به خودش اجازه اعتراض نميدهد. بچه ها هم آنقدر مدرسه اشان را دوست دارند كه تا ديروقت در مدرسه مانده و كارهاي درسي را در آنجا انجام مي دهند و بعد از قبولي در دانشگاه هم اكثرا ارتباط خودشان را با مدرسه حفظ مي كنند به یه چیزی دقت کردین؟این که این مطلب تقریبا جز اولین مطالبی بود که تعداد منفی دهنده ها برای هر نظر صفر بود :دی
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۶:۰۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۰۵
برادر من حرف حق که منفی نداره!! روزي يه خانم معلم مدرسه غير انتفاعي سوار كردم صحبت حقوق شد گفت تو كرج 120 تومن مي دن تو تهران 300 حالا شما بقيه مطلب رو برو تا آخر معلمي كه 120 ماهي بگيره نا داره برا تربيت بچه؟ در مدارس آنها آموزش ساخت ربات و کامپیوتر می دهند اما اینجا هنوز روی ساخت مدار ساده برق روی تخته یا آینه ها درجا می زنند . امروزه توی مدارس ایرانی فقط تجملات یاد میدن خواهر زاده ام کلاس سوم دبستانه (یه مدرسه دولتی) به بهانه های مختلف یه بچه باید برای همه ی همکلاسیهاش کادو بخره ، هر ماه اون بچه هایی که توی اون ماه تولدشونه باید با هم کیک و خوراکی برای کلاس بخرن ، بابت جشن تکلیف 50تومان پول از هر بچه گرفتن و جشن گرفتن ، کلاس اول که بود موقع تدریس حروف الفبا هر بچه ای اسمش با هر حرفی شروع میشد باید کادویی که اسمش با همون حرف شروع میشه برای همه ی کلاس میخرید .
درحالی که زمان ما از این همه تجملات خبری نبود و فضای آموزشی به جای اینکه لوس باشه صمیمی بود . از تجملات کمتر خبر بود. با این کارا روحیه ی بچه شاد نمیشه .
من كاملا مخلف اينم كه مثل ژاپني ها رفتار كنيم من ميگم بايد حتما يه باباي مدرسه باشه تا همه اين كارها رو بكنه كي حالشو داره توالت بشوره و نمره گرفتن كاري نداره با مدير و خود معلم مشكل حل كن تازه در آينده هم با پول بابات موفق خواهي بود قربون همه پولدارا..... چرا شما فقط مدارس را مقایسه می کنید؟ مثلاً بانکها ، بیمه های درمانی ٍثالث و...چرا واقعاً هر روز یک مورد را کسانی که در آن کشور بوده اند برای مردم از طریق همین سایت مردمی بازگو نمی کنند؟مدارس ما هم از دل همین جامعه هستند. مگر جامعه ما مدینه فاضله است و مدارس ما وصله ناجور؟ همین مدارس با دانش آموزان معصوم و معلمان دلسوز پاکترین جا در کشور است و شک نکنید و اعتماد اولیا به مدارس و معلمان بزرگترین دلیل است . با تشکر از سایت تابناک و خوانندگانش این تفاوت ریشه در اختلافات فرهنگی دو کشور دارد نه فقط در این مورد ، در موارد دیگه هم چنین است آنها تمایل به فعالیت های جمعی دارند ولی ما پیشرفت همدیگر را نمی توانیم ببینیم و تمایل به فعالیت های فردی داریم. ژاپن تقریبا 1000 سال از کل جهان جلوتره. وقتی 45 درصد بودجه مملکت میره برای کارای نظامیو اینجور چیزا باید فاتحه آینده رو خوند.من الان سوم تجربیمو هروز افسوس می خورم ک چرا تو ایران زندگی میکنم منبع ؟؟؟