پیش بینی «گلدمن ساکس» از آینده ایران در 2015
بر اساس نتایج مطالعات موسسه «گلدمن ساکس» در سال 2007 میلادی که علاوه بر آمارهای اقتصادی مبتنی بر سال پایه 2006؛ محور شاخص های محیطی رشد ـ ثبات و شرایط اقتصاد کلان، سرمایه انسانی، شرایط سیاسی، تکنولوژی و نوآوری ـ بدست آمده، 11 کشور از جمله ایران می توانند بین سال های 2015 تا 2025 میلادی دارای بیشترین نرخ رشد اقتصادی بوده و...
سرویس اقتصادی ـ
موسسه معتبر «گلدمن ساکس» (Goldman Sachs) که در سال 1869 در آمریکا تاسیس
و به ثبت رسیده و دفتر مرکزی آن در منهتن واقع است، در واقع یک گروه بین
المللی بانکداری سرمایه گذاری (Investment Banking) می باشد که به سرمایه
گذاران با اتکا به نتایج پژوهش ها و پیش بینی های خود از آینده اقتصاد
کشورها، مشاوره سرمایه گذاری جهت ورود به بازارها و کشورهای جدید می دهد.
به گزارش «تابناک»، این موسسه در سال 2003 میلادی که هنوز چین در قالب اقتصاد کمونیستی خود قرار داشت پیش بینی نمود که چین از سال 2007 رشد اقتصادی خود را شروع نموده و در سال 2010 اقتصاد برتر جهان خواهد شد.
بنابر این گزارش، این موسسه همچنین در سال 2005 میلادی پیش بینی نمود که 4 کشور چین، هند، روسیه و برزیل تا سال 2010 میلادی در مسیر توسعه اقتصادی قرار گرفته و دارای بالاترین نرخ رشد اقتصادی خواهند بود که با گذشت زمان و به واقعیت پیوستن بخش عمده ای از پیش بینی های این موسسه، اعتبار بیشتری در میان تحلیل گران اقتصادی پیدا نمود.
بر این اساس، مطلب زیر خلاصه مقاله ای است که با عنوان اقتصاد جهانی شماره 153، توسط موسسه گلدمن ساکس انتشار یافته و متن کامل این مقاله توسط خانم ملیحه قمصری مدرس دانشگاه و مدیر عامل موسسه نوین راهبرد تامین ترجمه شده و در اسفند 1389 به چاپ رسیده است و در آن وضعیت 11 کشور از جمله ایران را تحلیل کرده که به خصوص در آستانه سال موسوم به «جهاد اقتصادی» قابل تامل است:
با توجه به آنچه گفته شد، بر اساس نتایج مطالعات «گلدمن ساکس» در سال 2007 میلادی که علاوه بر آمارهای اقتصادی مبتنی بر سال پایه 2006؛ محور شاخص های محیطی رشد ـ ثبات و شرایط اقتصاد کلان، سرمایه انسانی، شرایط سیاسی، تکنولوژی و نوآوری ـ بدست آمده، 11 کشور از جمله ایران می توانند بین سال های 2015 تا 2025 میلادی دارای بیشترین نرخ رشد اقتصادی بوده و نگاه سرمایه گذاران دنیا را به خود معطوف دارند. این کشورها عبارتند از: ایران، کره جنوبی، مکزیک، اندونزی، ترکیه، ویتنام، پاکستان، مصر، فیلیپین، نیجریه و بنگلادش.
انتخاب این 11 کشور مبتنی بر عملکرد اخیر آنها بوده از جمله اینکه این 11 کشور حدود 9٪ به رشد جهانی کمک کرده اند، عملکرد پایداری داشته و نوسان در رشد آنها در 20 سال گذشته به کمترین میزان بوده و رشد بازار سرمایه آنها بسیار قابل توجه بوده است.
بر اساس نتایج این مطالعه، جمهوری اسلامی ایران با افزایش تولید ناخالص داخلی، کاهش نرخ تورم و افزایش سطح تکنولوژی به طور مستمر در سال های آتی، موفق خواهد شد در سال 2025 با تحصیل 716 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی به جمع 20 اقتصاد بزرگ دنیا پیوسته و در کنار 7 کشور صنعتی و بعد از امریکا، چین، ژاپن، هند، آلمان، روسیه، انگلیس، فرانسه، برزیل، ایتالیا، مکزیک، کره جنوبی، کانادا؛ اندونزی و ترکیه در رتبه 16 قرار گیرد.
از لحاظ درآمدسرانه نیز این موسسه پیش بینی کرده است که ایران با تحصیل 9000 دلار در سال 2025 و افزایش مستمر آن تا 35000 دلار در سال 2050 از جمله کشورهای ثروتمند قرار گیرد و این پتانسیل را دارد در حد کشور آلمان ثروتمند گردد.
این گزارش می افزاید: از لحاظ شاخص های محیطی رشد که امروزه برای سرمایه گذاران بسیار با اهمیت تر از تولید ناخالص می باشد ـ چراکه بر اساس این شاخص ها می توان میزان رشد آتی اقتصادی کشورها را پیش بینی نمود ـ نتایج بدست آمده از مطالعات این موسسه حاکی از آن است که ایران بعد از کره جنوبی، مکزیک و ویتنام در رتبه چهارم در این گروه قرار می گیرد و لذا در کانون توجه سرمایه گذاران خواهد بود.
به گزارش «تابناک»، این موسسه در سال 2003 میلادی که هنوز چین در قالب اقتصاد کمونیستی خود قرار داشت پیش بینی نمود که چین از سال 2007 رشد اقتصادی خود را شروع نموده و در سال 2010 اقتصاد برتر جهان خواهد شد.
بنابر این گزارش، این موسسه همچنین در سال 2005 میلادی پیش بینی نمود که 4 کشور چین، هند، روسیه و برزیل تا سال 2010 میلادی در مسیر توسعه اقتصادی قرار گرفته و دارای بالاترین نرخ رشد اقتصادی خواهند بود که با گذشت زمان و به واقعیت پیوستن بخش عمده ای از پیش بینی های این موسسه، اعتبار بیشتری در میان تحلیل گران اقتصادی پیدا نمود.
بر این اساس، مطلب زیر خلاصه مقاله ای است که با عنوان اقتصاد جهانی شماره 153، توسط موسسه گلدمن ساکس انتشار یافته و متن کامل این مقاله توسط خانم ملیحه قمصری مدرس دانشگاه و مدیر عامل موسسه نوین راهبرد تامین ترجمه شده و در اسفند 1389 به چاپ رسیده است و در آن وضعیت 11 کشور از جمله ایران را تحلیل کرده که به خصوص در آستانه سال موسوم به «جهاد اقتصادی» قابل تامل است:
با توجه به آنچه گفته شد، بر اساس نتایج مطالعات «گلدمن ساکس» در سال 2007 میلادی که علاوه بر آمارهای اقتصادی مبتنی بر سال پایه 2006؛ محور شاخص های محیطی رشد ـ ثبات و شرایط اقتصاد کلان، سرمایه انسانی، شرایط سیاسی، تکنولوژی و نوآوری ـ بدست آمده، 11 کشور از جمله ایران می توانند بین سال های 2015 تا 2025 میلادی دارای بیشترین نرخ رشد اقتصادی بوده و نگاه سرمایه گذاران دنیا را به خود معطوف دارند. این کشورها عبارتند از: ایران، کره جنوبی، مکزیک، اندونزی، ترکیه، ویتنام، پاکستان، مصر، فیلیپین، نیجریه و بنگلادش.
انتخاب این 11 کشور مبتنی بر عملکرد اخیر آنها بوده از جمله اینکه این 11 کشور حدود 9٪ به رشد جهانی کمک کرده اند، عملکرد پایداری داشته و نوسان در رشد آنها در 20 سال گذشته به کمترین میزان بوده و رشد بازار سرمایه آنها بسیار قابل توجه بوده است.
بر اساس نتایج این مطالعه، جمهوری اسلامی ایران با افزایش تولید ناخالص داخلی، کاهش نرخ تورم و افزایش سطح تکنولوژی به طور مستمر در سال های آتی، موفق خواهد شد در سال 2025 با تحصیل 716 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی به جمع 20 اقتصاد بزرگ دنیا پیوسته و در کنار 7 کشور صنعتی و بعد از امریکا، چین، ژاپن، هند، آلمان، روسیه، انگلیس، فرانسه، برزیل، ایتالیا، مکزیک، کره جنوبی، کانادا؛ اندونزی و ترکیه در رتبه 16 قرار گیرد.
از لحاظ درآمدسرانه نیز این موسسه پیش بینی کرده است که ایران با تحصیل 9000 دلار در سال 2025 و افزایش مستمر آن تا 35000 دلار در سال 2050 از جمله کشورهای ثروتمند قرار گیرد و این پتانسیل را دارد در حد کشور آلمان ثروتمند گردد.
این گزارش می افزاید: از لحاظ شاخص های محیطی رشد که امروزه برای سرمایه گذاران بسیار با اهمیت تر از تولید ناخالص می باشد ـ چراکه بر اساس این شاخص ها می توان میزان رشد آتی اقتصادی کشورها را پیش بینی نمود ـ نتایج بدست آمده از مطالعات این موسسه حاکی از آن است که ایران بعد از کره جنوبی، مکزیک و ویتنام در رتبه چهارم در این گروه قرار می گیرد و لذا در کانون توجه سرمایه گذاران خواهد بود.
